طیف سنجی جذب اتمی چیست و چه کاربردی دارد ؟

تکنیک اسپکتروسکوپی جذب اتمی (Atomic Absorption Spectrometry) یک روش آنالیتیکال آزمایشگاهی برای اندازه گیری غلظت عناصر مختلف می باشد. جذب اتمی یک روش سریع و آسان با حساست بسیار بالا است و قادر به اندازه گیری مقادیر بسیار ناچیز معمولاً تا حد ppm و ppb از یک نمونه است. این تکنیک معمولاً شامل استفاده از یک شعله برای اتمیزه کردن نمونه است، اما روش های دیگری همچون کوره گرافیتی نیز استفاده می شود. شناسایی بر اساس جذب طول موج خاص توسط اتم های نمونه، که مشخصه اتم است، انجام می شود. شدت جذب به طور مستقیم با غلظت نمونه متناسب است.

دستگاه جذب اتمی از تجهیزات آزمایشگاهی است که قادر به آنالیز تعداد زیادی از عناصر فلزی در نمونه مایع می باشد. از دستگاه جذب اتمی در حوزه های مختلفی از جمله آزمایشگاه های صنایع غذایی، دارویی، محیط زیست، آب و فاضلاب، معدن و پزشکی و سلامت استفاده می شود. از کاربرد های آن در حوزه پزشکی میتوان به آنالیز خون اشاره کرد.

بیشتر فلزات سنگین مانند کادمیوم، سرب و جیوه نه تنها برای حیات موجودات زنده ضروری نیستند، بلکه به علت سمیتی که دارند حیات آنها را دچار مخاطره میکنند. مشکلی که عموماً از فلزات سنگین ناشی می­شود آن است که پس از ورود به بدن جانداران از آن خارج نمی­شوند بلکه در بافتهایی مثل چربی یا استخوانها رسوب کرده و انباشته می شوند. این رفتار آنها موجب بروز بیماریها و ناراحتیهای فراوانی در جانداران میشود. بطور خاص در مورد انسان برخی اختلالات عصبی و سرطان ها از نتایج اثرات ورود فلزات سنگین به بدن است. از طرفی خاصیت تجمع پذیری فلزات سنگین در گیاهان و ورود آنها به زنجیره غذایی کنترل خطرات ناشی از آنها را سخت تر می کند. به معنای دیگر آلوده بودن خاک یا آب مورد استفاده در آبیاری محصولات کشاورزی به فلزات سنگین باعث می­شود این عناصر همراه با مواد غذایی مستقیماً وارد بدن انسان شوند یا بصورت غیر مستقیم پس از ورود به بدن چهارپایانی مانند گوسفند و گاو، به بدن انسان وارد شوند.

A-تعدادی از کاربرد های دستگاه جذب اتمی عبارتند از:

1. آنالیز ناخالصی‌های اندک در آلیاژها و معرف‌های مورد استفاده
2. آنالیز تعیین میزان فلزات سنگین در به آب
3. آنالیز تعیین میزان فلزات سنگین در مواد آرایشی و بهاشتی
4. آنالیز تعیین میزان فلزات سنگین در ملزومات پزشکی
5. آنالیز تعیین میزان فلزات سنگین در در مواد غذایی
6. آنالیز تعیین میزان فلزات سنگین در گیاهان
7. آنالیز مستقیم جامداتی چون سنگ معدن‌ و فلزات

در ادامه برخی از کاربرد های مذکور شرح داده خواهند شد .

A1-کاربرد طیف سنجی جذب اتمی در صنایع غذایی:

از دستگاه اتمیک ابزوربشن در موارد متعددی به منظور بررسی کیفیت محصولات غذائی استفاده می شود.برخی از این موارد عبارتند از :

1-اندازه گیری مقدار سلنیم در ماهی

2-بررسی مقدار روی، کبالت و نیکل در سبزیجات

3-آنالیز مس و سرب در شیر خشک کودکان با دستگاه Atomic Absorption

4-تعیین میزان نیکل و وانادیوم در صدف خوراکی

5-آنالیز آرسنیک در برنج و غلات

6-بررسی وجود سرب در گوشت قرمز با دستگاه جذب اتمی

7-تعیین مقدار آرسنیک، جیوه، سرب، کادمیوم و آهن در آب آشامیدنی

-A2کاربرد دستگاه جذب اتمی در آنالیز مواد گیاهی و بررسی مواد بیولوژیکی موجود در آن ها

عناضر غذایی مختلفی برای رشد گیاهان ضروی بوده که این عناصر از خاک و هوای اطراف گیاه تأمین می‌شود. از این رو، گیاهان منبع مهم مواد معدنی هستند. از طرفی، ممکن است برخی عناصر سمی نیز از طریق خاک، آب یا کود وارد بافت گیاهان ‌شوند. بنابراین، بدلایل مختلف و مهمتر از همه سلامت مصرف‌کنندگان این منبع خدادادی، اندازه‌گیری مقدار مواد مغذی و عناصر سمی موجود در گیاهان اهمیت زیادی پیدا می‌کند. با استفاده از دستگاه جذب اتمی شعله می‌توان عناصر سمی و غیرسمی موجود در نمونه‌های گیاهی را اندازه‌گیری نمود.دستگاه طیف‌سنج جذب اتمی یا Atomic Absorption Spectroscopy یکی از تجهیزات آنالیتیکال آزمایشگاهی است که با سرعت و دقت بالا برای اندازه‌گیری و آنالیز عناصر موجود در ترکیبات، حتی با غلظت بسیار ناچیز کاربرد دارد. این دستگاه با استفاده از اتمیزاسیون شعله، حساسیتی تا سطوح ppm برای آنالیز کمی عناصر ارائه می‌دهد. دستگاه جذب اتمی شعله بر این اساس که هر عنصر نور را در طول موج خاصی جذب می‌کند، قادر به تجزیه و تحلیل کیفی عناصر نیز می‌باشد.

 بیشتربدانید:تاثیر فلزات سنگین بر بدن انسان-محدودیت های دستگاه جذب اتمی-روش کار دستگاه جذب اتمی-اجزا دستگاه جذب اتمی

A3- تجزیه و تحلیل میکرو مغذی ها در مواد غذایی

تجزیه و تحلیل میکرو مغذی ها در مواد غذایی یک جنبه مهم در نظارت و کنترل کفیت مواد غذایی است. مواد مغذی می توانند به طور طبیعی در مواد غذایی وجود داشته باشند یا برای تقویت و غنی کردن محصولات غذایی با توجه به نیاز های بازار و در برخی موارد الزامات قانونی، به آنها اضافه شوند. افزایش آگاهی از تأثیر رژیم غذایی بر سلامت انسان تولید کنندگان محصولات غذایی را به تولید غذایی با کیفیت بالاتر و غنی از مواد مغذی ترغیب می کند. از آنجایی که سازمان ها به دنبال جلوگیری از سوء تغذیه سیستماتیک و به طور کلی بهبود عرضه مواد غذایی هستند، نظارت و افزودن الزامی میکرو مغذی ها همچنان در حال رشد است.

شیر یک منبع مهم از مواد مغذی، مخصوصاً برای تغذیه کودکان است. شیر به عنوان یک منبع عالی از کلسیم شناخته شده است و می تواند مقادیر متوسطی Mg، مقادیر کمی Zn و مقدار بسیار کمی Fe و Cu را تأمین کند. به دلیل اهمیت فراوان آن، شیر در چندین شکل مختلف و اغلب به صورت شیر تازه در دسترس است. اما می تواند در فرم های غیر قابل فساد (مانند پودر و تبخیر شده) وجود داشته باشد. بنابراین نیاز به آنالیز چند فرم از شیر برای عناصر مغذی وجود دارد. طیف سنجی جذب اتمی (AAS) می تواند برای تعیین ریز مغذی های موجود در مواد غذایی و مواد بیولوژیکی، مورد استفاده قرار گیرد.

-A4بعضی دیگر از کاربرد های طیف سنجی جذب اتمی عبارتند از :

1-آنالیز عناصر فلزی خون با استفاده از دستگاه طیف سنج جذب اتمی

خون مایعی است که در سراسر بدن گردش می یابد و مواد لازم مورد نیاز ارگان های مختلف بدن را به آنها منتقل می کند. غلظت عناصر موجود در خون تأثیر مستقیمی بر وضعیت سلامت بدن دارد. برخی از فلزات سنگین از موادی هستند که وجودشان در بدن به دلیل سمیّت بالا موجب پدید آمدن بسیاری از مشکلات و بیماری ها می باشد. این فلزات سنگین و سمّی حدود 72 ساعت در جریان خون جابجا می شوند و در انتها از طریق یکی از بافت های بدن از خون خارج می شوند. جذب هر کدام از این فلزات سنگین در ارگان های بدن و تجمع آن موجب بروز بیماری هایی در بدن باشد. تشخیص بموقع این عناصر در خون می تواند عامل موثری در پیشگیری از بروز این بیماری ها باشد. دستگاه طیف سنج جذب اتمی (AAS) تجهیزی است که با دقت بالایی امکان تشخیص کمی و کیفی تعدادی از فلزات سنگین خون را فراهم می آورد. دستگاه جذب اتمی (AA) از تجهیزاتی است که در آنالیز فلزات سنگین از خون بسیار کاربردی می باشد. برای این منظور معمولاً از طیف سنج جذب اتمی کوره گرافیتی (GFAAS) استفاده می شود. این دستگاه قادر است عناصر Trace را با دقت مناسبی اندازه گیری کند. به طور کلی با دستگاه اتمیک ابزوربشن می توان در حدود 25 عنصر را به طور مستقیم از خون اندازه گیری کرد. از مهم ترین این عناصر سرب (Pb) می باشد. در درجات بعدی آلومینیم (AL)، کادمیوم (Cd)، مس (Cu)، منگنز (Mn)، سلنیم (Se)، روی(Zn)، کروم (Cr)، نیکل (Ni)، طلا (Au)، کبالت(Co)، پلاتین (Pt)، پالادیم (Pd)، آهن (Fe)، وانادیم (V)، برلیم (Be)، بیسموت (Bi)، لیتیم (Li)، تالیم (Tl)، آرسنیک (As)، قلع (Sn)، مولیبدن (Mo)، گالیم (Ga)، سیلیسم (Si)، آنتیمون (Sb)، استرانسیم (Sr) و تلوریم (Te) قرار دارند.

2-اندازه گیری آرسنیک در برنج سفید با دستگاه اسپکتروسکوپی اتمیک ابزوربشن

3-بررسی فلزات سنگین ادویه با دستگاه جذب اتمی کوره گرافیتی

4-تجزیه و تحلیل عناصر فلزی روغن خوراکی با تکنیک اسپکتروفتومتر جذب اتمی

5-تعیین فلزات سنگین در نفت کوره با دستگاه آزمایشگاهی Atomic Absorption

6-بررسی وجود سرب Pb در گوشت قرمز با دستگاه جذب اتمی AA

بخش های تشکیل دهنده دستگاه آنالیز جذب اتمی (AAS)

1- منبع تابش

در آنالیز AAS  یا طیف سنجی جذب اتمی، منبع تابش بخش مهمی از این دستگاه است و باید قادر به نشر خط طیفی (طول موج) عنصر مورد نظر با شدت طیفی بالا در مرکز طیف خطی عنصر باشد. برای انجام صحیح آنالیز منبع تابش همچنین باید هدایت نوری بالا و شدت تابش بلندمدت ثابت داشته باشد.

2-اتم ­ساز

اتم ساز (Atomizer) برای تولید اتم های آزاد مولکول ها یا یون های موجود در نمونه مورد استفاده قرار می گیرد. این بخش از دستگاه AAS اهمیت بسیار زیادی دارد زیرا حساسیت اندازه گیری در این روش بطور مستقیم با اتمی شدن آنالیت در ارتباط است.

بیشتربدانید:تاثیر فلزات سنگین بر بدن انسان-طیف سنجی جذب اتمی

3-مونوکروماتور

مونوکروماتور یا تک فام ساز ، پرتو چند فام را با استفاده از منشور و توری یا گریتینگ به پرتو تک فام تبدیل می کند. در آنالیز AAS یا طیف سنجی جذب اتمی، مونوکروماتور طول موج مورد نظر (تابش رزونانسی عنصر کاتدی) را از بقیه خطوط نشری جدا می کند.

4-دتکتور

آشکارسازها سیگنال نوری دریافت شده از مونوکروماتور را به انرژی الکتریکی تبدیل و اندازه گیری می کنند. یکی از رایج ترین آشکارسازهای مورد استفاده در این روش لوله های فوتو تکثیرکننده یا PMT هستند که اساس کار آنها  بهره گیری از پدیده فوتوالکتریک است.

تست فلزات سنگین  کادمیوم ؛ فلزات سنگین چیست؟

فلزات سنگین به دسته ای از مواد با وزن و چگالی اتمی مشخص اطلاق می شود.در حالی که به ندرت در ترکیب طبیعی زمین شناسی زمین یافت می شود، فلزات سنگینی که ما در زندگی مدرن با آن مواجه می شویم، عمدتاً نتیجه توسعه صنعتی بشر هستند.

حدود 40 فلز سنگین برای علم شناخته شده است.برخی از رایج ترین آنها عبارتند از:

اهن

کبالت

فلز روی

کادمیوم

سیاره تیر

رهبری

آرسنیک

در حالی که بدن شما برای سالم ماندن به فلزات سنگین انتخابی نیاز دارد (مثلا روی)، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سطوح بالای برخی از فلزات سنگین می تواند باعث مسمومیت با فلزات سنگین شود. قرار گرفتن روزانه در معرض فلزات سنگین از منابع مختلف از جمله مواد غذایی، آلودگی هوا و آب های آلوده امکان پذیر است. در حالی که فلزات سنگین می توانند مضر باشند، برخی از آنها برای عملکردهای مناسب بدن از جمله عملکرد ایمنی، رشد و تکامل ضروری هستند.

اگر در معرض منابع احتمالی آلودگی فلزات سنگین قرار گرفتید، آزمایش فلزات سنگین مهم است. علائمی که ممکن است نشان دهنده مسمومیت با فلزات سنگین باشد شامل خستگی غیر قابل توضیح، سردرد و مشکلات گوارشی است.

شما باید فلزات سنگین را با یک متخصص مراقبت های بهداشتی آزمایش کنید. آزمایش‌های خانگی ممکن است دقیق نباشند یا اطلاعات کافی برای کمک به تشخیص مسمومیت با فلزات سنگین ارائه دهند. آزمایشات حرفه ای به شما کمک می کند تا در صورت لزوم تشخیص دقیق و درمان مناسب را دریافت کنید.

انواع فلزات سنگین

فلزات سنگین را می توان بر اساس سمیت آنها طبقه بندی کرد که برای درک اثرات آنها بر سلامت انسان و محیط زیست مهم است. فلزات سنگین ضروری و غیر ضروری می توانند در طول زمان در بدن تجمع کنند و به طور بالقوه باعث ایجاد سمیت و آسیب به اندام ها، بافت ها و سلول ها شوند.

فلزات سنگین ضروری مانند آهن، روی، مس و منگنز به مقدار کم برای سلامت انسان ضروری هستند. کمبود و مقادیر بیش از حد آن می تواند باعث نگرانی های سلامتی شود.

فلزات سنگین غیر ضروری یا سمی هیچ عملکرد بیولوژیکی در بدن انسان ندارند. آنها حتی در سطوح کم قرار گرفتن در معرض می توانند به سلامت انسان آسیب بزنند. به عنوان مثال می توان به سرب، جیوه، کادمیوم و آرسنیک اشاره کرد.

کادمیوم چیست و آیا خطرناک است؟

کادمیوم یک فلز نرم و سفید نقره ای است که به طور طبیعی در پوسته زمین به عنوان یک جزء جزئی در بیشتر سنگ معدن روی یافت می شود. کادمیوم اثرات جدی بر سلامتی از جمله اسهال، شکستگی استخوان و نارسایی تولید مثل دارد. همچنین دارای عوارض جانبی جدی تری از جمله آسیب به سیستم عصبی مرکزی، اختلالات روانی، آسیب بالقوه DNA و ایجاد سرطان است. حتی مقادیر بسیار کم کادمیوم به دلیل تجمع زیستی خطرناک است. بدن نمی تواند از شر فلز خلاص شود و بنابراین دوزهای کمی در طول زمان ایجاد می شود. نظارت منظم بر کادمیوم برای محافظت از سلامت انسان بسیار مهم است.

آزمایش کادمیوم چیست؟

آزمایش کادمیوم برای مشاهده مقدار کادمیوم در یک محصول انجام می شود. یوروفین | BLC می تواند آزمایش کادمیوم را در طیف وسیعی از بسترها از جمله چرم، پارچه، فلز، مصنوعی، شیشه، پلاستیک و لاستیک انجام دهد.

اگر سطح فلزات سنگین من زیاد باشد چه اتفاقی می افتد؟

مواجهه با فلزات سنگین در محیط فیزیکی غیرمعمول نیست، اما اندازه گیری عوارضی که آنها بر سلامتی ما وارد می کنند ممکن است دشوار باشد. این به این دلیل است که اثرات قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین تجمعی است - به عبارت دیگر، به جای ناراحتی یا مسمومیت حاد، بیشتر به نگرانی‌های سلامتی طولانی‌مدت منجر می‌شوند.

به این ترتیب، آزمایش فلزات سنگین می‌تواند بخش مهمی از تعدیل و تنظیم قرار گرفتن در معرض مواد خاص باشد. اگر آزمایش خون فلزات سنگین شما سطوح بالایی از برخی فلزات سنگین را نشان داد، دو راه برای به حداقل رساندن خطرات سلامتی شما وجود دارد:

حذف - حذف یک معیار رفتاری برای درمان است که در آن فرد برای اطمینان از اجتناب از فلزات سمی خاص، شیوه زندگی خود را اصلاح می کند. اگر پزشک پروتکل حذف را تجویز می کند، مهم است که آزمایش خون را تا زمانی که تأیید کند که سطح فلزات سنگین بدن شما به حالت عادی بازگشته است ادامه دهید.

کیلات تراپی - اگر سطوح خطرناکی از جیوه یا سرب در بدن خود دارید، ممکن است ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به شما توصیه کند که درمان کیلیت را در نظر بگیرید. این دوره درمانی شامل مصرف دارو یا درمان های IV است که ماده ای به نامEDTA را به جریان خون شما تزریق می کند.8EDTA برخی از فلزات سنگین را به ترکیبی به نام کلات تبدیل می‌کند که بدن شما می‌تواند آن را به خودی خود به شکل ادرار دفع کند.

نقش آنها در بدن چیست؟

اگرچه برخی از فلزات سنگین می توانند سمی باشند، اما بسیاری از آنها مواد مغذی ضروری هستند که نقش مهمی در فرآیندهای بیولوژیکی مختلف در بدن دارند. حفظ تعادل این فلزات مهم است زیرا برای حفظ سلامتی حیاتی هستند. از آنجایی که بدن شما نمی تواند آنها را تولید کند، باید آنها را در مقادیر کم از طریق یک رژیم غذایی متعادل به دست آورید.

در اینجا چند نمونه از فلزات سنگین ضروری و نقش آنها در سلامت انسان آورده شده است:

آهن: برای متابولیسم انرژی، عملکرد سیستم ایمنی و انتقال اکسیژن در سراسر بدن ضروری است.

روی: در عملکرد سیستم ایمنی، بهبود زخم و سنتز DNA نقش دارد.

مس: برای متابولیسم آهن، تشکیل بافت همبند و تولید انتقال دهنده های عصبی مهم است.

منگنز: در رشد استخوان، بهبود زخم و متابولیسم کربوهیدرات ها، اسیدهای آمینه و کلسترول نقش دارد.

کروم: برای تنظیم سطح قند خون و متابولیسم کربوهیدرات ها و چربی ها مهم است.

 بیشتربدانید:تاثیر فلزات سنگین بر بدن انسان- طیف سنجی جذب اتمی - اجزا دستگاه جذب اتمی

آیا تست فلزات سنگین در خانه ارزش آن را دارد؟

برای تعیین اینکه آیا آزمایش فلزات سنگین ضروری است، توصیه یک متخصص پزشکی ضروری است. به طور کلی، تست های آزمایشگاهی حساس تر هستند و می توانند نتایج جامع و دقیق تری نسبت به تست های خانگی ارائه دهند.

تفسیر دقیق نتایج آزمایش می تواند پیچیده باشد و به راهنمایی یک متخصص مراقبت های بهداشتی یا متخصص محیطی نیاز دارد.

آزمایش‌های فلزات سنگین در خانه به دلیل ناهماهنگی و محدودیت‌های احتمالی ارزش آن را ندارند. آنها ممکن است فقط فلزات سنگین خاصی را شناسایی کنند و ممکن است تجزیه و تحلیل جامعی ارائه نکنند.

از آنجایی که فلزات سنگین بخشی از زندگی روزمره هستند، آزمایش فلزات سنگین در خانه می‌تواند باعث اضطراب و هجوم هزینه‌های پزشکی شود، زیرا ممکن است کاربر از میزان وجود فلزات در بدن اطلاعی نداشته باشد.

بسیاری از آزمایشات خانگی از نمونه ادرار یا مو استفاده می کنند که برای همه فلزات سنگین مناسب نیستند. قرار گرفتن روزانه در معرض فلزات سنگین می تواند بر دقت نمونه های مو تاثیر بگذارد. آزمایش‌های لکه ‌ای ادرار ممکن است به دلیل تغییر در غلظت ادرار در طول روز ، دقت کمتری نسبت به آزمایش‌های ادرار 24 ساعته داشته باشند.

بدون اطلاع از سطوح پایه فلزات در بدن ، تفسیر آزمایش‌های خانگی فلزات سنگین منبع مورد اعتماد ممکن است نادرست باشد. یک مطالعه نشان داد که 9% منبع مورد اعتماد بیماران آزمایش‌های محیطی نامناسب یا نامعتبر قبل از بازدید از کلینیک انجام داده‌اند. متداول ‌ترین آزمایش‌ های نامناسب ، آزمایش فلز و آنالیز مو بود.

این آزمایش برای مصرف کنندگان ضرری ندارد، اما نتایج منجر به سطوح بالایی از استرس و اضطراب می شود. همچنین می‌تواند منجر به هزینه‌های بالایی برای درمان شود. همچنین، استفاده از عوامل کیلاتور در برخی از آزمایشات ادرار می تواند بر صحت نتایج تأثیر بگذارد.

نسبت دادن نادرست یک بیماری به مسمومیت با فلزات سنگین می تواند منجر به اضطراب غیرضروری ، درمان پرهزینه و توجه پزشکی اضافی شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر نگران قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین هستید، مشکوک به مسمومیت با فلزات سنگین هستید یا علائمی دارید که ممکن است به قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین مرتبط باشد، به پزشک مراجعه کنید. یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند تشخیص دهد که آیا آزمایش لازم است و درمان مناسب را توصیه کند.

علائم جدی مسمومیت با فلزات سنگین می تواند شامل طیف گسترده ای از مسائل بهداشتی ، از جمله بیماری های تنفسی عصبی و قلبی عروقی باشد. علاوه بر این، آسیب کلیه و مشکلات گوارشی ممکن است ایجاد شود.

برای تعیین اینکه آیا آزمایش فلزات سنگین ضروری است یا خیر ، یک متخصص مراقبت های بهداشتی سابقه پزشکی شما را بررسی می کند، یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و هر گونه نشانه یا نشانه قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین را ارزیابی می کند. آنها ممکن است منابع بالقوه قرار گرفتن در معرض را شناسایی کنند.

یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند در مورد آزمایش و اقدامات مناسب راهنمایی کند. آنها ممکن است آزمایش خون یا ادرار را برای اندازه گیری سطوح فلزات سنگین خاص در بدن توصیه کنند. اگر نتایج آزمایش نشان دهنده افزایش سطح یک فلز سنگین خاص باشد، متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است آزمایش یا درمان بیشتری را توصیه کند.

 بیشتربدانید: روش کار دستگاه جذب اتمی - محدودیت های دستگاه جذب اتمی - صحه گذاری بایوبردن

تست ایمنی مواد غذایی با خدمات شبکه ایمنی مواد غذایی

فلزات سنگین وقتی به مقدار زیاد مصرف شوند می توانند خطرناک باشند. آزمایش فلزات سنگین بخش مهمی از هر فرآیند تست ایمنی مواد غذایی است زیرا این مواد بالقوه خطرناک را بررسی می‌کند و به شناسایی محل یافتن این مواد در مقادیر بیشتر کمک می‌کند. پس از شناسایی، می توان تغییرات لازم را برای اطمینان از ایمنی مصرف کننده ایجاد کرد.

در اینجا در خدمات شبکه ایمنی مواد غذایی (یک شرکت گروه معتبر)، آزمایش های شیمی را برای شناسایی و تعیین کمیت سرب، جیوه، آرسنیک، کادمیوم و سایر فلزات سنگین انجام می دهیم تا از تامین غذای ایمن اطمینان حاصل کنیم.

اگر در مورد آزمایش فلزات سنگین ما در مواد غذایی و سایر مواد مصرفی سؤالی دارید، ما خوشحال خواهیم شد که به شما کمک کنیم.

تعیین مقدار فلزات سنگین جیوه ،عناصر سمی ("فلزات سنگین") برای محیط زیست مشترک هستند و هم مسئول مسمومیت های عمدی و هم قرار گرفتن در معرض غیرعمدی هستند که می تواند منجر به اثرات نامطلوب سلامتی و به طور بالقوه مرگ شود. با شناخت و به حداقل رساندن منابع رایج عناصر سمی در رژیم غذایی، آب، محل کار و خانه می توان از مواجهه های خطرناک جلوگیری کرد. تست آزمایشگاهی ابزار مهمی برای تشخیص و مدیریت قرار گرفتن در معرض عناصر سمی است. چندین روش تحلیلی در دسترس است. با این حال، ارزش بالینی آزمایش عنصری به جمع‌آوری یک نمونه مناسب در زمان مناسب، با در نظر گرفتن بسیاری از متغیرهای پیش‌تحلیلی که می‌توانند آزمایش را به خطر بیندازند، بستگی دارد. در این بررسی، سموم سینتیک و متغیرهای پیش تحلیلی مرتبط با آزمایش عناصر سمی با تاکید بر آرسنیک، کادمیوم، سرب و جیوه مورد بحث قرار می‌گیرند.

آزمایش فلزات سنگین و تجزیه و تحلیل عناصر سمی

فلزات سنگین مانند آرسنیک، سرب، جیوه و غیره در اطراف ما هستند. افزایش سطح آلودگی و استفاده از مواد شیمیایی در صنعت باعث افزایش سمیت فلزات سنگین شده است که تهدیدی فزاینده برای سلامتی ما است. منابع رایج عبارتند از سیگار، غذاهای دریایی، برنج، آب چاه، واکسیناسیون و پرکردن دندان.

این عناصر سمی می توانند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری هایی مانند زوال عقل، ناباروری، دیابت و سرطان را افزایش دهند. آنها همچنین به کبد، کلیه ها و مغز و همچنین سیستم قلبی عروقی، عصبی و غدد درون ریز آسیب می رسانند.

بدن ما یک روش طبیعی برای از بین بردن این عناصر سمی دارد، اما اگر احتباس خالص فلزات در فرد از تحمل فیزیولوژیکی فراتر رود، اثرات نامطلوبی برای سلامتی ایجاد می‌شود. علائم و نشانه‌ها می‌توانند مشابه سایر شرایط سلامتی باشند و ممکن است فوراً به دلیل سمیت فلزات سنگین تشخیص داده نشوند:

حالت تهوع

استفراغ

اسهال

درد شکم

اختلال در عملکرد سیستم عصبی مرکزی

مشکلات قلبی

کم خونی

آزمایش تشخیصی برای تعیین سطح فلزات سنگین و عناصر موجود در بدن ضروری است. فلزات و عناصر سنگین بر سیستم های مختلف بدن تأثیر می گذارند، بنابراین محیط مورد استفاده برای اندازه گیری سمیت نیز متفاوت است. بسته به نوع فلز سنگین یا عنصری که اندازه‌گیری می‌شود، یک پزشک ممکن است نیاز به آزمایش خون یا آزمایش ادرار داشته باشد.

کادمیوم در ادرار بهترین معیار برای قرار گرفتن در معرض انباشته است، در حالی که خون برای ارزیابی مواجهه اخیر توصیه می شود.

آرسنیک در ادرار اندازه گیری ارجح است زیرا بیشتر اشکال آرسنیک فقط برای چند ساعت در خون موجود است.

جیوه موجود در خون مناسب‌ترین محیط برای اندازه‌گیری جیوه است، زیرا سمی‌ترین شکل‌های جیوه معمولاً از طریق ادرار دفع نمی‌شوند.

سرب که محکم به گلبول های قرمز متصل است نیز در خون اندازه گیری می شود

MetaMetrics خط جامعی از فلزات و عناصر سنگین را در خون و ادرار با استفاده ازICP-MS (طیف‌سنجی پلاسما-جرمی جفت شده القایی) ارائه می‌دهد. ICPMS به عنوان استاندارد طلایی در آزمایش فلزات سنگین در نظر گرفته می شود زیرا عناصر را تا سطح قطعات در تریلیون شناسایی می کند.

آزمایش فلزات سنگین ابزار ارزشمندی برای پزشکان مراقبت های بهداشتی است تا قرار گرفتن در معرض فلزات سمی را در افراد مستعد شناسایی کنند تا گزینه های درمانی مناسب انجام شود.

 بیشتربدانید: پلیت‌ ۹ سانت پلاستیکی- پلیت‌ تماسی - عملکرد اندوتوکسین

فلزات سنگین از کجا می آیند؟

فلزات سنگین عمدتاً به صورت کانی و سنگ معدن در طبیعت یافت می شوند. آنها در نتیجه استخراج، فرسایش یا فعالیت های آتشفشانی وارد محیط می شوند. فلزات سنگین در تعدادی از کاربردها و فرآیندهای فنی استفاده می شوند و می توانند به طور ناخواسته وارد محیط یا محصولات شوند.

از آنجایی که فلزات سنگین در اندام ها ذخیره می شوند، افزایش غلظت فلزات سنگین در غذاها می تواند منجر به مسمومیت مزمن شود. افزایش سطوح فلزات سنگین (به ویژه جیوه و آرسنیک) می تواند به ویژه در مواد غذایی دریایی مانند ماهی و سخت پوستان و همچنین جلبک ها رخ دهد.

در جانوران زمینی، سرب، کادمیوم و مس را می توان به مقدار قابل توجهی به ویژه در اندام ها یافت. گوشت شکار علاوه بر این می تواند حاوی فلزات سنگین در ماهیچه های باقی مانده مهمات باشد. گیاهان و قارچ هایی مانند غلات، کاکائو، دانه های روغنی یا قارچ های وحشی نیز می توانند این عناصر را ذخیره کنند.

دریافت فلزات سنگین از بسته بندی و ذخیره سازی

منبع اضافی برای فلزات سنگین در غذاها بسته بندی است. عناصری مانند قلع، روی، آهن یا سرب می توانند به محتویات قوطی مهاجرت کنند، به ویژه برای غذاهای کنسرو شده اسیدی که در تماس مستقیم با فلز موجود در قوطی هستند.

در صورت تماس مستقیم با لوله های فلزی، آب آشامیدنی نیز می تواند به فلزات سنگین آلوده شود.

فلزات سنگین به عنوان افزودنی های غذایی با ارزش فیزیولوژیکی

همه فلزاتی که تحت تعریف "فلزات سنگین" قرار می گیرند به طور کلی مضر نیستند.

برخی از فلزات سنگین مانند عناصر کمیاب مس، کبالت، نیکل، منگنز و روی از نظر فیزیولوژیکی در محدوده غلظت خاصی ارزشمند هستند. آنها می توانند از طریق آلودگی محیطی وارد غذاها شوند، اما همچنین می توانند عمداً به مواد غذایی مانند غذاهای کودک یا مکمل های غذایی اضافه شوند. حداقل و حداکثر مقدار قابل اعمال و همچنین انواع مجاز افزودنی ها به طور مفصل برای مواد غذایی خاص مختلف در ضمیمه های فرمان وزارت امور داخلی فدرال سوئیس در مورد مواد غذایی خاص تعریف شده است.

فلزات سنگین چگونه اندازه گیری می شوند؟

تعدادی از تکنیک های اندازه گیری طیف سنجی برای تشخیص فلزات سنگین در دسترس آزمایشگاه وجود دارد.

بسته به غلظت و عنصر، از تکنیک‌های اندازه‌گیری طیف‌سنجی جذب اتمی (AAS)، طیف‌سنجی انتشار (ICP-OES) یا جفت‌شدگی بسیار حساس ICP با طیف‌سنج جرمی (ICP-MS) استفاده می‌شود.

همچنین امکان غربالگری عنصر همراه با تشخیص هدفمند یک عنصر وجود دارد. در اینجا، حداکثر 23 عنصر را می توان در یک فرآیند تحلیل شناسایی کرد. بنابراین، در مواقعی که مشکوک به آلودگی است و نیاز به بررسی اولیه است، غربالگری همیشه ارزش بررسی دارد.

فلزات سنگین در آزمایش خاک

بسته به روش مورد نیاز، نمونه‌های خاک معمولاً با استفاده از اسیدهایی مانند HNO3 یاAqua Regia استخراج می‌شوند و در یک سیستم محصور در یک بلوک داغ یا مایکروویو هضم می‌شوند. سایر استخراج ها را می توان برای فلزات موجود مانندDTPA یا آب استفاده کرد. پس از استخراج فلزات، نمونه هضم شده فیلتر شده و برای تجزیه و تحلیل توسطICP آماده می شود.

هنگام آزمایش فلزات سنگین در نمونه های خاک، حداکثر زمان نگهداری وجود ندارد. با این حال، عملا، آزمایشگاه به طور معمول نمونه را برای 30-60 روز نگه می دارد. در صورت رعایت بهترین روش، نمونه ها باید در یک ظرف دربسته قرار داده شوند، خنک و دور از نور مستقیم خورشید نگهداری شوند.

وجود جیوه در صنعت

جیوه یک ترکیب شیمیایی است که یکی از فلزات سنگین است که به طور طبیعی در خاک وجود دارد و تنها فلز مایع در دمای معمولی است. جیوه یک آلاینده زیست محیطی سمی است که در میان فلزات کمیاب با غلظت بالا (ETMs) در زنجیره غذایی قرار دارد. استفاده از آن در بخش‌های صنعتی مانند محصولات کشاورزی، آرایشی و بهداشتی، دارویی و غیره به شدت نظارت می‌شود و به شدت نظارت می‌شود.

در واقع، هدف از کنترل جیوه اطمینان از کیفیت خوب محصولات از یک سو، نظارت و محدود کردن خطرات مربوط به محیط زیست و سلامت انسان از سوی دیگر است.

 بیشتربدانید: اندازه گیری فلزات سنگین جیوه - تست فلزات سنگین کادمیوم-  تعیین مقدار فلزات سنگین کادمیوم

آزمایشگاه آنالیز جیوه

گروه نیکو فارمد از تولیدکنندگان در تجزیه و تحلیل و کنترل جیوه در محصولات شما پشتیبانی می کند. به لطف ابزار فنی در اختیار و تخصص توسعه یافته در این زمینه، ما کنترل کیفیت محصولات و دوز اولیه فلزات سنگین را انجام می دهیم.

گروه نیکوفارمد خدمات بسیاری از جمله:

تجزیه و تحلیل فلزات سنگین

سنجش جیوه

تجزیه و تحلیل جیوه در محصولات غذایی

تجزیه و تحلیل جیوه در محصولات آرایشی و بهداشتی

تجزیه و تحلیل پوشش های سطحی

تجزیه و تحلیل عملیات سطحی

فلزات سنگین در آزمایش آب

فلزات سنگین می توانند در بدن انباشته شوند و تعادل مواد مغذی ضروری را به هم بزنند و برای سیستم های اندام سمی شوند. در حالی که برخی از عناصر برای عملکرد صحیح بدن حیاتی هستند، برخی دیگر مانند جیوه، سرب، کادمیوم، آلومینیوم و آرسنیک برای بدن انسان سمی هستند و در عملکرد آن اختلال ایجاد می کنند. این فلزات سمی هیچ عملکرد فیزیولوژیکی شناخته شده ای ندارند و می توانند به سیستم های اندام آسیب برسانند.

هنگام گرفتن نمونه آب در مزرعه، آنها را فیلتر می کنند (برای تجزیه و تحلیل فلزات محلول) و با اسید حفظ می شوند. آب باید با اسید نیتریک حفظ شود تا PH به کمتر از 2 برسد. این امر باعث می‌شود که فلزات به صورت نمک محلول باقی بمانند و از تبدیل شدن به نمک‌های نامحلول که از محلول خارج می‌شوند و می‌توانند نتایج را به طور مصنوعی پایین بیاورند، جلوگیری می‌کند.

برای آزمایش فلزات محلول، نمونه ها باید در مزرعه از طریق یک فیلتر 0.45 میکرومتر فیلتر شده و سپس با اسید نیتریک که توسط آزمایشگاه ارائه می شود، نگهداری شوند. پس از حفظ، زمان نگهداری نمونه را می توان تا 6 ماه افزایش داد (اگرچه آزمایشگاه تمایل دارد نمونه ها را فقط 1-2 ماه در خانه نگه دارد).

برای آزمایش کل فلزات در آب، به سادگی اسید نیتریک را مستقیماً به آب نمونه اضافه کنید. اگر رسوبات در نمونه وجود داشته باشد، فلزات از جامدات شسته می شوند و در نتیجه غلظت فلزات در آب بیشتر از زمانی است که برای فلزات محلول آزمایش می شود. این آزمایشی است که معمولاً روی آب‌های سطحی انجام می‌شود و یک دید کلی از تحرک فلزات در محیط از طریق آب ارائه می‌دهد.

آزمایش فلزات سنگین با پلاسمای جفت شده القایی (ICP)

آزمایش پلاسمای جفت شده القایی تکنیکی است که می تواند غلظت ردیابی عناصر اصلی را تعیین کند و می تواند اکثر عناصر جدول تناوبی را تشخیص دهد.

محلولی حاوی فلزات محلول از طریق نبولایزر به داخل محفظه اسپری ابزار ICP آسپیره می شود و در آنجا با گاز آرگون مخلوط می شود تا یک آئروسل ریز تشکیل شود. این آئروسل سپس وارد پلاسما می شود.

مجموعه‌ای از محلول‌ها با غلظت شناخته شده برای ارائه یک منحنی کالیبراسیون برای هر عنصر تجزیه و تحلیل می‌شوند. نرم افزار ابزار، نمونه ها را با منحنی های کالیبراسیون مقایسه می کند و غلظت هر عنصر را محاسبه می کند.

آزمایش آب یک عنصر ضروری برای ایمنی عمومی و زیست محیطی و الزامی است که با شرایط نظارتی سختگیرانه محدود می شود. با انجام تجزیه و تحلیل آب، می توانید خطرات و اثرات مخرب احتمالی را نه تنها بر سلامت عمومی بلکه بر محیط زیست به حداقل برسانید.

ما از شما با خدمات تست، تجزیه و تحلیل و مدیریت ریسک پشتیبانی می کنیم تا به شما در انجام مسئولیت های قانونی و نظارتی کمک کنیم و اطمینان حاصل کنیم که تست ها برای اولین بار بودجه بندی شده اند و نتایج در سریع ترین زمان ممکن تولید می شوند.

مزیت عنصر

کارشناسان متخصص ما، امکانات و تجهیزات را برای ارائه طیف وسیعی از خدمات آزمایش خاک، آب و سایر مواد مورد علاقه دارند. آزمایشگاه های ما دارای اعتبار ISO 17025 هستند و ما مطابق با مشخصاتASTM E1613 وMIL برای آزمایش فلزات آزمایش می کنیم. ما ارائه دهنده تک منبع شما برای آزمایش دقیق و به موقع زیست محیطی مربوط به هر صنعت بزرگ هستیم.

آزمون تشخیص اختصاصیE. Coli

اشریشیا کلی (به اختصار E. coli) یک گیاه مشترک (فلور طبیعی) در روده انسان و حیوانات خونگرم است. بیشتر سویه های E.coli بی ضرر هستند، حتی برخی از آنها با تولید ویتامینK در روده برای میزبان مفید هستند. با این حال، برخی از سویه ها می توانند باعث بیماری های شدید ناشی از غذا شوند.

نشان داده شد که یک تراشه نانوبیوسنسور با استفاده از طیف‌سنجی رامان (SERS) تقویت‌شده سطحی روی لایه‌های نازک نانومجسمه‌سازی شده (nSTFs) نقره، باکتری اشریشیا کلی (E. coli) را تا سطح غلظت یک باکتری شناسایی می‌کند. این حسگر از nSTFهای پلاسمونیک بسیار پیشرفته نقره بر روی یک پلت فرم سیلیکونی برای تقویت باندهای رامان همانطور که با مولکول های 4-آمینوتیوفنول جذب شده بررسی می شود، استفاده می کند.

   برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت خدمات با ما تماس بگیرید.

باکتریوفاژهای T-4 بر روی سطح فوق الذکر تراشه برای جذب خاص باکتری هدفE. coli بی حرکت شدند. برای نشان دادن اینکه هیچ بیحرکتی غیراختصاصی قابل توجهی در سایر باکتری‌ها رخ نمی‌دهد، از سه سویه باکتریایی مختلف، کروموباکتریوم ویولاسئوم، پاراکوکوس دنیتریفیکانس و سودوموناس آئروژینوزا استفاده شد. علاوه بر این، آزمایش‌هایی که بر روی یک سویه اضافی ازE. coli برای پرداختن به ویژگی و قابلیت استفاده مجدد حسگر انجام شد، نشان داد که حسگر برای سویه‌های مختلفE. coli عمل می‌کند و قابل استفاده مجدد است. میکروسکوپ زمان حل و فصل کنتراست فاز تراشه باکتریوفاژE. coli-T4 برای مطالعه تعامل آن با باکتری در طول زمان انجام شد. نتایج نشان داد که حسگر حاضر تشخیص سریع، دقیق و پایدارE. coli را با غلظت‌های بسیار کم باکتری تا سطح یک باکتری در حجم 10 میکرولیتر از نمونه انجام می‌دهد.

سابقه و هدف: E. coli O157:H7 یکی از پاتوژن های روده ای است که می تواند باعث ایجاد ضایعات شدید در دستگاه گوارش شود. این باکتری ها می توانند سموم تولید کنند و عامل اصلی عفونت های بیمارستانی هستند. تشخیص آنها معمولاً با کشت روی سوربیتول مک کانکی آگار انجام می شود که آزمایشی زمان بر است. هدف از این مطالعه ایجاد روشی سریع و در عین حال دقیق برای شناسایی این باکتری با استفاده از روش مبتنی برPCR بود.

مواد و روش‌ها: ژن‌های rfbE وstx2b جهت شناسایی کردن  سویه اختصاصی E. coli O157:H7 انتخاب شده اند. سپس با طراحی پرایمرهای اختصاصی، تکثیر باPCR انجام شد. آگارSorbitol-MacConkey برای بررسی توانایی رشد کلنی های منتخب در طیPCR استفاده شد.

یافته‌ها: با توجه به ظاهر پیوندهای متعلق به ژن‌های rfbE وstx2B روی ژل آگارز، توانایی پرایمرهای طراحی‌شده برای تشخیص ژن در نمونه‌هایE.coli O157:H7 تأیید شد. برای ارزیابی قدرت رشد کلنی های انتخاب شده در طیPCR از محیط سوربیتول-مک کانکی آگار استفاده شد.

اشریشیا کلی: خواص و شناسایی

اشریشیا کلی (به اختصار E. coli) یک گیاه مشترک (فلور طبیعی) در روده انسان و حیوانات خونگرم است. بیشتر سویه های E.coli بی ضرر هستند، حتی برخی از آنها با تولید ویتامینK در روده برای میزبان مفید هستند. با این حال، برخی از سویه ها می توانند باعث بیماری های شدید ناشی از غذا شوند.

سویه های مختلف اشریشیا کلی و بیماری های ناشی از آنها

برخی از سویه های E. coli با به دست آوردن فاکتورهای حدت از طریق پلاسمیدها، ترانسپوزون ها، باکتریوفاژها و یا جزایر بیماری زایی به E. coli بیماریزا تبدیل شده اند. باکتریE. coli روده ای بیماری زا ممکن است بر اساس مکانیسم ایجاد اسهال به چهار سویه طبقه بندی شود. آن ها هستند؛ انتروهموراژیک (EHEC)، یا وروتوکسیژنیک (VTEC)، انتروتوکسیژنیک (ETEC)، انتروپاتوژنیک (EPEC) و انتروتهاجمی (EIEC) یا انتروآگرگاتیو (EAEC).

سویه های مولد اگزوتوکسین از اشریشیا کلی می توانند اسهال آبکی (غیر خونی) و اسهال خونی بسته به اگزوتوکسینی که تولید می کنند ایجاد کنند. به عنوان مثال، سویه های انتروتوکسیژنیک اشریشیا کلی یکی از علل شایع اسهال آبکی (همچنین به عنوان اسهال مسافرتی شناخته می شود) در کشورهای در حال توسعه است.

بیماری های ناشی ازE.coli

عفونت های دستگاه ادراری (UTI): E.coli شایع ترین علت عفونت های مجاری ادراری هم در جامعه و هم عفونت های بیمارستانی است.E.coli باعث بیش از 75 درصد مواردUTI می شود.

E.coli دومین عامل مهم سپسیس گرم منفی میله است

عفونت پری ناتال با E.coli (قرار گرفتن نوزاد با E.coli کلونیزه شده در کانال زایمان مادر در هنگام زایمان طبیعی) علت اصلی مننژیت نوزادی است.

اشرشیاکلی انتروتوکسیژنیک (ETEC) مسئول اسهال مسافرتی (اسهال آبکی) است.

سویه های انتروهموراژیک E.coli (یعنی شیگا توکسین STx تولید کنندهE. coli) باعث اسهال خونی و سندرم اورمیک همولیتیک (HUS) می شود.

ویژگی هایE.coli

رنگ آمیزی گرم: اشریشیا کلی یک میله کوتاه یا باسیل مستقیم گرم منفی است

سلول های اشرشیاکلی میله های کوچکی به طول 1.0-2.0 میکرومتر با شعاع حدود 0.5 میکرومتر هستند.

1. coli شایع ترین بی هوازی اختیاری در روده بزرگ و مدفوع می باشد.

زمان تولید شدن به عبارتی دوبرابر شدن اشریشیا کلی 20 دقیقه است.

E.coli تخمیر کننده لاکتوز است که کلنی های صورتی درMacConkey آگار ایجاد می کند (این ویژگیE.coli را از سالمونلا و شیگلا متمایز می کند - دو شایع ترین پاتوژن روده)

خاصیت آنتی ژنی: بیشتر از 1000 نوع آنتی ژنی اشرشیاکلی وجود دارد.

آ. آنتی ژن های دیواره سلولی O (بیش از 150 نوع)

ب آنتی ژن H- تاژک (بیش از 50 نوع)

ج آنتی ژن کپسولی (بیش از 90 نوع)

عوامل بیماریزاE.coli

پیلی: به چسبیدن ارگانیسم ها به سلول های ژژنوم و ایلئوم در صورت عفونت روده کمک می کند. اپیتلیوم دستگاه ادراری در صورت عفونت دستگاه ادراری.

کپسول: با فاگوسیتوز تداخل دارد و نقش اصلی را در عفونت های سیستمیک ایفا می کند.

اندوتوکسین (لیپوپلی ساکارید): مسئول چندین ویژگی سپسیس گرم منفی مانند تب، افت فشار خون و انعقاد داخل عروقی منتشر (DIC) است.

اگزوتوکسین ها به عنوان مثال انتروتوکسین روی سلول های ژژنوم و ایلئوم اثر می گذارد و باعث اسهال می شود. سایر اگزوتوکسین ها وروتوکسین، سم شیگا مانند و غیره هستند.

مقالات بیشتر:

بایو بردن

تشخیص اختصاصی میکروبها

تست آلودگی مایکوپلاسمایی

شیر و فرآورده های آن

ویژگی های تشخیصیE.coli

طرحی برای شناسایی سریع E. coli.

مورفولوژی کلنی: E.coli لاکتوز را تخمیر می کند و کلنی های صورتی درMacConkey Agar تولید می کند. کلنی های معمولی اشریشیا کلی در آگارMacConkey صورتی و براق ظاهر می شوند و پس از انکوباسیون یک شبه قطری بین 0.5 تا 1 میلی متر دارند. ظاهر کلنی از خاکستری تا سفید، شفاف تا مات، و به صورت محدب تا صاف روی صفحات خون آگار متفاوت است. با این حال، برخی ازE.coli متعلق به گروهAlkaligens-Dispar (A-D) ممکن است تخمیر غیر لاکتوز در Mac-Conkey آگار باشد. (E.coli O157: H7 سوربیتول را تخمیر نمی کند، که معیار مهمی است که آن را از سایر سویه هایE. coli متمایز می کند)

در آگار EMB، E. coli یک درخشش سبز مشخص ایجاد می کند.

آزمایشات بیوشیمیایی

ایندول مثبت: ایندول را از تریپتوفان تولید می کند

متحرک است

لیزین را دکربوکسیله می کند

از استات به عنوان تنها منبع کربن استفاده می کند

تست حساسیت ضد میکروبی

آزمایش حساسیت را با روش انتشار دیسک با استفاده از روش های استاندارد شرح داده شده در دستورالعمل ها انجام دهید. برای تشخیص E.coli مولدESBL، ایزوله غربال شده باید به چند دارو مقاوم باشد و حداقل به یکی از سفالوسپورین های نسل سوم مقاومت نشان دهد.

بتالاکتامازهای با طیف گسترده (ESBL) گروهی از بتالاکتامازها هستند که به سرعت در حال تکامل هستند که می توانند سفالوسپورین های نسل سوم و آزترئونام را هیدرولیز کنند اما توسط اسید کلاوولانیک مهار می شوند. افزایش مقاومت به سفالوسپورین های نسل سوم در میان باکتری E. coli عمدتاً به دلیل تولیدESBL است. این آنزیم‌های واسطه پلاسمید عمدتاً از طریق جهش‌ های نقطه ‌ای کلاسیکTEM-1 وSHV-1 β-لاکتاماز تکامل یافته‌ اند.

تست غربالگری برایE.coli تولید کنندهESBL

طبق دستورالعمل‌های CLSI، جدایه‌ هایی که اندازه ناحیه بازداری ≤ 22 میلی‌متر با سفتازیدیم (30 میکروگرم)، ≤ 25 میلی‌متر با سفتریاکسون (30 میکروگرم)، و ≤ 27 میلی‌متر با سفوتاکسیم (30 میکروگرم) را نشان می‌ دهند ، به‌عنوان تولیدک نندگان ESBL شناسایی م ی‌شوند. در لیست نهایی تایید تولیدESBL قرار گرفت.

تست های تاییدی برایESBL

طبق دستورالعمل‌ های CLSI، دو روش فنوتیپی می ‌توانند تولیدکنندگان ESBL را تأیید کنند:

روش دیسک ترکیبی

این آزمایش مستلزم استفاده از دیسک آنتی بیوتیک سفالوسپورین نسل سوم به تنهایی و در ترکیب با اسید کلاوولانیک است. در این مطالعه، یک دیسک سفتازیدیم (30 میکروگرم) / سفوتاکسیم (30 میکروگرم) / سفپودوکسیم (30 میکروگرم) به تنهایی و یک دیسک از اسید کلاوولانیک مربوطه یا سفتازیدیم - اسید کلاوولانیک (30 میکروگرم / 10 میکروگرم) / سفوتاکسیم - اسید کلاوولانیک (30/ 10 میکروگرم/سفپودوکسیم – اسید کلاوولانیک (30/10 میکروگرم) استفاده می ‌شود. هر دو دیسک با فاصله حداقل 25 میلی متر از هم ، مرکز به مرکز ، روی کشت چمن ایزوله آزمایشی روی صفحه مولر هینتون آگار (MHA) قرار می گیرند و یک شب در دمای 37 درجه سانتی گراد انکوبه می شوند. تفاوت در قطر منطقه با و بدون اسید کلاوولانیک اندازه گیری می شود.

تفسیر: افزایش ≥ 5 میلی متری در قطر ناحیه مهار در اطراف دیسک ترکیبی سفالوسپورین کلاوولانیک اسید در مقابل قطر ناحیه مهار در اطراف دیسک سفالوسپورین به تنهایی تولید ESBL را تایید می کند.

روش سینرژی دو دیسک

این آزمایش به دو دیسک از یک سفالوسپورین نسل سوم ، سفوتاکسیم ، سفتازیدیم یا سفپودوکسیم نیاز دارد. یک دیسک سفتازیدیم 30 میکروگرم و یک دیسک آموکسی سیلین + کلاوولانیک اسید 20 + 10 میکروگرم در فاصله 25 تا 30 میلی متری از هم ، مرکز به مرکز روی یک کشت چمن ایزوله آزمایش بر روی صفحه مولر هینتون آگار (MHA) قرار داده می شود.

تفسیر: تولید ESBL زمانی استنباط می شود که کلاوولانات ناحیه مهار را در اطراف دیسک سفتازیدیم به شکل برگ شبدری گسترش دهد.

مقالات بیشتر:

صحه گذاری بایوبردن

صحه گذاری استریلیتی

تست میکروبی اتاق تمیز

آزمون ماسک های پزشکی

اشرشیاکلی اروپاتوژنیک

سویه های اشرشیاکلی اروپاتوژنیک (UPEC) باعث 70 تا 90 درصد عفونت های مجاری ادراری اکتسابی از جامعه (UTIs) در حدود 150 میلیون نفر در سال و حدود 40 درصد از عفونت های بیمارستانی می شوند. ژن های حدت مختلف با عفونت های دستگاه ادراری ناشی از اشریشیا کلی مرتبط هستند.

اشرشیاکلی اروپاتوژن (UPEC)

سویه های اروپاتوژنیک اشرشیاکلی ، خواص ، محصولات یا ساختارهای باکتریایی متمایز (عوامل بیماری زای) را بیان می کنند که به آنها کمک می کند بر دفاع میزبان غلبه کنند و به مجاری ادراری کلونیزه یا حمله کنند.

در مقایسه با E.coli کامنسال،E.coli هایuropathogenic بهتر با مجرای ادرار سازگار هستند و نسبت بیشتری ازUTI ایجاد می کنند. هر چه یک سویه فاکتورهای حدت بیشتری را بیان کند، عفونت شدیدتری ایجاد می کند.

عوامل بیماری زایی که در پاتوژنز عفونت دستگاه ادراری (UTI) اهمیت دارند عبارتند از:

چسبنده ها (P fimbriae، برخی دیگر از چسبنده های مقاوم به مانوز، و fimbriae نوع 1): با اتصال به ساختارهای میزبان، از جاروب شدن توسط جریان طبیعی ادرار و دفع آن جلوگیری می کند. دلبستگی اولین گام ضروری در استعمار و سابقه ای برای عفونت تهاجمی در بسیاری از موقعیت ها است.

آنتی ژن K (پلی ساکارید کپسولی): آنها سلول را می پوشانند و در تشخیص آنتی ژن 0 اختلال ایجاد می کنند و از آن در برابر مکانیسم های دفاعی میزبان محافظت می کنند. کپسول دارای فعالیت ضد فاگوسیتیک و ضد مکمل است. میزان اختلال فاگوسیتوز با مقدار پلی ساکاریدها متناسب است.

مقاومت در برابر کشتن سرم: پلی ساکاریدهای کپسولی اسیدی و کپسول Kl با محافظت از باکتری ها در برابر فاگوسیتوز و احتمالاً از کشتن سرم، تا حدی با مسدود کردن فعال شدن مسیر مکمل جایگزین، به حدت کمک می کنند.

همولیزین: سم پروتئین سیتولیتیک که گلبول های قرمز تمام پستانداران را لیز می کند

تست فلزات سنگین سرب

فلزات سنگین لزوما بد نیستند. در واقع، ما هر روز در معرض بسیاری از عناصر طبیعی از جمله برخی فلزات سنگین هستیم. برخی از فلزات سنگین مانند کروم، آهن و روی در واقع برای تنظیم عملکردهای بدن مهم هستند. اما زیاد بودن یک چیز خوب می تواند بد باشد. فلزات سنگین در دوزهای بالا می توانند سمی باشند.

این سمیت فلزات سنگین می تواند برای شما، خانواده یا کارمندانتان بسیار مضر باشد. منجر به نتایج زیر می شود:

آسیب به اندام های حیاتی

دژنراسیون عصبی و عضلانی

سرطان

آلرژی

در موارد شدید، مرگ

قرار گرفتن در معرض شغلی و رژیم غذایی و سبک زندگی شما دو روش رایجی است که می توانید در معرض فلزات سنگین قرار بگیرید. وقتی در معرض قرار می گیرید، بدن نمی تواند مواد فلزی را که بلعیده یا جذب کرده اید متابولیزه کند. سپس آن فلزات در بافت های نرم شما جمع می شوند که منجر به سمیت می شود. شرکت نیکو فارمد از تجهیزات و دانش روز برای ارزیابی کیفیت غذا و اطمینان از ایمنی مصرف کننده استفاده می کند.

   برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت خدمات با ما تماس بگیرید.

آزمایش فلزات سنگین و فلوئور

ویژگی های شیمیایی یک محصول یا ماده تعیین کننده میزان ایمن بودن آن است. از این نظر مهم‌ترین فلزات سنگین و فلوئور می‌ باشند، زیرا می‌ توانند بر محیط‌ زیست تأثیر منفی بگذارند.

فلزات سنگین چیست؟

فلزات سنگین عناصر فلزی هستند که به طور طبیعی در سراسر پوسته زمین وجود دارند.

اگرچه برخی از فلزات سنگین مانند مس، آهن و روی از مواد مغذی ضروری برای عملکرد سلولی در گیاهان و جانوران هستند، اما مقادیر بیش از حد آن می‌تواند باعث آسیب سلولی و بافتی شود و منجر به عوارض و بیماری‌های نامطلوب شود. سایر فلزات سنگین از جمله آلومینیوم، آرسنیک، کادمیوم، سرب و جیوه غیرضروری در نظر گرفته می شوند.

فلزات سنگین به دلیل استفاده گسترده در صنایع مختلف مانند کشاورزی، پزشکی و فناوری مورد توجه قرار گرفته اند. با توجه به این استفاده گسترده، نگرانی هایی در مورد اثرات بالقوه فلزات سنگین بر سلامت انسان و محیط زیست وجود دارد. برخی از فلزات سنگین که خطرات قابل توجهی برای سلامت عمومی دارند عبارتند از آرسنیک، کادمیوم، کروم، سرب و جیوه. حتی در سطوح کمتر قرار گرفتن در معرض، این فلزات سنگین باعث آسیب به اندام های متعدد بدن می شوند. آنها توسط IARC (آژانس بین المللی تحقیقات سرطان) و EPA (آژانس حفاظت از محیط زیست) سرطان زا در نظر گرفته می شوند.

سرب یک فلز سنگین سمی است که سال ها در صنعت ساختمان و ساختمان استفاده می شود. در باتری‌ها، گلوله‌ها، وزنه‌ها، لحیم کاری، برخی از آلیاژهای فلزی (مانند اسپند، برنج و غیره)، سپرهای تشعشع، عنصر رنگ‌آمیزی در لعاب‌های سرامیکی (به ویژه در رنگ‌های قرمز و زرد)، مورد استفاده در پلی‌وینیل کلرید استفاده می‌شود. (PVC)، در ساخت شیشه های خاص، فلز پایه سنتی لوله های اندام، رنگ های روغنی (کربنات سرب)، و برای رنگدانه ها در رنگ ها (به ویژه سفید، زرد، نارنجی و قرمز) استفاده می شود. مانند سایر فلزات سنگین، سرب یک سم عصبی قوی است که در طول زمان در بافت های نرم و استخوان تجمع می یابد. مسمومیت با سرب حتی در دوران باستان در یونان، روم و چین ثبت شده است.

هنگام استفاده از قطعات فلزی در محصولات یا پروژه های خود، باید مطمئن باشید که آنها ایمن، قابل اعتماد و مطابق با استانداردهای نظارتی دقیق هستند. خدمات تست فلز ما به شما کمک می کند تا ویژگی های قطعات فلزی خود را شناسایی و ارزیابی کنید تا ایمنی، قابلیت اطمینان و یکپارچگی آنها را تعیین کنید.

چرا از تست فلزات ازSGS استفاده کنیم؟

ما به عنوان یک شرکت آزمایش کننده پیشرو ، آخرین روش های تست فلز و متخصصان بسیار با تجربه را به شما پیشنهاد می کنیم تا به شما کمک کنند:

ویژگی ها، خواص و معایب مواد فلزی مورد استفاده در محصولات یا پروژه های خود را شناسایی کنید

اطمینان حاصل کنید که قطعات فلزی می توانند به طور قابل اعتماد و مطابق با تاییدیه های مورد نیاز کار کنند

نتایج دقیق تست فلز از یک رهبر جهانی

آزمایشگاه های پیشرفته تست فلز ما فناوری بسیار تخصصی و کارکنان مجرب را به شما ارائه می دهند. به همین دلیل است که ما اولین انتخاب در تست فلز برای مشتریان در تمام صنایع در سراسر جهان هستیم. ما طیف گسترده ای از خدمات تست فلزات واجد شرایط را به شما ارائه می دهیم

امروز با ما تماس بگیرید تا دریابید که چگونه خدمات تست فلز ما می تواند اطمینان حاصل کند که قطعات فلزی شما ایمن، قابل اعتماد و مطابق با استانداردهای نظارتی هستند.

خدمات ما

از کمک به مشتریان خود در حصول اطمینان از انطباق در یک محیط نظارتی سختگیرانه گرفته تا استفاده از تخصص در هزاران برنامه خاص بازار، ما اینجا هستیم تا کمک کنیم. نیکوفارمد دارای گروهی از شیمیدانان مجرب و همچنین تکنسین های جوان و پویا در سایت ما است. ما جریان های کاری را از جمع آوری نمونه تا گزارش نهایی ارزیابی، توسعه و استقرار می دهیم. حرفه ما تضمین می کند که عملکرد و یکپارچگی برنامه های شما حفظ می شود.

استاندارد بین المللی

تمام جنبه های آزمایش و آنالیز شیمیایی در آزمایشگاه ما مطابق با خط مشی ها و رویه های یک برنامه گسترده تضمین کیفیت / کنترل کیفیت و دارای اعتبار استانداردهای بین المللی انجام می شود

آخرین تکنولوژی

نیکوفارمد  به کارآمد بودن، انعطاف پذیری و ارائه نتایج دقیقی که آزمایشگاه های تحلیلی مدرن در هنگام تجزیه و تحلیل به آن نیاز دارند افتخار می کند. ما دائماً روی فناوری جدید سرمایه گذاری می کنیم تا تجزیه و تحلیل شما را ساده کنیم و در عین حال به نتایج با کیفیت بالاتری دست یابیم.

مقالات بیشتر:

تست اندوتوکسین

آزمون حساسیت زایی

آزمون تحریک زایی

آزمون کاشت

آزمون تشخیص اختصاصی E. Coli

سیمان استخوانی آکریلیکی

تست نظارت پزشکی بهداشت حرفه ای

تست های بهداشت صنعتی و نظارت پزشکی برای اطمینان از محیط کار ایمن برای کارکنان شما بسیار مهم است. حفاظت از سلامت کارگران برای ایمنی شخصی آنها و برای تصویر شرکت شما بسیار مهم است.

نیکوفارمد  برای محافظت از کارمندان و محافظت از کسب و کار شما، مراقبت های پزشکی شغلی، بهداشت صنعتی و همچنین خدمات آزمایش خون و ادرار را ارائه می دهد. محل کار شما ممکن است در معرض گازها و تشعشعات، مسائل مربوط به کنترل دما، سر و صدا، مواد شیمیایی بسیار سرطان زا و ریزآلاینده ها باشد. این مسئولیت شما به عنوان کارفرما است که اطمینان حاصل کنید که قرار گرفتن کارکنان در معرض مواد شیمیایی و آلاینده کمتر از حد مجاز است و ارزیابی ریسک و اقدامات کنترلی کافی انجام می شود.

اعضای تیم ما می‌توانند یک نمای کلی از حوزه‌های ایمنی و بهداشت حرفه‌ای را که باید بررسی کنید به شما ارائه دهند و در مورد تعداد دفعات نظارت پزشکی و آزمایش‌های صنعتی مورد نیاز برای اطمینان از انطباق، به شما توصیه کنند.

آزمایشگاه تست بهداشت مواد و صنعتی ما از استانداردهای بین المللی برای آزمایش طیف گسترده ای از آلاینده ها استفاده می کند. بر اساس نتایج آزمایش ما، طرحی را برای رسیدگی به هر مشکلی که در محل کار شما پیدا می کنیم به شما ارائه می دهیم.

برای تجزیه و تحلیل سریع در محل امروز، با تیم ما تماس بگیرید و محل کار خود را برای افراد خود تمیزتر و ایمن تر کنید.

توسعه و تولید محصولات جدید پرهزینه و دشوار است. شما باید در جریان پیشرفت‌های فناوری باشید و در عین حال باید در پیچ و خم جهانی از تغییر قوانین دولتی حرکت کنید.

خدمات تست میکروبیولوژی در بسیاری از صنایع بسیار مهم است زیرا پرورش میکروارگانیسم ها از جمله باکتری ها، پاتوژن ها، مخمرها و کپک ها ممکن است ایمنی محصولات را به خطر بیندازند و سلامت انسان را به خطر بیندازند. کنترل تکثیر میکروارگانیسم‌ها حتی در استریل‌ترین محیط‌ها چالش برانگیز است، به همین دلیل است که یک طرح آزمایشی استراتژیک میکروبیولوژی در هر کارخانه تولیدی حیاتی است.

در هر مرحله—تحقیق بیماری، توسعه دارو، کنترل کیفیت، ساخت، و غیره— نیکوفارمد ، از طریق آزمایشگاه تست میکروبیولوژی پیشرفته ما، می تواند تجزیه و تحلیل شیمیایی مناسب و پاسخ های تحلیلی مورد نیاز را در اختیار شما قرار دهد، بنابراین می توانید انتخاب های مناسبی را برای ارائه انتخاب کنید. محصول شما با موفقیت به بازار عرضه شود.

نیکوفارمد یک آزمایشگاه پیشرو در علوم زیستی، میکروبیولوژی و آزمایش و تجزیه و تحلیل شیمیایی است. ما متعهد به ارائه خدمات صادقانه و قابل اعتماد برای کمک به شما در حفظ عملکرد برتر و حداکثر ایمنی محصولات خود هستیم.

یک صنعت دارویی پر رونق در هر کشوری ضروری است تا اطمینان حاصل شود که داروهای مقرون به صرفه در دسترس همه سطوح جامعه و در نهایت برای حفظ ساختار مراقبت های بهداشتی یک کشور است. نقش آزمایشگاه های آزمایش و آنالیز دارویی به همان اندازه برای حفظ کیفیت داروها و داروهای تولید شده مهم است.

هزینه وارد کردن داروها یا مکمل های جدید به بازار همچنان در حال افزایش است، بنابراین فشار برای افزایش کارایی و بهره وری در طول چرخه توسعه افزایش می یابد. سرعت تصمیم گیری بسیار مهم است و بازیگران صنعت باید به سرعت ترکیبات کاندید را ارزیابی کنند و با اطمینان اثربخشی آنها را به عنوان داروهای درمانی ارزیابی کنند.

با طیف متنوع مکمل‌های غذایی و مواد خام - از عصاره در یک قرص گرفته تا یک بسته چای یا بطری روغن در آشپزخانه - چالش‌های تولیدکنندگان و تنظیم‌کننده‌ها برای اطمینان از اینکه ترکیبات فعال در سطح مورد انتظار هستند، حتی بیشتر است.

آزمایش های دارویی و تجزیه و تحلیل اصالت نیز مورد نیاز است، به ویژه در مواردی که فراتر از ترکیبات فعال است که می تواند به محصولات غیر معتبر تبدیل شود. منشاء جغرافیایی، تازگی و نوع تولید از جمله عوامل دیگری هستند که می توانند بر سلامت تأثیر بگذارند و بنابراین نیاز به آزمایش دارند.

در نیکوفارمد ، ما درک می کنیم که در تولید و کنترل کیفیت داروها و مکمل های دارویی، بهره وری و انطباق بسیار مهم است، و آزمایشگاه ما دارای تخصص تست و تجزیه و تحلیل و راه حل هایی است که به شما کمک می کند

تعیین مقدار فلزات سنگینسرب

فلزات سنگین

فلزات سنگین اجزای طبیعی پوسته زمین هستند. آنها را نمی توان از بین برد. مقداری از آن ها از طریق غذا ها ، آب های آشامیدنی و هوا وارد بدن انسان ها می شوند. به عنوان یک عناصر کمیاب ، بعضی از فلزات سنگین (مثل مس، سلنیوم، روی) جهت حفظ شدن متابولیسم بدن انسان ها ضروری می باشد. به عنوان مثال، مسمومیت با فلزات سنگین می تواند ناشی از آلودگی آب آشامیدنی (مانند لوله های سرب)، غلظت بالای هوای محیط در نزدیکی منابع انتشار یا دریافت از طریق زنجیره غذایی باشد. فلزات سنگین خطرناک می باشند به این دلیل که تمایل به تجمع زیستی دارند.

فلزات سنگین می توانند از طریق پسماندهای صنعتی و مصرفی، یا حتی از باران اسیدی که خاک را تجزیه می کند و فلزات سنگین را در نهرها، دریاچه ها، رودخانه ها و آب های زیرزمینی رها می کند، وارد منبع آب شوند. فلزات سنگین مانند آرسنیک، کادمیوم و سرب در اکثر غذاها، چه معمولی و چه ارگانیک، معمولاً در نتیجه آلودگی محیطی وجود دارند. از آنجایی که فلزات سنگین حتی در سطوح پایین نیز تهدید قابل توجهی هستند، سازمان غذا و دارو (FDA) کاهش قرار گرفتن در معرض تجمعی را در اولویت قرار داده است

   برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت خدمات با ما تماس بگیرید.

اثرات سرب بر محیط زیست

اثرات مختلفی در طیف وسیعی از دوزها رخ می‌دهد و جنین و نوزاد در حال رشد نسبت به بزرگسالان حساس‌تر هستند. سطوح بالای قرار گرفتن در معرض ممکن است منجر به اثرات بیوشیمیایی سمی در انسان شود که به نوبه خود باعث ایجاد مشکلاتی در سنتز هموگلوبین، اثراتی بر کلیه ها، دستگاه گوارش، مفاصل و دستگاه تناسلی و آسیب حاد یا مزمن به سیستم عصبی می شود.

مسمومیت با سرب، که آنقدر شدید است که باعث بیماری آشکار می شود، در حال حاضر واقعاً بسیار نادر است. با این حال، در غلظت‌های متوسط، شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد سرب می‌تواند اثرات کوچک، ظریف و تحت بالینی، به‌ویژه بر تحولات عصبی روان‌شناختی در کودکان داشته باشد. برخی از مطالعات نشان می دهد که ممکن است برای افزایش سطح سرب خون از 10 به 20 میکروگرم در دسی لیتر در کودکان خردسال تا 2 امتیاز IQ کاهش یابد.

میانگین مصرف روزانه سرب برای بزرگسالان در بعضی از کشور ها 1.6 میکروگرم از هوا، 20 میکروگرم از آب آشامیدنی و 28 میکروگرم از غذا برآورد شده است. اگرچه اکثر مردم بخش عمده ای از سرب مصرفی خود را از غذا دریافت می کنند، اما در جمعیت های خاص، منابع دیگری مانند آب در مناطق دارای لوله های سرب و آب حلال، هوا در نزدیکی نقطه انتشار، خاک، گرد و غبار، تکه های رنگ در قدیم ممکن است مهمتر باشند. خانه ها یا زمین های آلوده سرب موجود در هوا از طریق رسوب گرد و غبار و باران حاوی فلز، روی محصولات و خاک به سطح سرب در غذا کمک می کند. با این حال، برای اکثر مردم ، قرار گرفتن در معرض رژیم غذایی با سرب بسیار کمتر از میزان مصرف موقت قابل تحمل هفتگی توصیه شده توسط سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد و سازمان بهداشت جهانی است.

سرب به چه شکلی منتشر می شود؟

سرب در محیط هم از منابع طبیعی و هم از منابع انسانی ناشی می شود. قرار گرفتن در معرض می تواند از طریق آب آشامیدنی، غذا، هوا، خاک و گرد و غبار رنگ های قدیمی حاوی سرب رخ دهد. در جمعیت بزرگسال غیرسیگاری، مسیر اصلی مواجهه از طریق غذا و آب است. غذا، هوا، آب و گرد و غبار/خاک مسیرهای بالقوه قرار گرفتن در معرض برای نوزادان و کودکان خردسال هستند. برای نوزادان تا 4 یا 5 ماهگی، هوا، شیر خشک و آب منابع مهمی هستند.

سرب در بین فلزات غیرآهنی قابل بازیافت می باشد خواص فیزیکی و شیمیایی آن در صنایع تولیدی، ساختمانی و شیمیایی کاربرد دارد. به راحتی شکل می گیرد و چکش خوار و انعطاف پذیر است. هشت دسته عمده استفاده وجود دارد: باتری ها، افزودنی های بنزین (دیگر در اتحادیه اروپا مجاز نیستند)، محصولات نورد شده و اکسترود شده، آلیاژها، رنگدانه ها و ترکیبات، پوشش کابل، گلوله و مهمات.

طیف وسیعی از عناصر فلزی فلزات سنگین در نظر گرفته می شوند. این عناصر می‌توانند در غلظت‌های بالا مضر باشند و باید با آزمایش‌های متخصص کمیت‌سازی شوند. کارشناسان آزمایشگاهی ما فلزات سنگین را با استفاده از پلاسمای جفت شده القایی (ICP)، همراه با طیف‌سنجی انتشار نوری (OES) یا طیف‌سنجی جرمی (MS) آزمایش می‌کنند.

آزمایشات عنصر برای بسیاری از فلزات سنگین، از جمله آرسنیک، سرب، اورانیوم و جیوه، در انواع ماتریس های مختلف محیطی. محدودیت های گزارش دهی برای فلزات هدف معمولاً بر حسب ppb (قسمت در میلیارد) اندازه گیری می شود، اما می تواند به اندازه ppt (قسمت در تریلیون) باشد. آزمایشگاه ما می تواند ظروف نمونه، فیلترها، سرنگ ها و مواد نگهدارنده را برای کمک به نیازهای آزمایشی شما ارائه دهد.

آزمایشگاه فلزات

آزمایشگاه فلزات با استفاده از طیف‌سنجی پلاسمای جفت القایی (ICP وICP/MS) و ابزارهای جذب اتمی تزریق جریان، می‌تواند غلظت فلزات را تا چند قسمت در میلیارد اندازه‌گیری کند. فلزات سنگین در یک ماده غذایی غیرقابل تشخیص هستند. با این حال، اگر آزمایشگاه از یک روش تحلیلی به اندازه کافی حساس استفاده نکرده باشد، یا اگر رویه های آنها دقت کافی نداشته باشد، نتیجه غیرقابل تشخیص ممکن است ناخواسته یک مشکل بالقوه را پنهان کند. زمانی که خریداران، سازمان غذا و دارو یا مردم با استفاده از آزمایشگاه دیگری آزمایش‌هایی را انجام می‌دهند و مواد موجود در محصول یک شرکت را پیدا می‌کنند، می‌تواند شرایط دشواری ایجاد کند.

تجزیه و تحلیل فلزات سنگین و سایر عناصر در محصولات غذایی

غذای سالم دغدغه اصلی همه است. شیوع اخیر آلاینده ها و غذاهای تقلبی، منجر به افزایش آگاهی عمومی و مقررات دولتی شده است. اگرچه موارد خبرساز آلاینده‌ها را در سطوح بالا برجسته می‌کنند، حتی سطوح پایین غلظت می‌تواند خطرناک باشد مانند آرسنیک (As) در غذای کودک یا سلنیوم (Se) در مکمل‌های جامد و مایع.

هیچ تولیدکننده مواد غذایی نمی‌خواهد فلزات سنگین یا سایر عناصر خطرناک در محصولاتشان قرار بگیرند. با این حال، آنها می توانند از طریق مواد تقلبی عمدی یا تصادفی، مانند سرب (Pb) و کروم (Cr) در رنگ ها یا آرسنیک (As) و برم (Br) از آفت کش ها وارد تولید شوند. مهم است که اطمینان حاصل شود که این آلاینده ها در هیچ مرحله ای از تولید مواد غذایی وجود ندارند.

مقالات بیشتر:

بایو بردن

مواد غذایی

گیاهان دارویی

ادویه جات

آزمون تعیین بار میکروبی

فلزات سنگین در آزمایش خاک

بسته به روش مورد نیاز، نمونه‌های خاک معمولاً با استفاده از اسیدهایی مانند HNO3 یاAqua Regia استخراج می‌شوند و در یک سیستم محصور در یک بلوک داغ یا مایکروویو هضم می‌شوند. سایر استخراج ها را می توان برای فلزات موجود مانندDTPA یا آب استفاده کرد. پس از استخراج فلزات، نمونه هضم شده فیلتر شده و برای تجزیه و تحلیل توسطICP آماده می شود.

هنگام آزمایش فلزات سنگین در نمونه های خاک، حداکثر زمان نگهداری وجود ندارد. با این حال، عملا، آزمایشگاه به طور معمول نمونه را برای 30-60 روز نگه می دارد. در صورت رعایت بهترین روش، نمونه ها باید در یک ظرف دربسته قرار داده شوند، خنک و دور از نور مستقیم خورشید نگهداری شوند.

فلزات سنگین در آزمایش آب

هنگام گرفتن نمونه آب در مزرعه، آنها را فیلتر می کنند (برای تجزیه و تحلیل فلزات محلول) و با اسید حفظ می شوند. آب باید با اسید نیتریک حفظ شود تا PH به کمتر از 2 برسد. این امر باعث می‌شود که فلزات به صورت نمک محلول باقی بمانند و از تبدیل شدن به نمک‌های نامحلول که از محلول خارج می‌شوند و می‌توانند نتایج را به طور مصنوعی پایین بیاورند، جلوگیری می‌کند.

برای آزمایش فلزات محلول، نمونه ها باید در مزرعه از طریق یک فیلتر 0.45 میکرومتر فیلتر شده و سپس با اسید نیتریک که توسط آزمایشگاه ارائه می شود، نگهداری شوند. پس از حفظ، زمان نگهداری نمونه را می توان تا 6 ماه افزایش داد (اگرچه آزمایشگاه تمایل دارد نمونه ها را فقط 1-2 ماه در خانه نگه دارد).

برای آزمایش کل فلزات در آب، به سادگی اسید نیتریک را مستقیماً به آب نمونه اضافه کنید. اگر رسوبات در نمونه وجود داشته باشد، فلزات از جامدات شسته می شوند و در نتیجه غلظت فلزات در آب بیشتر از زمانی است که برای فلزات محلول آزمایش می شود. این آزمایشی است که معمولاً روی آب‌های سطحی انجام می‌شود و یک دید کلی از تحرک فلزات در محیط از طریق آب ارائه می‌دهد.

آزمایش فلزات سنگین با پلاسمای جفت شده القایی (ICP)

آزمایش پلاسمای جفت شده القایی تکنیکی است که می تواند غلظت ردیابی عناصر اصلی را تعیین کند و می تواند اکثر عناصر جدول تناوبی را تشخیص دهد.

محلولی حاوی فلزات محلول از طریق نبولایزر به داخل محفظه اسپری ابزار ICP آسپیره می شود و در آنجا با گاز آرگون مخلوط می شود تا یک آئروسل ریز تشکیل شود. این آئروسل سپس وارد پلاسما می شود.

مجموعه‌ای از محلول‌ها با غلظت شناخته شده برای ارائه یک منحنی کالیبراسیون برای هر عنصر تجزیه و تحلیل می‌شوند. نرم افزار ابزار، نمونه ها را با منحنی های کالیبراسیون مقایسه می کند و غلظت هر عنصر را محاسبه می کند.

سمیت سلولی

سمیت سلولی؛اندازه گیری اثرات نامطلوب بالقوه یک ماده بر یک ارگانیسم برای علم پزشکی و چندین صنعت حیاتی است. یکی از خواص یک ماده که باید شناخته شود، اثر سیتوتوکسیک آن است. این مقاله در مورد این موضوع بحث خواهد کرد.

 برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت خدمات با ما تماس بگیرید.

تفاوت بین سمیت سلولی و سمیت

بسیاری از مواد اثر سمی دارند. برخی از آنها سمی تر از دیگران هستند، و این امری حیاتی است که دانشمندان و متخصصان پزشکی از اثرات آن و میزان تأثیر شدید آنها بر یک ارگانیسم اطلاع داشته باشند. سمیت به عنوان کیفیت سمی یا سمی بودن یک ماده (مثلاً یک دارو) تعریف می شود. سمیت بستگی به دوز دارد.

در حالی که سمیت یک اصطلاح کلی تر برای مضر بودن یک ماده برای ارگانیسم است. سمیت سلولی اصطلاحی است برای سمی بودن یک ماده برای سلول ها. یک ترکیب سیتوتوکسیک می تواند از طریق نکروز و یا آپوپتوز موجب آسیب یا مرگ سلولی شود. برخی از مواد سمیت سلولی بیشتری نسبت به سایرین دارند و هدف محققان اندازه گیری سطح سمیت سلولی یک ماده شیمیایی برای اطمینان از اینکه برای بیماران مضر و/یا کشنده نیست، هستند. نمونه هایی از عوامل سیتوتوکسیک شامل داروهای شیمی درمانی و سموم خاص است.

اندازه گیری سمیت سلولی

در حالی که سمیت سلولی را می توان به روش های مختلفی اندازه گیری کرد، رایج ترین روش ها اندازه گیری محتوای ATP، استفاده از نشانگرهای پروتئاز یا استفاده از رنگ های حیاتی مانند رنگ های فورمازان است. بیشتر سنجش‌های سیتوتوکسیک بر این فرض کار می‌کنند که یک سلول در حال مرگ دارای غشای سلولی آسیب‌دیده است که منجر به نشت اجزای سلولی به محیط اطراف می‌شود. غشاهای سلولی آسیب دیده همچنین اجازه نفوذ رنگ ها را به خود سلول می دهند. سپس این پدیده ها می توانند توسط محققان اندازه گیری و تجزیه و تحلیل شوند.

با این حال، فعالیت سیتوتوکسیک را می توان دست کم گرفت. این به این دلیل است که از بین رفتن یکپارچگی غشا بعداً در فرآیند سیتوتوکسیک رخ می دهد. برای جلوگیری از این امر، اخیراً سنجش‌های زیستی غیر رادیواکتیو جایگزین توسعه یافته‌اند. اینها سمیت سلولی را در نمونه های جمعیت سلولی در حال تکثیر و غیر تکثیر اندازه گیری می کنند. اندازه‌گیری ترکیباتی که از سلول‌های آسیب‌دیده نشت می‌کنند و نشت می‌کنند، امکان شناسایی آن سلول‌ها را در میان سلول‌های سالم و زنده فراهم می‌کند.

دو دسته از مولکول‌ها وجود دارند که می‌توانند در یک سنجش زیستی سمیت سلولی استفاده شوند. دسته اول رنگ‌های حیاتی مانند تریپان بلو یا رنگ‌های فلورسنت متصل شونده به DNA هستند - این رنگ‌ها معمولاً نمی‌توانند وارد سلول‌های زنده شوند، اما می‌توانند از غشای سلولی آسیب‌دیده عبور کنند. دسته دوم نشانگرهای سلولی هستند که از یک سلول آسیب دیده به بیرون نشت می کنند. اینها می توانند به طور مصنوعی معرفی شوند یا می توانند مولکول های طبیعی موجود مانند آنزیم ها باشند.

دانستن چند سلول زنده یا مرده هم در طول آزمایش و هم بعد از آن بسیار حیاتی است. علاوه بر این، اندازه گیری تعداد سلول های مرده انباشته شده در طول آزمایش نیز مفید است و همچنین تمایز بین سمیت سلولی و توقف رشد نیز مفید است. تخمین تعداد سلول های مرده انباشته شده می تواند حساس تر از اندازه گیری کاهش در یک نشانگر باشد.

 برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت خدمات با ما تماس بگیرید.

سمیت سلولی و شیمی درمانی

یکی از زمینه هایی که اندازه گیری سمیت سلولی در آن نقش دارد، تحقیقات سرطان و داروهای شیمی درمانی است. دانستن اثرات سیتوتوکسیک یک دارو بر سلول سرطانی و هرگونه اثرات ناخواسته بر سلول های سالم و طبیعی بسیار حیاتی است. به عنوان مثال، برخی از داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی تراتوژن هستند و باعث نقص عملکردی و فیزیکی در جنین یا جنین می شوند.

تست سمیت سلولی چیست؟

سنجش سمیت سلولی: ارزیابی ایمنی دارو و تکثیر سلولی

سنجش‌های سمیت سلولی برای تجزیه و تحلیل توانایی ترکیبات دارویی خاص برای از بین بردن سلول‌های سالم ارگانیسم ایجاد می‌شوند. ترکیبات سیتوتوکسیک می توانند منجر به مرگ تصادفی سلولی (به آن نکروز) یا مرگ برنامه ریزی شده سلولی (به عنوان آپوپتوز) شوند. در طول مراحل تحقیقات غیر بالینی و بالینی کشف و توسعه دارو، سنجش‌های سمیت سلولی پروفایل ایمنی نامزد دارو را ارزیابی می‌کنند. این روش در شناسایی اثرات خارج از هدف ترکیبات دارویی خاص بر بدن انسان ارزشمند است.

برای ترکیبات دارویی توسعه یافته برای درمان سرطان، سنجش سمیت سلولی در انواع فعالیت های آزمایشی حیاتی است. ترکیباتی که می توانند مانع یا توقف تکثیر سلولی شوند، کاندیدهای قوی ضد سرطانی هستند.

سنجش سمیت سلولی چندگانه برای ارزیابی عملکردهای مختلف سلولی مانند نفوذپذیری غشای سلولی، فعالیت آنزیمی، تولید ATP، چسبندگی سلولی، جذب نوکلئوتید و تولید کوآنزیم استفاده می‌شود. سنجش سمیت سلولی باید بر اساس ترکیب دارویی و با در نظر گرفتن دقیق عملکرد سلولی انتخاب شود. موثرترین روش برای ارزیابی سمیت سلولی ترکیب دارویی، ارزیابی یکپارچگی غشای سلولی است. سلول های دارای اثرات سیتوتوکسیک اغلب نشانه هایی از به خطر افتادن یکپارچگی غشاء را نشان می دهند.

نقش سنجش سمیت سلولی در طول توسعه دارو چیست؟

سنجش سمیت سلولی: از کشف دارو و مراحل پیش بالینی تا بالینی

هر داروی کاندید جدید قبل از تایید به طور مداوم تحت آزمایشات گسترده ای برای ایمنی و اثربخشی قرار می گیرد. آزمایش سمیت سلولی یکی از راه‌های آزمایش ایمنی دارو بر روی سلول‌های هدف و خارج از هدف در مراحل اولیه توسعه دارو است. آزمایش سمیت برای اثرات روی و خارج از هدف برای تجویز ایمن دارو ضروری است.

ارزیابی های آزمایشگاهی سمیت یک ترکیب دارویی را در بدن انسان نشان می دهد. نفوذپذیری، پایداری متابولیک و برهمکنش‌های سیستم‌های ناقل غشایی در مدل‌های سلولی مربوط به بدن انسان ارزیابی می‌شوند. مشخصات ایمنی با ترکیب تست سنجش سمیت سلولی با تست‌های in vivo جذب، توزیع، متابولیسم و ​​دفع به دست می‌آید.

اگرچه هدف سنجش سمیت سلولی یافتن سمیت ترکیب دارو یا ترکیب نمونه است، اما بعید است که سمیت را با یک آزمایش به طور دقیق ارزیابی کند. مدل‌های غربالگری چندگانه برای ارزیابی بقای سلولی در رده‌های سلولی مختلف انسانی استفاده می‌شود.

به طور خلاصه، سمیت سلولی سلولی به توانایی برخی مواد شیمیایی یا سلول های واسطه برای تخریب سلول های زنده اشاره دارد. با استفاده از یک ترکیب سیتوتوکسیک، سلول های زنده سالم می توانند تحت نکروز (مرگ تصادفی سلولی) یا آپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده سلولی) قرار گیرند.

با توجه به این اطلاعات، توانایی اندازه‌گیری دقیق سمیت سلولی می‌تواند ابزار بسیار ارزشمندی در شناسایی ترکیباتی باشد که ممکن است خطرات سلامتی خاصی را در انسان ایجاد کنند. این می تواند در مرحله تحقیقاتی توسعه محصولات دارویی جدید برای اطمینان از ایمنی مصرف کنندگان نهایی اهمیت حیاتی داشته باشد.

سمیت سلولی سلولی، سمیت سلولی را اندازه گیری کنید اندازه گیری سمیت سلولی نیز در فرآیند تولید داروهای ضد سرطانی ضروری است. با تعیین سطح سمیت سلولی سلول‌های سرطانی، داروهای ضد سرطان می‌توانند از تکثیر سلول‌های هدف یا با بهم زدن مواد ژنتیکی آن‌ها یا با مسدود کردن مواد مغذی مورد نیاز سلول‌ها برای زنده ماندن جلوگیری کنند.

علاوه بر این، درک مکانیسم های دخیل در سمیت سلولی می تواند به محققان دانش عمیق تری در مورد فرآیندهای بیولوژیکی (اعم از نرمال و غیر طبیعی) حاکم بر رشد سلولی، تکثیر سلولی و مرگ بدهد.

اندازه گیری سمیت سلولی

در حالی که می‌توان آن را به روش‌های مختلف اندازه‌گیری کرد، ارزیابی زنده‌مانی سلولی از طریق استفاده از رنگ‌های حیاتی (رنگ‌های فورمازن)، نشانگرهای زیستی پروتئاز یا با اندازه‌گیری محتوای ATP برخی از بیشترین روش‌های مورد استفاده در تعیین سمیت سلولی هستند. رنگ‌های فورمازان محصولات کروموژنیک هستند که از احیای نمک‌های تترازولیوم توسط دهیدروژنازها مانند لاکتات دهیدروژناز (LDH) و ردوکتازها تشکیل می‌شوند که در مرگ سلولی آزاد می‌شوند. نمک های رایج تترازولیوم عبارتند از INT، MTT، MTS و XTT. سمیت سلولی سلولی را نیز می توان با استفاده از سنجش SRB و WST-1 که هر دو برای غربالگری با توان بالا ایده آل در نظر گرفته می شوند، بررسی کرد.

اکثر سنجش‌های سمیت سلولی بر این فرض کار می‌کنند که سلول‌های در حال مرگ غشاهای سلولی بسیار آسیب‌دیده‌ای دارند که اجازه آزاد شدن اجزای سیتوپلاسمی یا نفوذ رنگ‌های فلورسنت را در ساختار سلولی می‌دهد. برای از بین بردن مشکل دست کم گرفتن فعالیت سیتوتوکسیک به دلیل این واقعیت که از دست دادن یکپارچگی غشاء معمولاً در اواخر فرآیند اتفاق می افتد، زیست سنجشی غیر رادیواکتیو جایگزین برای اندازه گیری سمیت سلولی برای نمونه های سلولی در حال تکثیر و غیر تکثیر ایجاد شده است.

 مقالات پیشنهادی: 

اندوتوکسین

استریلیتی

بار میکروبی

بررسی قابلیت رشد و مهار میکروب ها (GPT) 

بررسی خاصیت ضد میکروبی انواع ضد عفونی کننده های پزشکی

پایش اتاق تمیز

چرا سمیت سلولی را اندازه گیری کنیم؟

دو دلیل عمده وجود دارد که چرا سمیت سلولی در تحقیقات علوم زیستی مورد مطالعه قرار می‌گیرد: یا می‌خواهید سلول‌های خاصی بمیرند و به دنبال ترکیب/شرایط کافی باشید یا می‌خواهید سمیت سلولی را در سلول‌های خاص حذف کنید.

سمیت سلولی "خوب".

سمیت سلولی در درمان سرطان و همچنین در درمان برخی بیماری‌های خودایمنی مطلوب است. برای درمان سرطان، کشتن انتخابی سلول های تومور هدف اصلی است. هدف شیمی درمانی مرسوم آسیب رساندن به DNA سلول سرطانی و در نتیجه سوق دادن آن به آپوپتوز به جای تکثیر است. سمیت سلولی انتخابی برای سلول های بدخیم به دلیل تکثیر سریع و کنترل نشده آنها است که زمان برای ترمیم DNA آسیب دیده باقی نمی گذارد و در نهایت منجر به فروپاشی در طول تکثیر سلولی می شود. سنجش های سمیت سلولی به یافتن عوامل کشنده سرطان کمک می کند و امکان مقایسه در شرایط آزمایشگاهی عوامل یا شرایط در نظر گرفته شده برای درمان سرطان را فراهم می کند.

به منظور مدیریت بیماری‌های خودایمنی شدید، از داروهای سیتوتوکسیک برای کاهش تعداد سلول‌های ایمنی استفاده می‌شود که به اشتباه به جای پاتوژن‌ها، بدن را مورد خطاب قرار می‌دهند. دوز داروهای سیتوتوکسیک مورد استفاده برای مدیریت بیماری های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید کمتر است و اغلب به اندازه کافی برای کند کردن تکثیر سلول های ایمنی کارآمد هستند اما لزوماً برای القای مرگ سلولی نیستند. این خط ریز را می توان با استفاده از روش هایی که در مورد سمیت سلولی گزارش می کنند، مطالعه کرد.

سمیت سلولی "بد".

برعکس، بیشتر داروها برای سلول‌ها سیتوتوکسیک نیستند، زیرا ممکن است بر کل ارگانیسم تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، داروهای جدید مورد آزمایش قرار می گیرند که آیا آنها به قلب و عروق آسیب می رسانند یا خیر، زیرا این امر منجر به سمیت قلبی و مرگ بالقوه می شود. همین امر در مورد سلول های هر اندام حیاتی نیز صادق است. به همین دلیل، سنجش سمیت سلولی ممکن است اثرات نامطلوب احتمالی داروهای جدید را در مراحل اولیه توسعه دارو که در گذشته مستلزم حذف داروهای تایید شده از قبل از بازار بود، شناسایی کند.

چگونه سمیت سلولی را اندازه گیری کنیم؟

سنجش سمیت سلولی از رویدادهایی استفاده می‌کند که در حین مرگ سلولی اتفاق می‌افتند، مانند از دست دادن یکپارچگی غشاء، فعال شدن آنزیم‌های مرگ سلولی به نام کاسپاز، یا تغییرات فنوتیپی در سطح سلول.

غشای سلولی در طی رویدادهای سیتوتوکسیک مانند نکروز و همچنین در مراحل پایانی آپوپتوز یکپارچگی خود را از دست می دهد. می توان آن را با اندازه گیری فعالیت آنزیمی که از طریق غشاء نشت می کند شناسایی کرد: لاکتات دهیدروژناز (LDH). یک روش رنگ سنجی فراوانی LDH را در مایع رویی کشت سلولی با استفاده از تشکیل وابسته به LDH از فورمازان رنگی تعیین می کند. هرچه LDH بیشتر از غشای سلولی نشت کرده باشد، کروموفور بیشتری ساخته می شود و شرایط آزمایش شده سیتوتوکسیک تر است.

نفوذپذیری غشاء بیشتر برای اندازه گیری سمیت سلولی با استفاده از رنگ های DNA فلورسنت که به غشای سلولی دست نخورده نفوذ نمی کنند، استفاده می شود. فقط اگر سلول در حال مرگ باشد و غشای آن متخلخل شود، رنگ وارد می شود، به DNA متصل می شود و فلورسانس از خود نشان می دهد. 

 سمیت سلولی به موادی اطلاق می شود که مشخص می کنند یک ماده چقدر می تواند برای سلول ها سمی یا سمی باشد. تماس با مواد سیتوتوکسیک می تواند باعث آسیب دائمی سلولی و حتی مرگ شود. آزمایشات آزمایشگاهی معمولاً بر روی مواد یا اجزای موجود در داروها یا وسایل پزشکی برای تعیین سطح سمیت سلولی انجام می شود. در مورد ریشه شناسی، اصطلاح "سیتوتوکسیسیته" ترکیبی از دو کلمه یونانی است: "kytos" که به سلول اشاره دارد و "toxicon" که به سم اشاره دارد.

موادی که می توانند به عنوان سیتوتوکسیک توصیف شوند ممکن است شامل برخی از مواد شیمیایی و حتی انواع سلول های دیگر باشند. وقتی صحبت از مواد شیمیایی به میان می آید، آنهایی که به طور طبیعی تولید می شوند مانند برخی از عنکبوت ها و مارها می توانند به شکل سم حیوانات باشند. به عنوان مثال، خانواده افعی‌ها نوعی سیتوتوکسین به نام هموتوکسین ترشح می‌کنند که می‌تواند گلبول‌های قرمز خون را تجزیه کند و باعث خونریزی داخلی و آسیب اندام شود. یکی دیگر از سیتوتوکسین های خطرناک کاردیوتوکسین است که اغلب با نیش سمی شاه کبرا همراه است. این سم به سلول‌های ماهیچه‌ای در قلب می‌چسبد و باعث می‌شود که این اندام پمپاژ خون را متوقف کند که می‌تواند منجر به مرگ شود.

در مورد مواد شیمیایی تولید شده مصنوعی، سمیت سلولی آنها همیشه اثر منفی ندارد، اما در واقع می تواند برای درمان استفاده شود. این مورد در مورد شیمی درمانی نیز صادق است که یک گزینه درمانی رایج برای بیماران سرطانی است. یکی از ویژگی های سلول های بدخیم یا سرطانی این است که با سرعت غیرعادی تکثیر می شوند. شیمی درمانی یا از تکثیر این سلول ها جلوگیری می کند یا در نهایت آنها را از بین می برد.

مقالات بیشتر:

تست  چسبندگی سلولی

مشاوره جهت ساخت اتاق تمیز

مشاوره جهت تهیه تکنیکال فایل

تست  خون سازگاری و هولیز کنندگی

تست های سمیت سلولی چیست؟

تست سمیت سلولی یکی از مهم ترین روش های آزمایش در ارزیابی بیولوژیکی ماده دارویی است (سری استاندارد DIN EN ISO 10993). هدف از این ارزیابی ایمنی ماده دارویی برای استفاده در انسان است. آزمایش سمیت سلولی در شرایط آزمایشگاهی در اینجا اهمیت ویژه ای دارد زیرا هر گونه اثر سیتوتوکسیک یک محصول را ثبت می کند، اما علت دقیق آن را مشخص نمی کند.

فیبروبلاست ها (سلول های بافت همبند) برای این آزمایش استفاده می شوند زیرا به مواد سمی بسیار حساس هستند. سلول ها با خود محصول یا عصاره محصول به مدت چند روز انکوبه می شوند.

در پایان انکوباسیون، سلول ها از نظر تغییرات مورفولوژیکی و تغییر رفتار رشد به صورت میکروسکوپی بررسی می شوند، سپس برای تعیین کمیت تعداد سلول ها رنگ آمیزی می شوند. تأثیر محصول بر رشد (تکثیر) سلول ها را می توان از نسبت تعداد سلول های در تماس با محصول به سلول های کنترل تعیین کرد و می توان اظهاراتی در مورد مهار رشد توسط محصول بیان کرد.

یک اثر سمی می تواند از خود محصول (مواد، پوشش) یا باقی مانده ها (مثلاً از عوامل تمیز کننده) یا ناخالصی های روی سطح محصول رخ دهد. بنابراین، یک یافته مثبت در یک آزمایش سمیت سلولی آزمایشگاهی ممکن است منجر به یک سری آزمایشات دیگر شود که باید هدفشان یافتن علت دقیق اثر سیتوتوکسیک باشد.

سمیت سلولی به میزان اثرات سمی در یک سلول به حالت زنده اشاره دارد. یک سری آزمایش برای درک این رابطه انجام می شود. در واقع تست هایی که با اندازه گیری میزان تکثیر و اثرات سمی در سلول ارزیابی می شوند، تست های سمیت سلولی نامیده می شوند.

این آزمون ها در عنوان اصلی 3 خلاصه می شوند.

   آزمایش با نمک های تترازولیوم

   سنجش آزادسازی آنزیم LDH

   آنها آزمایش های سمیت سلولی را ایجاد می کنند که شامل روش های لومینسانس است.

آزمایشات با استفاده از نمک های تترازولیوم: نمک های تترازولیوم ترکیباتی هستند که ترکیبات آلی هتروسیکلیک هستند. از زمان کشف آن، با بیش از 1000 عضو سنتز و تعریف شده است (آلتمن، 1976). علاوه بر کاهش نمک های تترازولیوم با به دست آوردن الکترون، به تبدیل فرمازان به ساختاری به نام تغییر رنگ نیز کمک می کند. واکنش های رنگی فقط در سلول های زنده رخ می دهد. آزمایشات تترازولیوم در سه مرحله انجام می شود. در مرحله اول سلول های زنده در معرض مقدار معینی از مواد سمی قرار می گیرند. در مرحله دوم ماده سمی از یکدیگر جدا شده و ترکیب تترازولیوم به آن اضافه شده و به مدت 1-4 ساعت انکوبه می شود.

سنجش رهاسازی آنزیم LDH: روش دیگری که برای تجزیه و تحلیل زنده ماندن سلول استفاده می شود، تعیین فعالیت لاکتات دهیدروژناز (LDH) آزاد شده در محیط توسط سلول های آسیب دیده یا مرده است. لاکتات دهیدروژناز به عنوان یک آنزیم سیتوپلاسمی شناخته شده است که در تمام سلول ها یافت می شود. هنگامی که سلول ها در معرض اثرات سمی قرار می گیرند، یکپارچگی غشای پلاسمایی مختل می شود و آنزیم LDH از سلول ها به محیط نشت می کند. به همین دلیل، ارزیابی آسیب با اندازه گیری فعالیت آنزیم LDH پس از قرار گرفتن در معرض انجام می شود.

روش های لومینسانس: تست فلورسانس آبی Alamar و سایر روش های فلورسانس: تست Alamar Blue برای اولین بار توسط Erb و Ehlers (1950) برای تعیین آلودگی باکتریایی در مایعات بیولوژیکی و شیر، بعدا توسط احمد و همکاران توسعه یافت. (1950) این آزمایش ها را به عنوان یک گزینه ثانویه برای آزمایش جفت شدن تیمیدین رادیواکتیو تطبیق داد.

این روش بر اساس تبدیل ترکیبی به نام Alamar Blue (Resazurin) به ترکیب Resorufin با سلول های زنده است. رسازورین به عنوان یک ردوکس با رنگ آبی اکسیداتیو شناخته می شود که آزادانه از طریق غشای سلولی وارد سلول می شود. در آنجا کاهش یافته و به یک ترکیب فلورسنت رزوروفین صورتی تبدیل می شود. سلول های مرده نمی توانند رسازورین را کاهش دهند و به دلیل از دست دادن فعالیت متابولیک، سیگنال فلورسنت تولید می کنند. سیگنال حاصل با استفاده از فلورومترها تشخیص داده می شود و با افزایش تعداد سلول های زنده، شدت آن افزایش می یابد.

تست سمیت سلولی به روش MTT|تست سمیت سلولی 

تست میکروبی اتاق تمیز (Clean room Microbial test)

تست میکروبی اتاق تمیز (Clean Room) و کنترل میکروبی اتاق تمیز جهت پايش ميكروبي به سه صورت Settle plate، Contact plate و Air sampling در تمامی شرکت های دارویی، بیمارستان‌ها، مراکز درمانی پیشرفته، شرکت‌های تجهیزات و ملزومات پزشکی و همچنین کلیه شرکت‌هایی که به هر نحو از اتاق تمیز (Clean Room) استفاده می‌کنند،توسط آزمایشگاه تخصصی همکار نیکوفارمد با استفاده از تست کنترل میکروبی اتاق تمیز محیط اطمینان حاصل می‌کنیم که فضای مورد استفاده دارای حد مجاز از میکروب‌های محیطی است.

 
حد مجاز کلونی در تست میکروبی اتاق تمیز

حداکثر حد مجاز تعداد کلونی در هر واحد (CFU) برای انجام آزمون میکروبی اتاق تمیز، بر اساس استاندارد ISO 14698 که استاندارد ارزسابی و کنترل آلودگی‌های زیستی اتاق های تمیز و همچنین استاندارد ISO 14644 تعیین می‌گردد که بسته به گرید اتاق تمیز (A، B، C و D) متفاوت می‌باشد. در جدول زیر حد مجاز کلونی‌ها به ترتیت در استاندارد اتحادیه اروپا (بالا) و FDA (پایین) آورده شده است.

مانیتورینگ و پایش منظم میکروارگانیسم ها در اتاق تمیز

بر اساس استاندارد WHO جهت کنترل و پایش اتاق تمیز باید کنترل میکروارگانیسم ها به صورت تست دوره ای انجام گیرد. فاصله زمانی انجام تستها بر طبق کلاس اتاق تمیز تعیین میگردد. به عنوان مثال برای کلین روم کلاس C یا ۱۰۰۰۰ یا همان ISO 7 پایش میکروبی باید به صورت هفتگی انجام گیرد.

جدول زیر  مانیتورینگ (پایش) منظم میکروارگانیسم ها در اتاق تمیز را نشان میدهد.

 کنترل میکروبی اتاق تمیز به صورت پلیت‌گذاری یا Settle plate

در این روش براي پايش ميكروبي اتاق تميز از پليت‌هاي استاندارد با قطر ۹ سانتی‌متر در یک مکان ثابت استفاده می‌گردد.

۲٫ کنترل میکروبی به صورت تماسی Contact plate
در این روش از پلیت‌های استاندارد با قطر ۵٫۵ سانتي‌متر برای این منظور استفاده می‌گردد.

۳٫ کنترل میکروبی به صورت Air Sampling

در این روش با استفاده از پليت‌هاي استاندارد با قطر ۹ سانتی‌متر و با کمک دستگاه Air sampler، تعداد میکروب‌های موجود در حجم یک متر مکعب از هوا محاسبه می‌شود.

نمونه­ گیری در حیوانات آزمایشگاهی ( خون گیری ) چگونه است؟

مقدمه

اهمیت علم خون شناسی به قدری است که اکثر آزمایش­ های بالینی بر روی خون انجام می­ شود و به تبع آن، نمونه برداری صحیح و ارسال مناسب آن به آزمایشگاه اولین و مهم ­ترین گام در دقیق بودن نتیجه آزمایش­ ها می­باشد، بنابراین باید با اصول صحیح نمونه­ گیری در حیوانات آزمایشگاهی مختلف آشنا بوده و در نهایت دقت و تجربه این کار را به انجام رسانیم. در پایان بسیاری از فعالیت­ های پژوهشی و آزمایشاتی که بر روی حیوانات آزمایشگاهی انجام می ­شود به نمونه ­گیری از بافت­ه ای مختلفی نیاز داریم تا نتایج آزمایشات را بررسی کنیم. در این بخش به صورت مختصر، به یکی از روش­های نمونه­ گیری در حیوانات آزمایشگاهی تحت عنوان خون گیری اشاره می­ شود.

1- جمع آوری خون

اولین مرحله در آزمایش خون، که متضمن صحت یک آزمایش است، انجام نمونه برداری صحیح از خون می­باشد. نمونه ممکن است از سیاهرگ،سرخرگ یا مویرگ اخذ شود. خونگیری از سیاهرگ برای ارزیابی بالینی-آسیب شناسی کاربرد دارد، در حالی که خونگیری از سرخرگ برای ارزیابی گازها و pH خون انجام می­ شود؛ زیرا خون سرخرگی تحت تاثیر فرآورده ­های حاصل از متابولیسم قرار نمی­گیرد. علت دیگر برای جمع ­آوری خون از سرخرگ ­ها این است که می­توان مقدار زیادی نمونه را با سرعت و سهولت بیشتر اخذ نمود. خونگیری از مویرگ­ ها اگرچه آسان تر از خونگیری از سیاهرگ و سرخرگ است، اما نمونه اخذ شده کم بوده و برای انجام بسیاری از آزمایش ­ها نامناسب است؛ از جمله این آزمایش­ ها، بررسی پلاکت­ هاست، زیرا در هنگام خونگیری از مویرگ­ ها پلاکت ­ها در محل اخذ خون تجمع می­یابند، ضمنا باید توجه کرد که در هنگام اخذ خون از مویرگ ­ها، در محل خونگیری فشار بیش از حد آورده نشود؛ زیرا باعث می­ شود آب داخل سلولی و مایع ناشی از له­ شدگی بافت وارد خون شده و خون را رقیق کنند که موجب اختلال در نتیجه آزمایش خواهد شد.

دستورالعمل جمع آوری نمونه خون، بسته به نوع، سن، جنس، گونه، جثه، سلامت حیوانات وحجم خون مورد نیاز متفاوت است. کمترین حجم خون مورد نیاز به منظور انجام یک آزمایش در ابتدا تعیین گردیده و حجم خون اخذ شده دست کم باید دو برابر کمترین مقدار مورد نیاز باشد.

انتخاب روش خونگیری به چند فاکتور بستگی دارد:

1) شخص نمونه گیرنده باید کاملا کار­آزموده باشد.

2) اطلاع از وضعیت سلامت حیوان در هنگام خونگیری و آگاهی از میزان آب بدن حیوان

3) مدت زمان و تعداد دفعات خونگیری

4) نوع آزمایش و نوع حیوان مورد آزمایش

5) براساس نوع آزمایش مورد نظر، موضع نمونه گیری متفاوت خواهد بود.

6) ادامه آزمایش یا پایان آزمایش یا بعبارتی زنده مانی یا زنده نمانی حیوان، می­تواند در تعیین روش ونگیری موثر باشد.

7) اطمینان از سترون بودن لوازم خونگیری و خشک بودن آ­ن­ها مهم می­باشد.

8) انتخاب ماده ضد انعقاد مناسب براساس نوع آزمایش

9) تحمیل کمترین استرس به حیوان تا بتوان داده­ های فارماکوکینتیکی وفارماکودینامیکی بهتری را فراهم آورد.

10) حجم خون مورد نیاز

11) نوع خون مورد نیاز (سرخرگی، سیاهرگی یا ترکیبی)

12) نیاز به سرم یا پلاسما پس از خونگیری

2- لوازم خونگیری

نوع لوازمی که در خونگیری به کار می­رود، بستگی به محلی دارد که قرار است نمونه خونی از آنجا گرفته شود. در مورد نمونه های خون سرخرگی، یک سرسوزن و سرنگ مورد نیاز است و نمونه­ ها نیاز به مراقبت ویژه دارند، بعد از خونگیری باید هوای داخل سرنگ را کاملا تخلیه کرد و نوک سوزن را بلافاصله بعد از خونگیری مسدود نمود. خون سیاهرگی را می­توان با استفاده از یک سرنگ شیشه­ای یا پلاستیکی و یا سیستم خلاء (ونوجکت) جمع ­آوری نمود. در صورت انتخاب سرنگ برای خونگیری، بهتر است از سرنگ پلاستیکی استفاده شود، چرا که پلاکت ­ها در دیواره داخلی سرنگ شیش ه­ای تجمع پیدا کرده و نتیجه آزمایش سنجش پلاکت­ را با اختلال مواجه می­کنند. اندازه سر سوزن بر مبنای جثه حیوان و اندازه یاخته­ های هر گونه انتخاب می ­شود. بطور کلی باید تا حد امکان از بزرگترین اندازه ممکن استفاده نمود. در مورد اکثر دام­های کوچک و حیوانات آزمایشگاهی سرسوزن­ های با اندازه 20 تا 30 مناسب­ اند. استفاده از سرسوزن ­های کوچکتر می­تواند منجر به آسیب دیدن سلول­ های خونی و همولیز نمونه شود. قبل از انتقال خون از سرنگ به لوله آزمایش باید سرسوزن را برداشت. در صورتی که خون با فشار از داخل سرسوزن تخلیه شود، ممکن است گلبول­ های قرمز پاره شده و منجر به انهدام یا همولیز گلبول­ های قرمز شوند.

خونگیری از مویرگ­ ها یا نمونه­ گیری از خون محیطی معمولا بطور مستقیم به داخل لوله موئینه جمع ­آوری می­­شود. از یک سرسوزن استریل و یا لانست برای سوراخ کردن پوست و رگ خونی زیر پوست استفاده می­ شود. برای این منظور تیغه اسکالپل توصیه نمی­شود، چون در صورت بی دقتی و استفاده نابجا از آن باعث آسیب دیدگی حیوان و شخص خون گیرنده می­ شود. چند قطره اول نیز آلوده به مایعات بافتی و سلول­ های آسیب دیده خونی می­شود. لذا قبل از آغاز نمونه برداری باید این چند قطره را پاک کرد و سپس نمونه­ گیری را انجام داد. 

3- محل خونگیری

محل خونگیری معمولا به جثه حیوان و حجم خون مورد نیاز ودر صورت بیمار بودن حیوان، به نوع بیماری نیز بستگی دارد.

4- مقیدسازی

مقیدسازی حیوان باید در خلال خونگیری انجام گیرد. بهتر است برای مقید کردن تا حد امکان، کمترین دستکاری را اعمال نمود. دو نوع مقید سازی وجود دارد: 1- مقیدسازی شیمیایی (داروهای آرام­بش و بیهوشی)، 2- مقیدسازی فیزیکی (مکانیکی). استفاده از مقیدکننده­ های فیزیکی و نیز ابزار آلات خاص این روش می­تواند باعث تحریک یا تهییج و برآشفته شدن حیوان شود و این گونه تنش ­ها می­ تواند منجر به انقباض طحال شده  و پدیده مذکور باعث تغییر پارامترهای خونی خواهد شد.

5- آماده سازی محل خونگیری

الف) تراشیدن محل خونگیری: پس از مشخص شدن محل خونگیری، در برخی موارد باید مو چینی و یا تراشیدن مو انجام گیرد. مو چینی با قیچی می ­تواند بدون ایجاد تنش در خرگوش­ها به آسانی انجام گیرد. از کرم ­های موبر شیمیایی نیز می­توان در سطوح نامسطح استفاده کرد. اما از آنجایی که این کرم ­ها گاهی موجب ملتهب شدن پوست و آلوده شدن نمونه می ­گردند،زیاد توصیه نمی­ شوند. پوست تعدادی از حیوانات بطور مثال خرگوش نیز به مواد شیمیایی موبر حساسیت نشان می­دهند. استفاده از تیغ و صابون به علت احتمال آسیب رساندن به پوست توصیه نمی ­شود.

حیوانات در حین عمل مو چینی عکس العمل­ هایی مانند بیقراری و جیغ کشیدن را مبنی بر درد و اذیت شدن از خود نشان می­دهند که باید با نوازش کردن و صحبت کردن آن­ها را آرام نمود.

ب) ضد عفونی کردن محل خونگیری: محل خونگیری باید کاملا تمیز باشد، این کار برای عمل خونگیری بسیار مناسب است. استریلیزه کردن پوست غیرممکن است، اما بهتر است محل را بوسیله اسپری مواد ضدعفونی کننده، ضد عفونی کنیم تا مواد و اجزای اضافی و میکروب­ های مضر از بین بروند. همچنین باید از زدن الکل بیش از حد خودداری نمود، زیرا احتمال همولیز نمونه را افزایش می ­دهد.

الکل 70% به همراه آب برای تمیز کردن و چربی زدایی پوست (چربی ­های حاصل از غده ترشح کننده چربی) در گونه­ های مختلف موثر است. محل خونگیری می­ تواند در اثر ضدعفونی، دهیدراته شده وموجب سوزش پوست وناراحتی حیوان شود.

6- حجم خون

در حیوانات سالمی که تغذیه سالم و مناسبی دارند بیشتر از 15 درصد از حجم خون در حال گردش را می­توان برای یکبار اخذ نمود ولی در حیوانات چاق و مسن­تر باید کمتر از 15 درصد اخذ شود.

بیشترین حجم خونی که می­توان اخذ نمود:

• به مقدار 10 درصد حجم خون، یکبار در هفته توصیه می ­شود.
• به مقدار 20 درصد حجم خون، یکبار در ماه توصیه می ­شود.
• بالای 20 درصد حجم خون، باید تحت بیهوشی عمومی و فقط به عنوان روش نهایی انجام گیرد؛ زیرا احتمال زنده ماندن حیوان پس از این مقدار خونگیری نزدیک به صفر است.

در اغلب حیوانات، کل حجم خون بدن حیوان زنده در حدود 8 درصد وزن بدن آن حیوان است. اگر حجم نمونه خون اخذ شده بیش از 10 درصد کل حجم خون بدن حیوان باشد، کاهش حجم خون و نارسایی قلبی-عروقی همراه با شوک ممکن است بوجود آید. بطور کلی حداکثر حدود 8 ml/kg bw حیوان زنده می­توان اخذ نمود.
شایان ذکر است حجم خون برداشتی با توجه به جدول زیر قابل محاسبه است و می­توان براساس حجم مورد نیاز و تعداد دفعات خونگیری محاسبات لازم را انجام داد.

جدول-1: حجم خون قابل برداشت و حجم کل خون در گردش بر اساس وزن بدن موش سوری

جدول-2: حجم خون قابل برداشت و حجم کل خون در گردش بر اساس وزن بدن موش صحرایی (رت)

7- خطاهای معمول در خونگیری

در هنگام نمونه برداری از خون احتمال بروز خطاهایی وجود دارد که برای پیشگیری از این خطاها باید به موارد زیر توجه ویژه­ای داشت:

1) حتما از سرنگ خشک استفاده شود، زیرا مرطوب بودن سرنگ باعث انهدام یاخته­های قرمز می­شود.

2) هنگام تخلیه خون از سرنگ به داخل لوله آزمایش حتما باید سرسوزن از سرنگ جدا شود تا خون بدون فشار و به آرامی از سرنگ خارج شود، زیرا در غیر اینصورت غشاء گلبول­های قرمز در هنگام خروج پاره شده  و باعث از بین رفتن گلبول­ های قرمز می­ شود.

3) اگر از مواد ضد انعقاد در مقادیر مناسب استفاده نشود، ممکن است میزان کم مواد ضد انعقاد باعث لخته شدن خون و زیاد بودن آن باعث تغییر در مورفولوژی سلول­ های خونی شود.

4) وقتی که از مواد ضد انعقاد استفاده می­شود باید خون حاوی ماده ضد انعقاد را در لوله تکان داد تا از لخته شدن خون جلوگیری شود، در عین حال باید از تکان دادن شدید لوله نیز اجتناب کرد، زیرا این امر باعث پارگی غشاء گلبول­ های قرمز و همولیز خون و همچنین ایجاد کف شود که باعث بروز خطا در نتیجه آزمایش می­شود.

5) انجام هر چه زودتر آزمایش بر روی نمونه خون بسیار مهم است، در صورتی که زمان آزمایش با تا تاخیر انجام شود باید در این مدت نمونه در محل سرد و یا در داخل یخچال نگهداری شود. تاخیر بیش از حد در انجام آزمایش ممکن است باعث تغییرات زیادی در فاکتورها و سلول­ های خونی شود (حداکثر 24-12 ساعت).

8- نحوه نگهداری از نمونه­ های خون

بهترین زمان برای ارزیابی نمونه خون حداکثر تا یک ساعت پس از اخذ آن می­باشد و در غیر این صورت، نمونه­ های خون حداکثر به مدت 24 ساعت در یخچال نگهداری می­ شوند. نمونه­ های خون را می­توان به مدت چند ساعت در جعبه ­هایی که به خوبی بسته بندی شده­اند به طوری که هوا به داخل آ­ن­ها راه نیابد، در مجاورت یخ نگهداری نمود.

9- مواد ضد انعقاد

هنگامی که یک نمونه خون جمع­ آوری شد، ظرف مدت 2 الی 5 دقیقه منعقد می­ شود. در برخی آزمایش­ های خون­شناسی نباید خون مورد بررسی لخته شود، برای این کار از مواد ضد انعقاد استفاده می­شود. نمونه خونی بایستی به آرامی با ماده ضد انعقاد مخلوط شود و از هم زدن سریع اجتناب نمود، زیرا این امر باعث ایجاد کف و شکستن سلول­ ها می­گردد.

از آن­جایی که امروزه بخش عظیمی از تحقیقات در حوزه علوم زیستی، شامل انجام آزمایش­ های بی­شمار بر روی حیوانات زنده می­باشد و نیازمند حضور این موجودات دوست داشتنی در آزمایشگاه ­ها هستیم و از طرفی این تحقیقات ابزار مهمی در پیشرفت علم شناخته می ­شوند، لذا ضرورت دارد قبل از شروع به کار با توجه به حجم و نوع نمونه مورد نیاز، روشی را انتخاب کنیم که میزان تنش و درد کمتری داشته و اگر لازم نباشد از روش­ های انتهایی استفاده نکنیم.

خونگیری در موش سوری و موش صحرایی

پس از مقیدسازی و آماده سازی حیوانات (انجام بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی) می­توان به روش­های مختلف و از محل­های متفاوتی از قبیل؛ سینوس پشت چشمی (Retro Orbital Sinus)، چیدن نوک دم، خونگیری مستقیم از قلب، قطع سر، سیاهرگ وداج (Jugular Vein)، رگ­های نوک پا (Dorsal Pedal Vein)، سیاهرگ فک پایین صورت (Facial Vein)، سیاهرگ اجوف پشتی (Posterior vena cava)، سیاهرگ سافنوس (Saphenous Vein)، عروق زیر بغلی (Axillary Vein) خونگیری کرد. با توجه به اهمیت خونگیری به شرح هر یک از روش­ های خونگیری در موش سوری و موش صحرایی که در مجموعه آزمایشگاه نیکوفارمد نیز انجام می ­شوند، پرداخته می ­شود.

1- رگ­ های نوک پا (Dorsal Pedal Vein): در این روش بهتر است به منظور افزایش خون­رسانی موضع مورد نظر، دمای محل خونگیری را افزایش داده و با انگشتان شست و اشاره اطراف مچ پای حیوان را گرفته و با استفاده از سر سوزن­ های شماره 23 الی 27، می­توان از عروق داخلی پشتی پا که در نوک پا قرار گرفته ­اند خونگیری نمود.

2- بریدن سر:این روش نیاز به بیهوشی عمیق داشته و می­توان برای جمع ­آوری مقدار زیادی خون از حیوانات کوچک تر از این روش استفاده نمود. با قطع سر جریان خون از قسمت گردن متصل به تنه به کمک یک قیف در داخل ظرف مورد نظر جمع­ آوری می­ شود. جریان خون در این روش با ترشحات نایی و بزاقی می­ تواند آلوده شود.

3- سیاهرگ اجوف پشتی (Posterior vena cava):این روش نیاز به بیهوشی کامل داشته و برای خونگیری از این سیاهرگ محوطه شکمی را به شکل V برش داده و روده­ ها را به سمت چپ و کبد را بسمت جلو می­ کشیم. باید توجه داشت که این روش یک روش انتهایی است. برای خونگیری از عریض­ ترین بخش رگ که در بین کلیه­ ها قرار دارد، استفاده می­ شود. به منظور خونگیری از سر سوزن ­های شماره 23 الی 25 استفاده می­ شود.

4- عروق زیر بغلی (Axillary Vein): این روش نیز نیازمند بیهوشی کامل بوده و در این روش باید حیوان را به پشت خوابانیده (دستها کاملا به جلو کشیده و به میز مقیدسازی بسته شود)، یک برش عمیق در ناحیه سینه ایجاد می­کنیم و پوست را به ناحیه پشت برش کشیده و یک فضای باز برای خونگیری و برش عروق ایجاد می­ کنیم. در این روش احتمال آلودگی خون با مایعات بافتی وجود دارد و این روش خونگیری نیز یک روش انتهایی می­ باشد.

5- سیاهرگ فک پایین صورت (Facial Vein): این روش مختص موش و رت­های بالغ بوده و میزان خون اخذ شده متوسط و یا نسبتا زیاد بوده و با تغییر محل خونگیری می­توانیم نمونه­گیری مداوم و پشت سر هم داشته باشیم. خون اخذ شده می­تواندمخلوطی از خون سیاهرگی و سرخرگی باشد و نیاز به بیهوشی نیست؛ ولی بهتر است حیوان به خوبی مقید شود و همچنین نیاز به تجربه بالا  و تجهیزات خاصی ندارد. سرعت عمل بالایی دارد و بهتر است از سرسوزن­های شماره 19 و یا کوچکتر استفاده شود. همچنین می­توان از لانست برای نیشتر زدن و جمع­آوری خون جاری شده از محل نیشتر بهره گرفت.

6- چیدن نوک دم (Tail Clip Bleeding): حجم کمی از خون (مثلا یک قطره) ممکن است با روش بریدن انتهای دم گرفته شود که شامل مخلوطی از خون وریدی، شریانی و مایع بافتی خواهد بود. این روش در مواقعی که نمونه­ های کوچک هر چند ساعت یکبار لازم است، مناسب خواهد بود. دلمه بسته شده روی زخم دم به راحتی کنده می ­شود. اگر در فواصل زمانی کم احتیاج به خونگیری مجدد باشد می ­توان با برداشتن لخته تشکیل شده در دم، اقدام به خونگیری مجدد کرد. در این روش 0.2-0.5 میلی لیتر می توان بدست آورد. استفاده از تیغ برای بریدن نوک دم ممکن است باعث خونریزی طولانی شود و بافت اسکار ایجاد نماید. شایان ذکر است چیدن نوک دم می­تواند منجر به وارد آمدن آسیب به غضروف و مهره­ های دمی شود.

7- سیاهرگ وداج یا گردنی (ژوگولار): در این روش با عقب کشیدن سر حیوان، سیاهرگ وداج به طور واضح نمایان می ­شود. سیاهرگ وداج در 2 الی 4 میلیمتری محل اتصال جناغ با استخوان ترقوه قرار دارد. برای خونگیری از سرسوزن­ های شماره 25 استفاده می­ شود. مسیر ورود سرسوزن متمایل به دست حیوان بوده (با عمق 1 الی 3 میلیمتری و 2 الی 4 میلیمتر به سمت ناحیه جانبی محل اتصال جناغ با ترقوه) و از روی جناغ وارد سیاهرگ می­ شود. بیشترین آسیب ناشی از ورود سرسوزن، مربوط به ناحیه گردن می ­باشد که این امر به علت وجود رگ ­های خونی، نای، مری و غدد اصلی و اعصاب مهم در این ناحیه می­ باشد.

8-مستقیم از قلب (Cardiac Puncture): روشی انتهایی است و نیازمند بیهوشی عمیق می­باشد. در این روش از خونگیری، حیوان را به پشت خوابانیده و می­توان از سرسوزن شماره 25 که از محل تلاقی جناغ با آخرین دنده و با حرکت به سمت چپ خط میانی بدن به ناحیه تشریحی قلب رسید. با رها کردن سرسوزن، ضربان قلب در سرسوزن مشاهده می­شود که این یک علامت مهم از صحت مسیر ورودی سرسوزن می­باشد. در ادامه و پس از اطمینان از رسیدن سرسوزن به قلب می­توان مقادیر مورد نیاز خون را جمع­آوری نمود. برای خونگیری مستقیم از قلب از روش باز یا کالبدگشایی قفسه سینه نیز استفاده نمود که این روش برای افراد مبتدی به منظور حصول اطمینان بیشتر از صحت خونگیری توصیه می­شود.

9- سیاهرگ سافنوس (Saphenous Vein): ابتدا حیوان را از قسمت سر وارد مقید کننده مکانیکی و یا کیسه­های پلاستیکی کرده، پاهای خلفی را کشیده و با دو دست پوست بین دم و ران حیوان را نگه می­داریم تا حیوان مهار شود. پای حیوان در این حالت ثابت و آماده خونگیری است. با یک تیغ جراحی (اسکالپل) کوچک موها را تراشیده و سیاهرگ سافنوس نمایان می­شود. باید توجه داشت که با کشیدن پوست بین ناحیه خلفی ران و دم رگ ثابت می­شود، سپس می­توان با لانست رگ را سوراخ نموده و با لوله موئینه اقدام به جمع­آوری خون نمود. در مواردی که نیاز به خون بیشتری باشد، می­توان با سرسوزن شماره 23 یا 22 خونگیری نمود. پس از جمع­آوری خون می­توان با استفاده از یک پنبه یا گاز استریل همراه با فشار عمل خون­بندی را انجام داد.

10- سینوس پشت چشمی (خلف حداقه­ای) (Retro Orbital Sinus): از این روش بیشتر در خونگیری با حجم کم استفاده می ­شود. این روش نیازمند مهارت و دقت بسیار بالایی است. یک مویرگ در میان سرخرگ­ های سینوسی حدقه چشم قرار دارد که منطقه مناسبی برای جمع­ آوری و مطالعه نمونه­ های خونی است. به منظور خونگیری، پوست ناحیه گردن حیوان باید طوری کشیده شود که چشم­ها کاملا بیرون زده و سپس از داروهای بی حسی موضعی مانند تتراکائین و پروپاراکائین به میزان یک قطره استفاده نمود (حتی می­توان از بیهوشی عمومی نیز بهره برد). توصیه می ­شود پس از 5-10 ثانیه مقادیر اضافی قطره را به کمک گاز استریل به آرامی از روی چشم پاک کرده و در حین پاک کردن چشم از وارد کردن آسیب احتمالی به قرنیه توسط گاز استریل پرهیز نمود. در ادامه از یک لوله موئینه که وارد گوشه چشم داخلی حیوان می­شود می ­توان حجم خون مورد نیاز خود را جمع­آوری کرد. لوله موئینه با زاویه 45 درجه به سمت قسمت میانی چشم وارد و در حین ورود حرکات ملایم چرخشی طوریکه لوله حول محور طولی خود بچرخد، بایستی انجام داد تا با پاره شدن سینوس چشمی خونگیری لازم را انجام داد. لازم به ذکر است عمق ورود نباید بیشتر از 3-4 میلیمتر باشد. در صورت عدم دقت کافی و وارد کردن نادرست لوله موئینه، به عصب بینایی و بافت­ های اطراف آسیب وارد شده و همچنین ممکن است کوری، عفونت، پارگی چشم، زخم (اولسر) و کراتیت مشاهده شود.

11-سیاهرگ­های جانبی دم: برای خونگیری از رگ­های دمی، می­توان از سیاهرگ­های جانبی دم استفاده نمود.  در ابتدای خونگیری بهتر است اقدام به گرم کردن محل خونگیری نمود تا جریان خون در ناحیه مذکور افزایش یابد. همچنین توصیه می­شود از مالش زیاد دم خودداری شود؛ زیرا این عمل موجب افزایش تعداد گلبول­های سفید می­شود. حیوان می­تواند بیهوش شود یا اینکه در مقیدکننده مکانیکی قرار گیرد. در این حالت خون بدست آمده، خون وریدی خواهد بود.

مقالات بیشتر:

 ساخت اتاق تمیز

پایش میکروبی

تست زیست سازگاری

تست سمیت سلولی

آزمون سمیت ژنی