تست خون سازگاری

: بازدید: 172

تست خون سازگاری

تست های سازگاری به منظور کمک به جلوگیری از واکنش های همولیتیک انتقال خون که ممکن است توسط آنتی بادی های سیستم گروه خونی ABO یا آنتی بادی های دیگر آنتی ژن های گروه خونی ایجاد شود، انجام می شود.

آزمایش سازگاری شامل تأیید نوع ABO و Rh خون اهداکننده و آزمایش‌های زیر بر روی خون گیرنده است:

تایپ ABO و Rh

غربالگری آنتی بادی برای آنتی بادی های غیرمنتظره

تطابق بین گلبول های قرمز اهدا کننده و سرم گیرنده.

s/تست خون سازگاری

برای دریافت خدمات و کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید

زمان تست سازگاری

در صورت وجود هر یک از شرایط زیر باید ظرف 3 روز از زمان انتقال خون برای آزمایش سازگاری از بیمار نمونه گرفته شود:

به بیمار در 3 ماه گذشته یک جزء خونی حاوی گلبول های قرمز تزریق شده است

بیمار در 3 ماه گذشته باردار بوده است

سابقه بیمار نامشخص است.

آزمایش یک نمونه جدید ضروری است زیرا بیمار می تواند در هر زمان در سه ماه اول پس از ایمن سازی، پاسخ آنتی بادی اولیه را ایجاد کند.

آزمایش جدید سازگاری خون چیست؟

این آزمایش امکان تعیین همزمان 37 آنتی ژن از 10 گروه خونی را در کمتر از چهار ساعت از یک نمونه DNA فراهم می کند. تایپ گروه های خونی در سطح مولکولی مورد استفاده توسط ID CORE XT ایمنی بیشتری را در انتقال خون، تضمین سازگاری بیشتر بین اهداکننده و بیمار، و تسهیل تایپ صحیح در مواردی که تکنیک های مرسوم کافی نیست، مانند بیمارانی که اخیراً تزریق شده اند، فراهم می کند. یا زمانی که شناسایی آنتی ژن هایی که هیچ آنتی بادی تجاری برای آنها وجود ندارد مهم است.

خون انسان را می توان با توجه به آنتی ژن های موجود در سطوح گلبول های قرمز به گروه های مختلفی طبقه بندی کرد. علاوه بر آنتی ژن های گروه خونی ABO، وجود یا عدم وجود سایر آنتی ژن های خاص گروه خونی ممکن است هنگام ترکیب خون برای تزریق مهم باشد، زیرا برخی از افراد آنتی بادی هایی علیه آنتی ژن های غیر ABO تولید می کنند. افرادی که به طور مکرر تزریق خون دریافت می کنند، مانند افراد مبتلا به بیماری سلول داسی شکل، احتمال بیشتری برای ایجاد این آنتی بادی ها دارند. اگر گلبول‌های قرمز با آنتی‌ژن‌هایی که سازگاری ABO آنها مطابقت ندارد، تزریق شود، ممکن است گلبول‌های قرمز تخریب شده و در گیرنده واکنش نسبت به تزریق رخ دهد.

افرادی که دارای گروه خونی هستند می توانند آنتی بادی هایی تشکیل دهند که باعث می شود سیستم ایمنی در برابر یک یا چند نوع خون دیگر واکنش نشان دهد.

قرار گرفتن در معرض نوع دیگری از خون می تواند باعث واکنش شود. این مهم زمانی است که فردی نیاز به تزریق خون یا پیوند عضو دارد. گروه های خونی باید سازگار باشند تا از واکنش ناشی از ناسازگاری ABO جلوگیری شود.

چرا مواد زیست سازگار برای ایمنی بیمار ضروری هستند؟

مواد زیست سازگار برای اطمینان از ایمنی بیمار ضروری هستند و در اینجا دلایل وجود دارد:

آنها از ایجاد هرگونه واکنش منفی موضعی یا سیستمیک خودداری می کنند و یکپارچگی بدن بیمار را حفظ می کنند.

احتمال تخریب سلولی یا سمیت آنها کم است، که برای حیات سلول های بیمار اساسی است.

آنها به عنوان ایمن، قابل اعتماد و مناسب برای استفاده پزشکی شناخته می شوند و از ایجاد هرگونه اثرات مضر جلوگیری می کنند.

بررسی دقیق زیست سازگاری در طول ساخت و تولید ابزارهای پزشکی برای اندازه گیری تهدیدات و تأیید ایمنی آنها ضروری است.

آنها اثربخشی درمان های پزشکی را تقویت می کنند و بهترین نتایج ممکن را برای بیماران تضمین می کنند. در مجموع، مواد زیست سازگار برای ایمنی بیمار حیاتی هستند و تضمین می‌کنند که ابزارها و درمان‌های پزشکی هم خوش‌خیم و هم مؤثر هستند.

آزمایش گلبول های قرمز خون؛ پلاسمای خون

آزمایش سازگاری خون در یک آزمایشگاه پزشکی برای شناسایی ناسازگاری های احتمالی بین سیستم های گروه خونی در انتقال خون انجام می شود. همچنین برای تشخیص و پیشگیری از برخی از عوارض بارداری که ممکن است زمانی رخ دهد که جنین دارای گروه خونی متفاوت از مادر باشد، استفاده می شود. آزمایش سازگاری خون شامل تعیین گروه خونی است که آنتی ژن های موجود در گلبول های قرمز را که گروه خونی افراد را تعیین می کند، شناسایی می کند. آزمایش آنتی بادی های غیرمنتظره علیه آنتی ژن های گروه خونی (غربالگری و شناسایی آنتی بادی). و در مورد انتقال خون، مخلوط کردن پلاسمای گیرنده با گلبول های قرمز اهداکننده برای تشخیص ناسازگاری.

آزمایش سازگاری خون از واکنش‌های بین آنتی‌ژن‌های گروه خونی و آنتی‌بادی‌ها استفاده می‌کند – به‌ویژه توانایی آنتی‌بادی‌ها برای ایجاد تجمع گلبول‌های قرمز خون هنگام اتصال به آنتی‌ژن‌های روی سطح سلول، پدیده‌ای به نام آگلوتیناسیون. تکنیک‌هایی که بر واکنش‌های آنتی‌ژن-آنتی‌بادی متکی هستند، روش‌های سرولوژیک نامیده می‌شوند و چندین روش از این قبیل در دسترس هستند، از آزمایش دستی با استفاده از لوله‌های آزمایش یا اسلایدها تا سیستم‌های کاملاً خودکار. گروه‌های خونی را می‌توان از طریق آزمایش ژنتیکی نیز تعیین کرد، که در مواقعی که شرایطی وجود دارد که با آزمایش سرولوژیک تداخل دارد یا زمانی که به درجه بالایی از دقت در شناسایی آنتی‌ژن نیاز است، استفاده می‌شود.

مصارف پزشکی

تست سازگاری خون به طور معمول قبل از انتقال خون انجام می شود. غربالگری آنتی بادی علیه سایر سیستم های گروه خونی؛ و متقاطع، که شامل آزمایش پلاسمای خون گیرنده در برابر گلبول های قرمز اهداکننده به عنوان بررسی نهایی برای ناسازگاری است. اگر یک آنتی بادی غیرمنتظره گروه خونی تشخیص داده شود، آزمایشات بیشتر برای شناسایی آنتی بادی و اطمینان از منفی بودن خون اهداکننده برای آنتی ژن مربوطه ضروری است. منفی است، سابقه آنتی بادی های بالینی مهم وجود ندارد و نوع ABO/Rh آنها بر اساس سوابق تاریخی یا در برابر نمونه خون دوم تایید شده است. و در مواقع اضطراری، ممکن است قبل از اینکه نتایج آزمایش سازگاری در دسترس باشد، خون تزریق شود.

آزمایش گروه خونی

خون یک مایع تخصصی بدن با چهار جزء اصلی است: پلاسما، گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها. اگرچه خون در همه گونه ها از یک عامل تشکیل شده است، اما به دلیل ژنتیک های مختلف از فردی به فرد دیگر متفاوت است - ترکیب منحصر به فرد مولکول های پروتئین که به آنتی ژن ها و آنتی بادی ها تقسیم می شوند.

گروه خونی و کراس مچ ، این آزمایش چیست؟

این مجموعه ای از آزمایشات است که به دنبال فعل و انفعالات مضر بین خون شما و خون اهداکننده است. آزمایشات قبل از تزریق خون انجام می شود.

گروه خونی اولین قدم است. این آزمایش مشخص می کند که آیا شما دارای گروه خونی A، AB، B یا O هستید. خون شما نیز آزمایش می شود تا مشخص شود که آیا نوع Rh شما منفی یا مثبت است. برای ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما مهم است که گروه خونی شما را بشناسد تا قبل از انجام کراس مچ خون اهداکننده ای را انتخاب کند که سازگار باشد.

مرحله میانی بین گروه بندی خون و تطابق متقاطع، غربالگری آنتی بادی گیرنده نامیده می شود. این آزمایش وجود آنتی بادی های غیرمنتظره در خون شما را بررسی می کند. اگر آنتی‌بادی‌های غیرمنتظره یافت شوند، این امر می‌تواند انتخاب خون اهداکننده سازگار را به تأخیر بیندازد.

کراس مچ راهی برای ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما برای آزمایش خون شما در برابر خون اهداکننده است تا از سازگاری کامل آنها مطمئن شود. این در اصل یک تزریق آزمایشی است که در لوله های آزمایش انجام می شود تا دقیقاً ببینیم که خون شما با خون اهداکننده چگونه واکنش نشان می دهد.

بسیار مهم است که خون اهداکننده تا حد امکان با خون شما مطابقت داشته باشد. در غیر این صورت، سیستم ایمنی بدن شما ممکن است آنتی بادی هایی علیه سلول های خون اهداکننده ایجاد کند. در این حالت، سیستم ایمنی شما به درستی سلول های اهداکننده را خارجی می بیند، اما به اشتباه آنها را مضر می بیند. این می تواند منجر به یک واکنش خطرناک و احتمالا کشنده شود.

چرا به این آزمایش نیاز دارم؟

در صورت نیاز یا نیاز به تزریق خون ممکن است به این آزمایش نیاز داشته باشید. به عنوان مثال، اگر خونریزی حاد دارید که باعث از دست دادن شدید خون می شود، ممکن است نیاز به تزریق خون داشته باشید.

همچنین در صورت انجام برخی روش‌های پزشکی که می‌تواند منجر به از دست دادن خون قابل توجه شود، مانند سزارین، بیوپسی کلیه یا جراحی قلب، ممکن است این آزمایش را انجام دهید.

همچنین ممکن است این آزمایش را انجام دهید اگر:

داشتن کم خونی شدید یا شرایطی که باعث کم خونی شدید می شود، مانند بیماری سلول داسی شکل، تالاسمی، یا اثرات شیمی درمانی برای سرطان

یک اختلال خونریزی مانند هموفیلی دارید

باردار هستید، تا متوجه شوید Rh منفی یا مثبت هستید

ممکن است پیوند عضو، مغز استخوان یا بافت باشد

اگر به شدت به خون نیاز دارید، ممکن است یک کراس مچ جزئی داشته باشید، و ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما تصمیم می گیرد که انتظار برای آزمایش کامل می تواند برای شما خطرناک تر باشد. اگر وضعیت شما خیلی فوری است که نمی توانید حتی برای یک کراس مچ جزئی منتظر بمانید، ممکن است از گروه خونی O استفاده شود. گروه خونی O اهداکننده جهانی نامیده می شود و بیشترین سازگاری احتمالی را با سایر گروه های خونی دارد.