تست فلزات سنگین؛ اصطلاح فلز سنگین به هر عنصر شیمیایی فلزی اطلاق می شود که چگالی نسبتاً بالایی داشته باشد و در غلظت های پایین سمی یا کاملا سمی باشد. به عنوان مثال جیوه، کادمیوم، آرسنیک، کروم، تالیم و سرب از جمله فلزات سنگین هستند.
برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت خدمات با ما تماس بگیرید.
تست فلزات سنگین
این فلزات اجزای طبیعی پوسته زمین هستند. آن ها تجزیه نمی شوند و از بین نمی روند. برخی از فلزات سنگین از طریق غذاهای مصرفی، آب آشامیدنی و هوای استنشاقی تا حدودی وارد بدن انسان می شوند. به عنوان عناصر کمیاب، برخی از فلزات سنگین، به عنوان مثال، مس، سلنیوم و روی، برای حفظ متابولیسم بدن انسان ضروری هستند. اما غلظت بالای فلزات سنگین باعث مسمومیت می شود. مسمومیت با فلزات سنگین ناشی از آلودگی آب آشامیدنی، غلظت بالای هوای محیط در نزدیکی منابع انتشار یا جذب از طریق زنجیره غذایی است.
فلزات سنگین خطرناک هستند زیرا تمایل به تجمع زیستی در بدن انسان دارند. ترکیبات فلزات سنگین سریعتر ذخیره می شوند زیرا پس از ورود به بدن موجودات زنده تجزیه می شوند، یعنی متابولیزه می شوند.
فلزات سنگین به دلیل ضایعات صنعتی و مصرفی یا باران اسیدی با نهرها، دریاچه ها، رودخانه ها و آب های زیرزمینی مخلوط می شوند. سه فلز سنگین اصلی که خطرات زیست محیطی و سلامتی دارند عبارتند از: سرب، کادمیوم و جیوه. طیف گسترده ای از اثرات بیولوژیکی بسته به سطح و مدت زمان قرار گرفتن افراد در معرض این فلزات سنگین ایجاد می شود. در افرادی که در معرض سطوح بالایی قرار دارند، اثرات بیوشیمیایی سمی ایجاد می کند که باعث بیماری های حاد یا مزمن در هموگلوبین، کلیه، دستگاه گوارش، مفاصل، دستگاه تناسلی و سیستم عصبی می شود.
نیکوفارمد همچنین خدمات تست فلزات سنگین را در محدوده خدمات آزمایش شیمیایی و زیست محیطی ارائه می دهد. به لطف این خدمات، کسب و کارها خدمات تست موثرتر، با کارایی و کیفیت بالا را دریافت می کنند و خدمات ایمن، سریع و بدون وقفه را به مشتریان خود ارائه می دهند.
نیکوفارمد علاوه بر خدمات تست فلزات سنگین که در محدوده خدمات آزمایش شیمیایی و زیست محیطی ارائه می شود، سایر خدمات آزمایشگاهی تست نساجی را نیز ارائه می دهد.
فلزات سنگین چیست؟
برخی از فلزات که به طور طبیعی در بدن ما یافت می شوند تا زمانی که به مقدار مشخصی وجود داشته باشند، تأثیر مثبتی بر سلامت ما دارند. مثلا؛ آهن از کم خونی جلوگیری می کند و روی در بیش از 100 واکنش آنزیمی نقش دارد. با این حال، اثرات مثبت فلزات به دلیل حضور کم آنها در بدن حاصل می شود. هنگامی که میزان فلزات افزایش می یابد، اثرات سمی در بدن ایجاد می کنند.
نتایج آزمایش فلزات سنگین خون
چگالی فلزات سنگین 5 برابر بیشتر از چگالی آب است. بدن نمی تواند هیچ عملی در مورد فلزات سنگین در این غلظت انجام دهد. فلزات سنگینی که توسط بدن قابل پردازش نیستند در بدن تجمع می یابند و اثرات منفی ایجاد می کنند.
بدن ما می تواند با تنفس، خوردن یا جذب فلزات سنگین از طریق پوست در معرض فلزات سنگین قرار گیرد. اگر بدن در معرض مقادیر بیش از حد فلزات سنگین قرار گیرد، ممکن است مسمومیت با فلزات سنگین رخ دهد و مشکلات سلامتی ایجاد شود. در نتیجه قرار گرفتن بدن در معرض مقادیر بیش از حد فلزات سنگین، آسیب اندام ها، تغییرات رفتاری و مشکلات مختلف تفکر و حافظه ممکن است رخ دهد. علائم خاص فلزات سنگین و اثرات آنها بر روی فرد ممکن است بسته به نوع فلز و میزان آن در سیستم بدن متفاوت باشد.
اثرات فلزات سنگین چیست؟
فلزات سنگین تأثیر مستقیمی بر سلول های عصبی و مغز دارند.
به طور مستقیم و قوی به پروتئین ها و آنزیم های بدن متصل می شود و از انتقال سیگنال ها بین بافت های عصبی و عضلانی جلوگیری می کند.
می تواند باعث کمبود تمرکز شود.
اثرات فلزات سنگین گاهی به صورت اوتیسم و گاهی به صورت خستگی مزمن ظاهر می شود.
سرب از طریق هضم و تنفس وارد بدن می شود و عوارضی مانند حالت تهوع، درد شکم و استفراغ ایجاد می کند.
جیوه به طور مستقیم بر سیستم عصبی مرکزی و سیستم کلیوی تأثیر می گذارد. می توان اثرات آن را به اثرات جیوه آلی و معدنی تقسیم کرد. عضوی که بیشترین تأثیر را از نمک های غیر آلی جیوه می گیرد کلیه و ارگانی که بیشترین تأثیر را از نمک های جیوه آلی می گیرد مغز است.
کادمیوم؛ این توانایی را دارد که برای مدت طولانی در بدن باقی بماند و در طول سالها تجمع یابد حتی اگر در سطوح بسیار پایین قرار گیرد. هنگامی که کادمیوم استنشاق می شود، بیماری های ریوی، سیستم قلبی عروقی و اختلالات سیستم اسکلتی ممکن است در بدن ایجاد شود.
کروم؛ در صورت تماس با پوست ممکن است باعث آلرژی شود و استنشاق بیش از حد گرد و غبار کروم ممکن است باعث فارنژیت و برونشیت شود. مطالعات آزمایشگاهی نشان داده است که کروم شش ظرفیتی با سرطان ریه مرتبط است.
آرسنیک؛ به عنوان یکی از عناصری که در شکل گیری طبیعی پوسته زمین شرکت می کند ظاهر می شود. آرسنیک در شکل عنصری خود اثر سمی ندارد، اما ترکیبات آن سمی است. انتقال آرسنیک از یک سیستم به سیستم دیگر معمولا با آب اتفاق می افتد. اولاً در مسمومیت با آرسنیک؛ علائمی مانند تب، تحریک پذیری و بزرگ شدن کبد ممکن است رخ دهد. خشکی دهان، اسهال، اشکال در بلع، افت فشار خون، استفراغ و درد شکم و در برخی موارد ادم پلک ممکن است رخ دهد. شرایطی مانند سردرد، از دست دادن هوشیاری و آسیب به اعصاب بینایی علائمی هستند که به دلیل سیستم عصبی مرکزی رخ می دهند.
فلز مس؛ در حالی که برای موجودات کوچک و ساده سمی است، مصرف مقادیر کم یون مس تعادل مس را در بدن مختل می کند. این وضعیت باعث می شود که فعالیت آنزیم در بدن مسدود شود و عملکرد طبیعی کبد، مغز و کلیه ها مختل شود.
عوارض دیگر:
- حالت تهوع
- استفراغ
- تنگی نفس
- تکان دادن
- اسهال
- معده درد
در صورت مشاهده علائم ذکر شده در بالا، ممکن است آزمایشات فلزات سنگین توسط پزشک درخواست شود. اگرچه اثرات و علائم فلزات سنگین بسته به نوع فلز و میزان قرار گرفتن در معرض آن متفاوت است، اما اساساً در این جهت مشاهده می شود.
آزمایش فلزات سنگین خون چیست؟
فلزات سنگین، آزمایش خون فلزات سنگین یک آزمایش آزمایشگاهی است که برای اندازه گیری سطوح فلزات بالقوه مضر در خون انجام می شود.
رایج ترین فلزاتی که از طریق آزمایش خون فلزات سنگین اندازه گیری می شوند عبارتند از: سرب، جیوه، آرسنیک و کادمیوم. فلزاتی که کمتر مورد آزمایش قرار می گیرند عبارتند از مس، روی، آلومینیوم و تالیم.
مقالات بیشتر:پانسمان اولیه ی زخم-سیمان استخوانی آکریلیکی-آزمون تشخیص اختصاصی E. Coli-بایوبردن
آزمایش فلزات سنگین در خون چگونه انجام می شود؟
با کمک یک سوزن کوچک از ناحیه بازو نمونه خون گرفته می شود. پس از وارد کردن سوزن، مقدار کمی نمونه خون با کمک لوله آزمایش گرفته می شود.
قبل از آزمایش فلزات سنگین، برخی از غذاها ممکن است نیازی به مصرف نداشته باشند. سطوح بالایی از جیوه را می توان در برخی از ماهی ها و صدف ها یافت. در این راستا، 48 ساعت قبل از انجام آزمایش خون فلزات سنگین نباید غذاهای دریایی مصرف کرد.
نتایج آزمایش فلزات سنگین خون
اگر در نتیجه آزمایش فلزات سنگین سطح فلز بالایی در بدن مشاهده شد، لازم است از قرار گرفتن در معرض آن فلز خودداری شود. اگر سطح فلز در خون کاهش نیابد، درمان کیلیت ممکن است توصیه شود.
کیلات تراپی فرآیند حذف فلزات اضافی از بدن از طریق تزریق است. برخی از فلزات برای مدت طولانی در جریان خون باقی نمی مانند و برای مدت طولانی در بافت های بدن یافت می شوند. در این رابطه ممکن است نیاز به انجام آزمایش ادرار یا گرفتن نمونه بافت برای تجزیه و تحلیل باشد.