تست سمیت سیستماتیک حاد؛ تست تزریق سیستمیک حاد اطلاعات کلی در مورد خطرات سلامتی که احتمالاً در اثر قرار گرفتن در معرض حاد از یک دستگاه پزشکی یا مواد شیمیایی ایجاد می شود، ارائه می دهد. حیوانات به صورت داخل وریدی و/یا داخل صفاقی با عصاره های مقاله آزمایشی یا ماده شیمیایی مایع دوز می شوند و سپس در 2±24، 2±48 و 2±72 ساعت برای علائم مختلف سمیت مشاهده می شوند .این آزمایش ها را می توان بر روی هر وسیله ای که با داخل بدن بیمار تماس داشته باشد انجام داد. این تست ها با استانداردهای ISO 10993-11 و ISO 10993-12 مطابقت دارند.

   برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت خدمات با ما تماس بگیرید.

استانداردهای قابل اجرا

ISO 10993-11

ISO 10993-12

USP <151

گزینه های تست

از یک متخصص برای مشاوره خاص در مورد محصول خود بخواهید. اگر آماده ارسال نمونه های خود برای آزمایش هستید، فرم ارسال نمونه را پر کنید.

بخش 11 مجموعه استانداردهای زیست سازگاری بین‌المللی معروف به ISO 10993 روش‌هایی را برای ارزیابی اثرات نامطلوب احتمالی دستگاه‌های پزشکی بر اندام‌ها و بافت‌های بیمار که از محل تماس دور هستند، بحث می‌کند.

برای مثال، به تأثیراتی که هر ماده شیمیایی آزاد شده از مواد دستگاه ممکن است بر رفتار، سلامت عمومی و اندام‌های هدف مانند کبد، قلب، کلیه‌ها و مغز داشته باشد، مربوط می‌شود.

برای برخی از انواع دستگاه‌ها، نمونه‌های واقعی مواد یا محصول معمولاً با کاشت در حیوانات آزمایشی ارزیابی می‌شوند، اما در بیشتر موارد، آزمایش‌ها با استفاده از عصاره‌های مایع مناسب انجام می‌شوند. موش ها و موش ها به طور کلی در مطالعات سمیت سیستمیک استفاده می شوند، اگرچه خرگوش ها، سگ ها و سایر گونه های حیوانات آزمایشگاهی ممکن است برای محصولات خاص استفاده شوند.

شناسایی تست های سمیت سیستمیک

ISO 10993-11 روش‌های تست سمیت سیستمیک را شناسایی می‌کند که به روش‌های مختلف تجویز نمونه نیاز دارند: موضعی یا پوستی، استنشاقی، داخل وریدی، داخل صفاقی و خوراکی.

 این استاندارد همچنین اثرات نامطلوب را به عنوان حاد، تحت حاد، تحت مزمن و مزمن طبقه بندی می کند.

اثرات حاد در عرض 24 ساعت پس از تحویل یک دوز یا دوزهای مکرر به حیوان آزمایش رخ می دهد و اثرات تحت حاد در 14 تا 28 روز پس از زایمان ظاهر می شود.

 مطالعات طولانی‌مدت‌ تر که به مدت ۹۰ روز یا تا ۱۰ درصد از طول عمر حیوان ادامه پیدا می‌کند، تحت مزمن در نظر گرفته می‌شوند و مطالعاتی که بیش از ۱۰ درصد طول عمر حیوان ادامه پیدا می‌کنند، مزمن در نظر گرفته می‌شوند.

 محقق باید هم مسیر تجویز را انتخاب کند که باید منعکس کننده استفاده مورد نظر از دستگاه باشد و هم مدت زمان مطالعه را بر اساس اطلاعات برگرفته از ISO 10993-1، "راهنمای انتخاب تست ها"، که FDA آن را به رنگ آبی اقتباس کرده است.

آزمایشات با استفاده از عصاره های مایع

در عمل، آزمایشی که معمولاً برای رسیدگی به اثرات سیستمیک حاد استفاده می شود، آزمایش سمیت سیستمیک است که در USP و سایر داروها توضیح داده شده است.

 این یک آزمایش نسبتاً ساده است که به مشاهدات بصری حیواناتی بستگی دارد که دوز زیادی از مایع استخراج را دریافت کرده اند که تحت شرایط اغراق آمیز سطح یا وزن به حجم تهیه شده است.

عصاره‌های نمکی یا روغنی مواد بالقوه دستگاه تحت شرایط استاندارد تهیه می‌شوند و دوزهای منفرد (50 میلی‌لیتر/کیلوگرم) با تزریق داخل وریدی (سالین) یا داخل صفاقی (روغن) به گروه‌های 5 تایی موش داده می‌شوند که سپس وزن می‌شوند.

به موش های کنترل به تنهایی مایعات استخراج تزریق می شود. برای سه روز آینده موش ها از نظر علائم نامطلوب مانند تشنج یا سجده مشاهده می شوند و ممکن است روزانه وزن شوند. نتیجه گیری در مورد سمیت مواد بر اساس تفاوت های قابل توجه بین گروه آزمایش و کنترل است.

اطلاعات اضافی را می توان از مطالعات سمیت سیستمیک حاد با افزودن مراحلی به پروتکل، مانند جمع آوری نمونه های خون نهایی و انجام آزمایش های معمول هماتولوژی و شیمی سرم یا جمع آوری نمونه های بافت نماینده برای معاینه میکروسکوپی توسط پاتولوژیست به عنوان بخشی از کالبد گشایی ناخالص به دست آورد.

این پروتکل‌های اضافه شده عموماً برای مطالعاتی که بیش از سه روز طول می‌کشد و شامل دوزهای مکرر یا قرار گرفتن مداوم در معرض یک عصاره یا دستگاه است، رزرو می‌شوند.

روش‌های آزمایش مطالعات سمیت سیستمیک

روش‌های آزمایش مطالعات سمیت سیستمیک طولانی‌مدت استفاده می‌شود، تقریباً مشابه آزمایش‌های سمیت حاد است، به جز اینکه گروه‌های بزرگ‌ تری از حیوانات در معرض عصاره‌های مایع قرار می‌گیرند.

 اندازه گیری های دوره ای وزن بدن و آزمایش خون تقریباً همیشه انجام می شود. گاهی اوقات آزمایش های ادرار، معاینات کلی و میکروسکوپی محل ایمپلنت و اندام های اصلی، و معاینات چشم پزشکی و سایر معاینات ویژه نیز شامل می شود.

 در یک مطالعه تحت حاد معمولی، گروه‌های 10 موش صحرایی هر روز به‌مدت 14 روز به‌صورت داخل وریدی یا داخل صفاقی با عصاره‌های مقاله آزمایشی تازه آماده‌شده تزریق می‌شوند. مشاهدات روزانه در طول دوره دوز و در پایان آن انجام می شود.

تعداد زیادی از مطالعات سمیت سیستمیک حاد در موش ها برای مواد دستگاه پزشکی در نظر گرفته شده برای بسیاری از کاربردهای مختلف انجام شده است.

در ابتدا با صدور دستورالعمل سه جانبه در سال 1987، تولیدکنندگان تعداد زیادی از مطالعات سمیت سیستمیک تحت حاد را در طول 10 سال گذشته انجام داده اند. با این حال، تا به امروز، مطالعات نسبتاً کمی در مورد سمیت سیستمیک تحت مزمن یا مزمن در مورد مواد دستگاه پزشکی وجود داشته است.

 مطالعات ایمپلنت ساده که در آن واکنش‌های بافتی موضعی ارزیابی می‌شوند، بدون توجه به مدت زمانی که ایمپلنت‌ها در محل قرار دارند، به عنوان مطالعات سمیت سیستمیک در نظر گرفته نمی‌شوند.

مقالات بیشتر:

آنتی باکتریال

اتاق تمیز

پلیت های تماسی حاوی محیط کشت

پلیت های آماده میکروبی

تنسایل

تب زایی

تست های ایمپلنت

اگرچه اکثر مطالعات سمیت سیستمیک از عصاره مایع مواد دستگاه استفاده می کنند، در برخی موارد کاشت مقاله آزمایشی ممکن است انتخاب بهتری باشد. مواد قابل جذب مخصوصاً کاندیدهای خوبی برای کاشت هستند زیرا با گذشت زمان مایعات بافتی بر روی چنین موادی اثر می‌گذارند و باعث تخریب آنها می‌شوند و محصولات تجزیه شده ممکن است اثرات نامطلوبی بر اندام‌های مختلف داشته باشند.

به منظور اطمینان از وجود حاشیه ایمنی در هر نتیجه گیری در مورد غیرسمی بودن طولانی مدت یک دستگاه، مطالعات کاشت باید در صورت امکان از مقادیر اغراق آمیز مواد استفاده کنند. در نتیجه، ممکن است لازم باشد محقق حداکثر مقدار ماده ای را که در یک بیمار انسانی کاشته می شود محاسبه کند و سپس چندین برابر آن مقدار را در حیوانات آزمایشگاهی کاشت. بسته به مقدار ماده ای که قرار است کاشته شود و گاهی اوقات به محل آناتومیکی که دستگاه در نهایت در آن استفاده می شود، قرار دادن ممکن است در داخل عضلانی، زیر جلدی، داخل صفاقی یا سایر نقاط بدن باشد.

تست های پیروژن

برخی از ترکیبات مشتق شده از منابع شیمیایی یا باکتریایی در صورت وجود در بدن با دوزهای کافی قادر به ایجاد تب هستند. این ترکیبات که پیروژن نامیده می شوند را می توان با آزمایش پیروژن خرگوش تشخیص داد. این آزمایش شامل تهیه عصاره مایع مواد آزمایش، تزریق داخل وریدی عصاره به خرگوش و نظارت بر دمای رکتوم حیوانات در طی چند ساعت است. افزایش قابل توجه دما نشان دهنده وجود عوامل تب زا است. 

آزمایش معرف لیمولوس آمبوسیت (LAL) همچنین می تواند برای تشخیص اندوتوکسین های باکتریایی استفاده شود، اما تست پیروژن خرگوش روش استاندارد برای تشخیص تب زایی شیمیایی یا با واسطه مواد است. در سال‌های اخیر، آزمایش با معرف LAL ​​تا حد زیادی جایگزین آزمایش پیروژن خرگوش در تعداد زیادی تولید شده است تا عدم وجود اندوتوکسین‌های باکتریایی را در محصولاتی که برای تماس خونی در نظر گرفته شده است تأیید کند.

اندوتوکسین های باکتریایی تولید شده توسط باکتری های گرم منفی، مواد شیمیایی تب زا هستند که اغلب در دستگاه های پزشکی یافت می شوند. رایج ترین منبع این گونه آلاینده ها، آب مورد استفاده در فرآیند تولید است. بنابراین، باید توجه داشت که آلودگی محصولات نهایی با اندوتوکسین های باکتریایی یک مسئله زیست سازگاری نیست، بلکه یک مسئله کنترل تولید است.

نتیجه

ISO 10993 که توسط سازمان بین المللی استاندارد برای اطمینان از سازگاری زیستی دستگاه های پزشکی ایجاد شده است، شامل بخش های شماره گذاری شده است که تکنیک های مختلفی را برای ارزیابی مواد مشخص می کند. بخش 11 به موضوع سمیت سیستمیک می پردازد و به روش های آزمایشی اشاره می کند که توسط سایر سازمان ها و سازمان های دولتی منتشر شده است. بسته به ماهیت و کاربرد مورد نظر دستگاه‌های خود، تولیدکنندگان می‌توانند آزمایش‌های استخراج مایع را برای ارزیابی سمیت کوتاه‌مدت (حاد و تحت حاد) و بلندمدت (زیب‌مزمن و مزمن)، آزمایش‌های کاشت و سنجش پایوژن انتخاب کنند.

تست های سمیت سیستمیک حاد

تست‌های سمیت سیستمیک حاد برای ارزیابی سمیت مواد شیمیایی، محصولات دارویی و سایر مواد از انواع مختلف قرار گرفتن در معرض استفاده می‌شوند. این آزمایش‌ها برای تعیین اینکه آیا بسته ‌بندی محافظ، برچسب‌ های هشدار دهنده، دستورالعمل‌ های انتشار رسانه مورد نیاز است و اینکه آیا تجهیزات حفاظتی مورد نیاز است یا خیر، استفاده می ‌شوند.

ابتکارات بین ‌المللی برای استفاده از روش ‌های آزمایش سمیت سلولی آزمایشگاهی برای کاهش استفاده حیوانی در آزمایش سمیت حاد در کارگاه بین‌المللی ارزیابی سمیت سیستمیک حاد در روش‌های آزمایشگاهی در اکتبر 2000 مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از این کارگاه، ICCVAM ارزیابی بیشتر استفاده در شرایط آزمایشگاهی را توصیه کرد. داده های سمیت سلولی برای تخمین دوزهای اولیه برای مطالعات سمیت سیستمیک خوراکی حاد جوندگان.

 

برای کمک به اتخاذ و اجرای این رویکرد، راهنمای استفاده از داده‌های تخمینی به‌عنوان یک سند توسط EUROLAB با حمایت شرکت‌کنندگان در کارگاه که شروع به دوزهای سمیت حاد In Vivo کردند، تهیه شد.

 

EUROLAB پیشنهاد کرد که مطالعات اعتبار سنجی اخیر باید بر روی دو آزمایش سمیت سلولی پایه استاندارد با استفاده از سیستم های سلولی انسان و جوندگان تمرکز کند.

 

  برای بهبود پیش‌بینی‌های آزمایشگاهی سمیت سیستمیک خوراکی حاد، ICCVAM همچنین توصیه می‌کند که تحقیقات طولانی‌مدت بر توسعه روش‌های آزمایش آزمایشگاهی متمرکز شود:

 

  ⦁ بیوکینتیک

 

  ⦁ متابولیسم

 

  ⦁ سمیت اندام خاص

 

EUROLAB و مرکز اروپایی اعتبارسنجی روش‌های جایگزین (که اکنون به عنوان EURL ECVAM شناخته می‌شود) یک مطالعه اعتبارسنجی چند آزمایشگاهی بین‌المللی را برای ارزیابی سودمندی دو تست سمیت سلولی پایه پیشنهادی در شرایط آزمایشگاهی برای تخمین دوزهای اولیه برای آزمایش‌های سمیت سیستمیک خوراکی حاد طراحی کردند.

 

مقالات بیشتر:

تست  چسبندگی سلولی

تست تشخیص مایکوپلاسما به روش PCR

تست  سمیت سلولی به روش MTT

تست  خون سازگاری و هولیز کنندگی

روش های جایگزین در سمیت حاد استنشاقی

 

NICEATM و کنسرسیوم علمی بین المللی PETA (PISC) یک سری وبینار در مورد رویکردهای جایگزین برای سمیت حاد استنشاق به الزامات داده های نظارتی و غیرقانونی جهانی از مارس تا سپتامبر 2016 ارائه کردند. میزبان وبینار:

 

دستورالعمل های نظارتی مربوطه را برای ارزیابی پتانسیل خطرات سمیت استنشاقی مرور کنید.

 

روش‌های جایگزین برای شناسایی موادی که می‌توانند با استنشاق باعث سمیت سیستمیک حاد شوند، توصیف شده‌اند.

 

برای سمیت حاد استنشاقی، مکانیسم‌های سمیت حاد شناسایی شده‌اند که ممکن است رویدادهای مهمی را در مسیرهای پیامد نامطلوب ایجاد کنند. پس از مجموعه وبینار، کارشناسان صنعت، دولت، دانشگاه‌ها و سازمان‌های غیردولتی تجربیات خود را با رویکردهای جایگزین برای آزمایش سمیت حاد تنفسی در NIH در سپتامبر 2016 مورد بحث و بررسی قرار دادند و درباره چگونگی توسعه استراتژی‌هایی که برای آژانس‌های نظارتی قابل قبول باشد، بحث کردند. گروه‌های فرعی از جلسه برای رسیدگی به اقدامات خاص ایجاد شدند. این گروه ها در صورت لزوم برای ادامه پیشرفت به سوی اجرا، گرد هم می آیند.

 

  خلاصه مجموعه و کارگاه وبینار: Clippinger AJ, et al. رویکردهای جایگزین برای آزمایش سمیت حاد تنفسی برای رسیدگی به الزامات داده های نظارتی و غیر نظارتی جهانی.

 

استراتژی‌های آزمایش آزمایشگاهی برای ارزیابی سمیت استنشاقی نانومواد

NICEATM با PISC، EPA و دانشمندان صنعت برای حمایت از یک گروه کاری متمرکز بر سمیت استنشاقی همکاری می کند. در سال 2014، NICEATM درخواستی برای اطلاعات (79 FR 35176، 19 ژوئن 2014) در مورد دستگاه ها و/یا فناوری هایی که در حال حاضر برای شناسایی خطرات احتمالی استنشاق استفاده می شوند، صادر کرد.

 

متعاقباً، این گروه کاری در سال 2015 تشکیل جلسه داد تا ویژگی‌هایی را برای توسعه و ارزیابی یک سیستم آزمایشگاهی برای ارزیابی سمیت نانولوله‌های کربنی چند جداره در طول استنشاق توصیف کند. گروه کاری تعیین کرد که سیستم in vitro پیشنهادی باید شامل سلول‌های ریوی مختلف باشد که در سطح مشترک هوا-مایع کشت می‌شوند و دزیمتری انسانی و تغییرات چرخه زندگی نانومواد مربوطه را در نظر بگیرد. برای اطلاعات بیشتر می توانید با ما تماس بگیرید.