تست خاصیت انتی باکتریال
مهم است که سطوح ضد میکروبی برای تایید اثربخشی آنها و ارائه شواهد علمی برای حمایت از سازنده می خواهد در مورد آنها انجام دهد، آزمایش شده باشد. روش آزمایشی که استفاده می‌شود باید تکرارپذیر باشد و پارامترهای حیاتی مانند شرایط آزمایشی، استفاده از کنترل‌های مناسب و نوع و غلظت میکروارگانیسم‌های مورد استفاده باید مورد توجه دقیق قرار گیرد. در واقع نوع میکروارگانیسم‌های مورد استفاده در آزمایش بر ادعاهایی که می‌توان در مورد سطح انجام داد، تأثیر می گذارد چه ضد باکتری، ضد قارچ یا ضد ویروس باشد. تعدادی از روش‌های تست استاندارد برای ارزیابی سطوح ضد میکروبی توسط ارگان‌هایی مانند سازمان بین‌المللی استاندارد (ISO) توسعه داده شده اند.
برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت خدمات با ما تماس بگیرید.
تست ورود میکروبی
تست ورود میکروبی دو واقع ارزیابی توانایی یک دستگاه پزشکی برای مقاومت یا مهار انتقال میکروارگانیسم‌های عفونی تحت شرایط استفاده مکرر شبیه سازی شده است. بسیاری از دستگاه های پزشکی دارای ویژگی‌هایی هستند که می‌توانند به میکروارگانیسم ها اجازه ورود مستقیم به بیمار یا مایعات استریل را در طول دوره استفاده بالینی یا خانگی بدهند و خطر عفونت را در بیمار افزایش دهند. این امر به ویژه در مورد استفاده مکرر، استفاده نادرست از محصول یا در صورت خرابی محصول وجود دارد.
علاوه بر این، از آنجایی که سطوح ممکن است در طول استفاده معمولی از دستگاه آلوده شوند، ضدعفونی موثر دستگاه ها و محل های تزریق برای اطمینان از حفظ ایمنی بیمار بسیار مهم است. آزمایش ورود میکروبی می تواند برای ارزیابی این خطرات و کمک به تولیدکنندگان در طراحی محصولات موثر ویا توصیه شیوه های ضدعفونی مناسب مورد استفاده قرار گیرد.
انعطاف پذیری تست ورود میکروبی
الزامات آزمایش ورود میکروبی را می توان برای انواع مختلف دستگاه های پزشکی انجام داد. شرایط استفاده شبیه سازی شده در بدترین حالت در طول آزمایش برای کمک به اطمینان از نتایج قطعی استفاده می شود. برای مثال، دستگاه‌ها کاملاً آلوده هستند، شرایط بهینه برای حداکثر انتقال میکروارگانیسم‌ها به کار گرفته می‌شود، و چرخه‌های استفاده مکرر یا قرار دادن مکرر در یک دوره زمانی طولانی تکمیل می‌شوند.
تکمیل آزمایش ورود میکروبی توانایی دستگاه آزمایش را در جلوگیری از انتقال آلودگی میکروبی در صورت رعایت روش‌های آزمایش توافق شده نشان می‌دهد. مانند هر روش آزمایشی که استفاده واقعی را شبیه سازی می‌کند، در نظر گرفتن همه عوامل غیرممکن است و نتایج آزمایش به دلیل مفروضات استفاده شده برای پروتکل آزمایش دارای محدودیت هایی خواهد بود
تعیین کننده - ضد میکروبی - اثربخشی
یک ماده ضد میکروبی یا نگهدارنده به عنوان یک عامل شیمیایی تعریف می شود که باعث از بین رفتن یا مهار رشد میکروارگانیسم ها می شود. ضد میکروبی های رایج مورد استفاده در داروها ، لوازم آرایشی و محصولات مراقبت شخصی شامل پارابن ها، الکل ها و ترکیبات آمونیوم چهارتایی است.
تست اثربخشی ضد میکروبی همچنین به عنوان تست اثربخشی نگهدارنده شناخته می‌شود، روش شناسی چالش میکروبی است که برای اطمینان از اینکه نگهدارنده در یک محصول یا عملکرد ضد میکروبی ایجاد شده توسط خواص یک محصول برای مبارزه با ورود میکروارگانیسم ها کافی باشد ، انجام می شود.
تست اثربخشی ضد میکروبی - ابزاری ارزشمند برای توسعه محصول
آزمایش‌های اثربخشی ضد میکروبی برای کمک به تعیین ایمنی محصولات دارویی استریل و چند منظوره که در معرض قطع دوز مکرر قرار دارند، مانند شربت سرفه و همچنین محصولات مراقبت شخصی و آرایشی که چندین بار در طول چرخه عمر محصول استفاده می‌شوند، انجام می‌شود.
برای تعیین اینکه آیا یک محصول به AET نیاز دارد یا خیر، یک ارزیابی ریسک میکروبیولوژیکی انجام می شود تا مشخص شود آیا محصول مستعد رشد میکروبی است یا خیر. pH محصول، فعالیت آب یا عملکرد نگهدارنده مواد خام یک محصول اغلب به طور طبیعی از رشد میکروارگانیسم ها جلوگیری می کند و نیاز به مواد نگهدارنده را از بین می برد. اگر یک محصول محیطی مساعد برای رشد میکروبی نشان دهد، برای حفظ ایمنی محصول به مواد نگهدارنده نیاز است و متعاقبا، ارزیابی AET باید برای تأیید اثربخشی نگهدارنده انجام شود.
تست حساسیت ضد میکروبی
تست حساسیت ضد میکروبی یک روش آزمایشی برای تشخیص حساسیت باکتری های آزمایش به داروهای ضد میکروبی است. تست حساسیت ضد میکروبی عمدتا برای تشخیص اینکه آیا داروهای ضد میکروبی اثر مهاری بر روی میکروارگانیسم های بیماری زا در شرایط آزمایشگاهی دارند یا خیر استفاده می شود. و سپس این می تواند به صورت بالینی برای هدایت انتخاب داروهای درمانی و درک تغییرات در مقاومت پاتوژن های رایج در منطقه مورد استفاده قرار گیرد. دانش آنتی بیوتیک های حساس به باکتری ها می تواند انتخاب آنتی بیوتیک ها را از درمان تجربی به درمان هدفمند تبدیل کند.
سنجش انتشار دیسک
در این روش، دیسک های کاغذ صافی با یک ترکیب آنتی باکتریال آزمایش شده و سپس روی صفحه آگار تلقیح شده با باکتری قرار می گیرند. دیسک‌هایی که با یک ترکیب کنترل مثبت (معمولاً یک ضدعفونی‌کننده بسیار مؤثر) و یک دیسک تیمار نشده (کنترل منفی) درمان می‌شوند. در این نوع آزمایش، اندازه ناحیه اطراف دیسک که در آن باکتری‌ها نمی‌توانند رشد کنند (که «منطقه مهار» نامیده می‌شود) نشانه‌ای از اثر ضد میکروبی این ترکیب است.
آزمایشات را کنترل کنید
هنگام بررسی عوامل ضد میکروبی با استفاده از صفحات رشد، مهم است که از کنترل های مناسب استفاده شود تا بتوان اطمینان حاصل کرد که آزمایشات جواب داده است . در هر صورت، کنترل ها این امکان را می دهند که بهترین تفسیر را از جلوه هایی که مشاهده می کنید داشته باشید
کنترل‌های مثبت آنهایی هستند که برای نشان دادن توانایی یک آزمایش استفاده می‌شوند. به عنوان مثال در سنجش دیسک دیفیوژن، یک کنترل مثبت به شما اطلاع می‌دهد که باکتری‌ها در یک صفحه آگار رشد کرده‌اند و مهار رشد در آن صفحه چگونه است. اگر کنترل مثبت شما آنطور که انتظار می رود نتیجه نگرفت، ممکن است لازم باشد آزمایش را تکرار کنید. کنترل‌های منفی مواردی را که نباید روی آزمایش تأثیر بگذارند، بررسی می‌کنند. برای مثال، اگر یک معرف را با یک بافر رقیق کنید، ممکن است آزمایش کنید که بافر تأثیری بر آزمایش شما ندارد.
حلقه AMT
شکل دیگری از سنجش انتشار دیسک از یک آیتم تجاری موجود، یک حلقه تست چند حساسیت آنتی بیوتیکی (حلقه AMT) برای مقایسه همزمان بسیاری از آنتی بیوتیک ها استفاده می کند. حلقه شامل دیسک های زیادی است که هر کدام با ترکیب آزمایشی متفاوتی درمان می شوند.
مقالات بیشتر:
تست اپسیلومتر
هر تکه کاغذ با غلظت فزاینده ای از یک ضد میکروبی کاندید از پایین به بالا آغشته می شود. آزمایش با افزودن یک نوار آزمایش به یک صفحه آگار تازه تلقیح شده با باکتری پردازش می شود. پس از یک دوره انکوباسیون، حداقل غلظت بازدارنده (MIC) یک دارو که برای جلوگیری از رشد میکروبی لازم است، با خواندن غلظت روی نواری که رشد ضد میکروبی برای اولین بار مهار می شود، تعیین می شود.
خدمات تست حساسیت ضد میکروبی
روش فنوتیپی
آزمایش روش فنوتیپی آزمایشی بر اساس قرار گرفتن باکتری در معرض آنتی بیوتیک است. رایج ترین مورد استفاده، تست حساسیت کاغذ است. کاغذ حساس به دارو، کاغذ صافی حاوی مقدار معینی از داروهای ضد باکتری است. روش انتشار کاغذ به این صورت است که یک کاغذ حساس به دارو را روی سطح آگار که با باکتری آزمایش تلقیح شده است، می چسبانند. داروی موجود در کاغذ در آگار منتشر می شود و با افزایش فاصله انتشار، غلظت داروی ضد باکتری به صورت لگاریتمی کاهش می یابد.
روش ژنتیکی
آزمایش ژنتیکی روشی برای تشخیص وجود ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی در ژنوم باکتری ها از طریق واکنش زنجیره ای پلیمراز، تراشه DNA و تقویت همدما با واسطه حلقه است. در مقایسه با روش های فنوتیپی، این آزمایش ها دارای مزیت مستقیم و سریع بودن هستند.
دلایل کشت باکتری و تست حساسیت آنتی بیوتیکی
کشت باکتریایی و تست حساسیت آنتی بیوتیکی برای تایید وجود عفونت باکتریایی، شناسایی پاتوژن مسئول و هدایت انتخاب آنتی بیوتیک مهم است. متغیرهای اضافی مانند دفعات تجویز، هزینه و اثرات نامطلوب را می توان در هنگام انتخاب دارو در نظر گرفت. مناسب ترین آنتی بیوتیک برای بیمار استفاده از تست حساسیت برای کمک به انتخاب موثرترین آنتی بیوتیک می تواند هزینه و ناامیدی مشتری را که ممکن است در آزمایشات آنتی بیوتیکی رخ دهد کاهش دهد. کاهش خطرات عوارض و افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی؛ و شانس و سرعت بهبودی بیمار را بهتر می کند.
برای به دست آوردن نتایج قابل اعتماد، نمونه ها باید به درستی جمع آوری و مدیریت شوند. تکنیک های ضعیف جمع آوری ممکن است منجر به عدم رشد باکتری یا رشد فراوان آلاینده ها شود. برای جلوگیری از آلودگی، تکنیک آسپتیک هنگام تهیه نمونه ضروری می باشد. جمع آوری نمونه ها در مراحل اولیه بیماری توصیه می شود تا احتمال مرگ باکتری های بیماری زا یا رشد بیش از حد توسط باکتری های دیگر کاهش یابد. اگر درمان آنتی بیوتیکی قبلاً شروع شده باشد، نمونه ها باید درست قبل از تجویز دوز بعدی جمع آوری شوند.
شناسایی باکتری ها
هنگام ارسال نمونه ها به آزمایشگاه برای کشت باکتریایی و آزمایش حساسیت آنتی بیوتیکی، پزشک باید اطلاعاتی در مورد محل جمع آوری نمونه و نوع ضایعه یاداشت کند. این اطلاعات به میکروبیولوژیست کمک می کند تا تصمیم بگیرد از کدام محیط غذایی و شرایط رشد استفاده کند. نمونه‌های کشت باکتری روی صفحات محیط‌های رشد مختلف با یک حلقه استریل اعمال می‌شوند و به طور موثر ارگانیسم‌های باکتریایی را در سطح هر صفحه در یک لایه پخش می‌کنند. هر ارگانیسم باکتری به یک خوشه کوچک به نام کلنی رشد می کند و کلنی های منفرد در محیط های جدید و جداگانه تلقیح می شوند و نمونه های خالص ایجاد می کنند.
مقالات بیشتر:
آزمایش باکتری ها برای حساسیت آنتی بیوتیکی
پس از شناسایی، باکتری ها تحت آزمایش قرار می گیرند تا آنتی بیوتیک هایی را شناسایی کنند که به احتمال زیاد مانع رشد آنها می شوند. متداول‌ترین روش‌های آزمایش حساسیت آنتی‌بیوتیکی که در آزمایشگاه‌ها استفاده می‌شود، روش‌های انتشار دیسک و رقیق‌سازی براث است.