اندازه گیری فلزات سنگین سرب

فلزات سنگین مانند سرب، کادمیوم و جیوه از جمله آلاینده های زیست محیطی در مواد غذایی هستند که بسته به غلظت آنها می تواند خطراتی برای سلامتی مصرف کنندگان ایجاد کند.

فلزات سنگین می توانند هم در محیط و هم در مواد غذایی بدون دخالت انسان وجود داشته باشند، به عنوان مثال به طور طبیعی وجود دارند. اما آنها همچنین می توانند در اثر مداخله انسان در محیط ایجاد شوند، به عنوان مثال آنها حضور انسان زایی دارند. فلزات سنگین عملاً در تمام بخش‌های صنعت استفاده می‌شوند و کاربردهای فنی متنوعی دارند. آنها راه خود را به محیط زیست یا مواد غذایی برای مصرف به عنوان ضایعات تولید، از طریق استفاده از محصولات مربوطه و همچنین دفع آنها به عنوان زباله پیدا می کنند. بسیاری از تأثیرات بر محیط زیست و مواد غذایی می تواند علل انسانی یا طبیعی داشته باشد و تمایز واضحی ممکن نیست. این همچنین در مورد محتوای فلزات سنگین صدق می کند.

قرار گرفتن در معرض آرسنیک، سرب، کادمیوم و جیوه می تواند منجر به مسمومیت با فلزات سنگین شود که منجر به مشکلات جدی سلامتی می شود. بسته به نوع فلز و سطح آن در سیستم شما، ممکن است آسیب اندام، فرآیندهای تفکر و حافظه به خطر افتاده، تغییرات رفتاری و حتی آسیب دائمی مغز را تجربه کنید. اگر اجتناب از منبع قرار گرفتن به طور قابل توجهی سطح فلز در خون شما را کاهش نمی دهد، پزشک ممکن است درمان هایی مانند درمان کیلاسیون را توصیه کند. در این درمان از داروهایی استفاده می شود که به فلزات موجود در خون شما متصل می شوند و سپس از طریق ادرار دفع می شوند.

 

   برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت خدمات با ما تماس بگیرید.

سرب (Pb)

سرب یک عنصر طبیعی است که می تواند خاک و آب را آلوده کند و در طول تاریخ به طور گسترده در رنگ های خانگی و صنعتی، لوله های آب، درزبندی و سرامیک ها استفاده شده است. سرب همچنین در خانه‌ها و ساختمان‌های قدیمی‌تری که در آن‌ها مواد غذایی تهیه یا تولید شده‌اند، یافت می‌شود. سرب یک نگرانی برای سلامت عمومی است - هر میزان قرار گرفتن در معرض سرب بر سلامت انسان تأثیر منفی می گذارد. سرب همچنین یک سرطان زا است، اما در درجه اول سیستم عصبی جوانان و بزرگسالان را هدف قرار می دهد. کودکان در برابر مسمومیت با سرب آسیب پذیرتر هستند و مسمومیت با سرب می تواند منجر به کاهش رشد ذهنی و رشد فیزیکی شود. مسمومیت با سرب همچنین می تواند منجر به آسیب مغزی و زایمان زودرس در زنان باردار شود. در حال حاضر، سرب در آب آشامیدنی نباید بیش از 5ppb باشد، آب سیب نباید از ppb 50 تجاوز کند، و در آب نباتی که احتمالاً توسط کودکان خردسال مصرف می شود نباید از 0.1ppb تجاوز کند. از لحاظ تاریخی، سرب با آب نبات ها و آب میوه های وارداتی مرتبط بوده است. مانند سایر عناصر سمی، خوردن یک رژیم غذایی متعادل با انواع غذاها از هر گروه غذایی یکی از بهترین راه‌ها برای جلوگیری از مصرف بیش از حد سرب است – علاوه بر آگاهی از حامل‌های رایج سرب. به عنوان مثال، اگر باغ خوراکی خود را پرورش می دهید، باید خاک و آب خود را آزمایش کنید. و اگر در خانه ای زندگی می کنید که قبل از سال 1978 ساخته شده است، باید آن را از نظر سرب نیز آزمایش کنید.

 

تست فلزات سنگین

فلزات سنگین می توانند در بدن انباشته شوند و طیف وسیعی از علائم مانند تهوع، استفراغ و تغییرات رفتاری را ایجاد کنند. آزمایش فلزات سنگین نیاز به نمونه ادرار یا خون دارد.

 

فلزات سنگین چیست؟

تعریف شیمیایی فلز سنگین عنصری شیمیایی با وزن مخصوص است که حداقل 5 برابر وزن مخصوص آب است. نمونه هایی از فلزات سنگین عبارتند از کادمیم، کروم، سرب، جیوه، نیکل، روی و بسیاری دیگر. فلزات سنگین معمولاً در کاربردهای صنعتی از جمله در ساخت آفت کش ها، باتری ها، آلیاژها، قطعات فلزی آبکاری شده، رنگ های نساجی، فولاد و غیره استفاده می شوند.

 

چرا آزمایش و آنالیز فلزات سنگین انجام شود؟

جالب توجه است که سطوح کوچک پس زمینه این عناصر در محیط رایج است اما مقادیر زیاد هر یک از آنها ممکن است باعث مسمومیت حاد یا مزمن (مسمومیت) شود. به همین دلیل است که آزمایش و آنالیز منظم فلزات سنگین به ویژه در صنعت بسیار مهم است.

سمیت فلزات سنگین می تواند منجر به آسیب یا کاهش عملکرد ذهنی و عصبی مرکزی، کاهش سطح انرژی و آسیب به ترکیب خون، ریه ها، کلیه ها، کبد و سایر اندام های حیاتی شود. قرار گرفتن در معرض طولانی مدت ممکن است منجر به پیشرفت آهسته فرآیندهای دژنراتیو فیزیکی، عضلانی و عصبی شود که شبیه بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون، دیستروفی عضلانی و مولتیپل اسکلروزیس است. آلرژی غیر معمول نیست و تماس طولانی مدت مکرر با برخی فلزات یا ترکیبات آنها حتی ممکن است باعث سرطان شود.

 

قوانین جهانی برای فلزات سنگین

فلزات سنگین رایج ترین مواد شیمیایی قانونی در سطح جهان هستند.

ترکیبی از تعداد زیادی فلزات سنگین موجود و اثرات سمی آنها به همراه طیف وسیعی از کاربردهای این فلزات، تعدادی از قوانین اتحادیه اروپا و بین المللی را تشکیل داده است که سعی در کنترل و محدود کردن استفاده از آنها دارد.

 

فلزات سنگین چگونه در بدن ما ساخته می شوند؟

فلزات سنگین به طور کلی به طور طبیعی وجود دارند، اما زمانی که به دلیل فعالیت های انسانی محیط را آلوده می کنند، می توانند مضر باشند. این آلودگی می تواند از طریق فعالیت هایی مانند معدن، صنعت، کشاورزی و ایجاد محصولات مبتنی بر فلز رخ دهد. این فلزات می توانند از طریق هوا، خاک و آب آلوده وارد بدن ما شوند که سپس از طریق قرار گرفتن در معرض مداوم می توانند تجمع کنند. حتی در مواجهه کم، فلزات غیر ضروری مانند آرسنیک، کادمیوم، کروم، سرب و جیوه می‌توانند به سلول‌ها و سیستم‌های اندام آسیب وارد کنند.

فلزات سنگین می توانند از طریق مسیرهای مختلف در افراد ایجاد شوند. قرار گرفتن در معرض شغلی یک طرفه است که افراد ممکن است با فلزات سمی مانند جیوه و سرب در تماس باشند. کارگران صنایع فلزکاری، باغ های تاریخی سیب و کسانی که در مشاغلی مانند آتش نشانی، دندانپزشکی و مکانیک مشغول به کار هستند در معرض خطر قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین هستند. فعالیت‌های روزانه نیز مانند مصرف ماهی‌های آلوده به جیوه، استفاده از مکمل‌های خاص با آلودگی فلزات سنگین، بلعیدن ناخودآگاه مواد غذایی رشد یافته در خاک با غلظت‌های بالای فلزات و نوشیدن آب آلوده به فلزاتی مانند آرسنیک یا سرب، در مواجهه با این بیماری نقش دارند.

علاوه بر این، تنفس هوای آلوده از صنایع یا سوزاندن زغال سنگ و استفاده از سرامیک ها یا کریستال های حاوی سرب برای غذا یا نوشیدنی نیز می تواند منجر به قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین شود. آگاهی از این منابع بالقوه و انجام اقدامات احتیاطی لازم برای به حداقل رساندن تجمع فلزات سنگین در بدن بسیار مهم است.

 

علائم مسمومیت با فلزات سنگین

علائم سمیت فلزات سنگین بسته به فلز خاص درگیر و همچنین مدت و سطح قرار گرفتن در معرض می تواند متفاوت باشد. مسمومیت حاد با فلزات سنگین یک اورژانس پزشکی است. اگر علائمی را با قرار گرفتن در معرض شناخته شده تجربه کردید، ضروری است که فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. علائم حاد قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین ممکن است شامل لرز، اسهال، درد شکم، تهوع، استفراغ، کم آبی بدن، بی حسی در دست ها یا پاها و ضعف باشد.

فلزات سمی همچنین می توانند از طریق قرار گرفتن در معرض و تجمع مزمن به بدن آسیب برسانند. این تجمع گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) تولید می‌کند و باعث کاهش گلوتاتیون می‌شود که سیستم‌های دفاعی آنتی‌اکسیدانی بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد و می‌تواند منجر به آسیب DNA، التهاب و آسیب سلولی شود.

 

مقالات بیشتر:

بایو بردن

تشخیص اختصاصی میکروبها

شیر و فرآورده های آن

آزمون تشخیص اختصاصی E. Coli

سیمان استخوانی آکریلیکی

تست آزمایشگاهی تخصصی و استراتژی های سم زدایی ایمن برای قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین

به عنوان یک جامعه، ما همچنان با قرار گرفتن در معرض سموم محیطی و فلزات سنگین مواجه هستیم که می تواند بر سلامت ما تأثیر منفی بگذارد. مرکز کنترل بیماری (CDC) اعلام می کند که جمعیت عمومی در معرض فلزات سمی هستند که سرب شایع ترین آنهاست. این فلزات از طریق غذایی که می‌خوریم، هوایی که تنفس می‌کنیم و آبی که می‌نوشیم پراکنده می‌شوند.

قرار گرفتن مداوم در معرض این فلزات سنگین، از جمله سرب، جیوه، کادمیوم و آرسنیک، می‌تواند در طول زمان در سیستم‌های ما تجمع پیدا کند و به علائم و شرایط مختلف سلامتی کمک کند. این مقاله درباره چیستی فلزات سنگین، تأثیرات آنها بر سلامتی، نحوه ارزیابی تجمع آنها در بدن و برخی از رویکردهای کاربردی که می‌توانیم برای سم‌زدایی مناسب استفاده کنیم، بحث و تبادل نظر شد.

 

آیا با مسمومیت با فلزات سنگین زندگی می کنید؟

رایج ترین فلزاتی که بدن انسان می تواند به مقدار سمی جذب کند جیوه، سرب، کادمیوم و آرسنیک است. ممکن است در معرض غلظت بالایی از این فلزات ناشی از آلودگی مواد غذایی، هوا یا آب و همچنین داروها، ظروف غذا با پوشش نامناسب، قرار گرفتن در معرض صنعتی یا رنگ های مبتنی بر سرب قرار بگیرید.

قرار گرفتن ناگهانی و شدید فلزات سنگین می تواند باعث تهوع، استفراغ، اسهال و درد شکم شود. قرار گرفتن در معرض مزمن فلزات سنگین در طول زمان ممکن است علائم مختلفی را در نتیجه آسیب به اندام های بدن ایجاد کند و ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.