آزمون  تعیین بار میکروبی

تست بار زیستی یا بار میکروبی ، اصطلاحی است که برای توصیف حضور و اندازه‌ گیری سطح میکروارگانیسم‌ های زنده روی یک سطح یا در یک دستگاه خاص قبل از استریل ‌سازی استفاده می ‌شود.

عفونت های ناشی از غذا در تغذیه انسان عموماً در اثر مصرف غذاهای حیوانی ایجاد می شود. با این حال، میوه ها و سبزیجات تازه نیز ابزار مهمی در انتقال عفونت های غذایی هستند. به جز همه این موارد ، آلودگی های میکروبیولوژیکی در استفاده کردن از وسایل پزشکی و همینطور محصولات دارویی ، بیولوژیکی و آرایشی اتفاق می افتد.

آزمایش های بار بیولوژیکی یا آزمایش های شمارش میکروبی روی دستگاه ‌ها و بسته‌ بندی‌ های پزشکی غیراستریل و همینطور بر روی انواع محصولات دارویی مانند مواد اولیه و فرم‌ های نهایی برای تشخیص بار میکروبی روی محصولات انجام می‌شود. این نتیجه های آزمایش حاوی تعداد کل میکروبی هوازی و تعداد کل مخمر و کپک می باشد. بدین ترتیب سطوح قابل قبولی بر اساس شرایط مندرج در مقررات قانونی و استانداردهای مربوطه فراهم می شود. آزمایش‌های بار میکروبی برای اثبات اینکه فرآیند تولید در طول ارائه محصول به مصرف‌کنندگان تحت کنترل است، مهم هستند.

شرکت های داروسازی و تجهیزات پزشکی ایمنی محصول را مطابق با این رویه ها تضمین می کنند و بار بیولوژیکی در محصولات مورد استفاده برای انسان و حیوانات را نظارت می کنند. روش USP 61 یک آزمایش شمارش است که میکروارگانیسم های موجود در محصولات یا مواد خام غیر استریل را اندازه گیری می کند و بار بیولوژیکی نامیده می شود. با این آزمایش، تعداد کل میکروبی هوازی و تعداد کل مخمر و کپک تعیین می شود. اگر روش USP 62 آزمایشی برای تعیین وجود یا عدم وجود ارگانیسم های خاص در یک محصول باشد.نیکوفارمد همچنین خدمات تست بار میکروبی را در محدوده خدمات آزمایشگاهی آزمایش پزشکی ارائه می دهد.

   برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت خدمات با ما تماس بگیرید.

کارشناسان نیکو فارمد از تکنیک‌های بسیار حساس و جدیدترین روش‌های تحلیلی برای ارائه طیف وسیعی از آزمایش‌های میکروبیولوژیکی برای برآورده کردن مشخصات مشتری و الزامات نظارتی استفاده می‌کنند.

برای حفاظت از محیط زیست و سلامت انسان، اثرات سمی بالقوه میکروب ها و آلاینده ها در محیط باید به طور مداوم پایش شود. آزمایشگاه‌های زیست‌محیطی ما به‌طور معمول آزمایش‌های میکروبیولوژیکی تخصصی را برای مشتریان در صنایع بسیار تحت نظارت، از جمله نفت و گاز، خمیر و کاغذ، معادن، پتروشیمی‌ها و منابع آب شهری انجام می‌دهند تا اطمینان حاصل کنند که پروتکل‌ها طبق دستورالعمل‌های نظارتی رعایت می‌شوند.

آزمایش شمارش میکروبی که آزمایش بار بیولوژیکی یا آزمایش بار میکروبی نیز نامیده می شود، برای نظارت بر مواد خام، نمونه های فرآیندی و محتوای میکروبیولوژیکی در صنایع دارویی، بیولوژیکی، آرایشی و بهداشتی، محصولات غذایی و تجهیزات پزشکی انجام می شود. . سازمان غذا و دارو  از شرکت ها انتظار دارد که بار بیولوژیکی روی محصولات مورد استفاده برای انسان و حیوانات را کنترل کنند. آزمایش بار بیولوژیکی بسته به ماهیت ماده مورد آزمایش می تواند به روش های مختلفی انجام شود.

لیستی از روش های استخراج در زیر ارائه شده است. روش استخراج روشی برای حذف میکروارگانیسم ها از محصول مورد آزمایش است.

  ⦁ غوطه وری

  ⦁ شستشو یا آبکشی

  ⦁ نمونه برداری سطحی

  ⦁ رقیق سازی

در آزمایش های بار میکروبی در ابتدا باید تأیید شود تا از این مسئله مطمعن شوند که انجام این روش در تعیین کردن بار میکروبی مواد در محصولات آزمایشی اثر گذار ، دقیق و همین طور قابل تکرار است. مناسب ترین روش باید به عنوان بخشی از توسعه روش شناسایی شود. راستی‌آزمایی با روشی انجام می‌شود که بهترین بازیابی ارگانیسم‌ها را بدون هیچ بازداری نشان می‌دهد. اعتبار سنجی به ازای USP / EP برای محصولات دارویی یا بیوتکنولوژی و AAMI برای دستگاه های پزشکی انجام می شود.

 

روش‌های تعیین اعداد کل میکروبی

پس از آماده شدن نمونه، چندین روش برای تعیین تعداد کل سلول ها در دسترس است. بسیاری از این روش ها همچنین امکان شمارش گروه های باکتریایی مهم مانند کلیفرم ها را فراهم می کند. 1. استاندارد (SPC) متداول ترین روش برای تعیین تعداد واحدهای تشکیل دهنده کلنی (CFU). انکوباسیون ۴۸ ساعت هوازی

 

بار میکروبی

۱-مواد اولیه مورد استفاده در فرآیند تولید

۲-از طریق نیروی کار یا محیط مونتاژ یا تولید معرفی شد.

۳-در طی فرآیندهای تمیز کردن و بسته بندی محصول نهایی و غیره

دلیل انجام تست بار میکروبی  ، متفاوت بوده و به زمینه و کاربرد نهایی محصول تست شده بستگی دارد. اندازه‌گیری‌های کمی یا کیفی به تعیین اینکه آیا انواع و تعداد میکروارگانیسم‌های موجود در برابر معیارهای پذیرش از پیش تعریف‌شده رضایت‌بخش هستند یا خیر، کمک می‌کنند.

 

مقالات بیشتر:

تست زیست سازگاری

تست سمیت سلولی

آزمون سمیت ژنی

آزمون تب زایی

آزمون خون سازگاری

آزمایش کنترل بار زیستی

آزمایش بار زیستی برای شمارش تعداد میکروارگانیسم ها به عنوان واحدهای تشکیل دهنده کلنی،( CFU) در یک محصول یا ماده ابتدا غیراستریل طراحی شده است. آزمایش کنترل بار زیستی با استفاده از محیط های کشت مختلف که منجر به تکثیر باکتری ها و قارچ ها می شود انجام می شود.

 

تعداد کل هوازی زنده: TAMC، TYMC

TAMC: تعداد کل میکروبی هوازی، این تخمینی از میکروارگانیسم‌های مزوفیل هوازی زنده است که می‌تواند از یک محیط با هدف کلی مشتق شود .

TYMC: تعداد کل کپک ها و مخمرها، این تخمینی از قارچ های مزوفیل هوازی (مخمر مانند، رشته ای و دو شکل) است. در این آزمایش از یک محیط کشت عمومی استفاده می شود .

 

رویه و مراحل

تخمین بار زیستی پزشکی به طور کلی شامل چهار مرحله مجزا است:

نمونه ای از محصول مورد آزمایش بر اساس مشخصات فیزیکی محصول تهیه می شود.

جداسازی میکروارگانیسم ها از نمونه ها که معمولاً با فیلتراسیون و سپس کشت انجام می شود.

مشخصات بار میکروبی نتایج ثبت می شود و گزارشی با جزئیات نتایج آزمایش تهیه می شود.

 

فیلتراسیون غشایی

این روش انتخابی است و باید در نمونه های حاوی مواد ضد میکروبی اعمال شود. با این روش، نمونه از یک فیلتر غشایی با اندازه منافذ 0.45 میکرومتر یا کمتر عبور داده می شود. غشاء به عنوان یک مانع عمل می کند و میکروارگانیسم های بزرگتر از اندازه منافذ غشا را جذب می کند. معمولاً آزمایش دو مایع آزمایشی 10 میلی لیتری را اندازه گیری می کند و هر نمونه را از یک فیلتر جداگانه عبور می دهد. در صورت بالا بودن غلظت باکتری، رقیق کردن مایع آزمایش از پیش تیمار شده مهم است، به طوری که 10 تا 100 کلنی در هر فیلتر رشد کنند. غشاء به محیط کشت منتقل می شود و برای شناسایی باکتری ها در دمای 30-35 درجه سانتی گراد و برای تشخیص قارچ ها در دمای 20-25 درجه سانتی گراد 5 روز در انکوباتور  قرار می گیرد. در پایان دوره ، تعداد کلنی ها شمارش می شود.

 

1. روش Pour Plate

محیط کشت استریل شده به ظرف پتری حاوی نمونه مورد آزمایش اضافه می شود و اجازه می دهد تا جامد شود.

1 میلی لیتر از مایع آزمایش یا رقت آن را از هر ظرف پتری به صورت آسپتیک گرفته، به هر ظرف 15 تا 20 میلی لیتر از محیط آگار استریل شده که قبلا ذوب شده و در دمای زیر 45 درجه سانتیگراد نگهداری شده است، اضافه کنید و مخلوط کنید (45 درجه سانتیگراد درست بالاتر از نقطه انجماد است تا به حداقل رساندن مرگ سلولی ناشی از گرما). برای تشخیص باکتری ها از محیط آگار هضم شده با کازئین سویا و برای تشخیص قارچ ها از محیط گلوکز آگار Sabouraud استفاده کنید. پس از جامد شدن آگار، حداقل به مدت 5 روز در دمای 30-35 درجه سانتیگراد برای تشخیص در دمای 20-25 درجه سانتیگراد برای شناسایی انکوبه کنید.

 

2. روش کشت

0.05-0.2 میلی لیتر از مایع مورد آزمایش را روی سطح جامد و خشک شده محیط آگار قرار داده و به طور یکنواخت پخش کنید.

(MPN) یک روش کمی است که برای تعیین غلظت تقریبی باکتری در یک نمونه استفاده می شود.

این روش شامل گرفتن محلول یا نمونه اصلی و تقسیم آن به ترتیب بزرگی (اغلب 10× یا 2×) در کشت براث و ارزیابی وجود یا عدم وجود میکروارگانیسم ها در چندین زیربخش است. ضعف اصلی روش های MPN نیاز به تعداد زیادی تکرار در رقت مناسب برای کاهش فواصل اطمینان است. MPN فقط برای بررسی باکتری ها موثر است، زیرا نتایج قابل اعتمادی برای شمارش قارچ ها ارائه نمی دهد.

برای تعیین دقت و حساسیت روش‌های آزمایشی مورد استفاده برای آزمایش حد میکروبی، نمونه‌های 10 گرمی یا 10 میلی‌لیتری از مواد آزمایشی مورد بررسی قرار می‌گیرند. باید مراقب بود که روش آزمایش، باکتری را به نمونه وارد نکند یا باکتری های موجود در نمونه آزمایش را از بین نبرد.

توجه: زمانی که روش دیگری در دسترس نباشد برای شمارش باکتری ها در نظر گرفته شده است. اما استفاده از آن برای مواد اولیه با آلودگی میکروبی کم توصیه می شود.

 

بار میکروبی |پایش میکروبی | تست میکروبی|آزمون تعیین بار میکروبی|پلیت های آماده میکروبی