روش شناسایی باقیمانده اتیلن اکساید

در بسته بندی محصولات جراحی و پزشکی.... که نیاز به استریل شده دارند، روش هایی وجود دارد مانند گاما، اتوکلاو و فورو....

هر کدام از روش های گفته شده در بالا مشکلات خاص خود را دارند مثلا گاما که گران و مقرون به صرفه نیست .

ولی روش دیگری بنام اتیلن اکساید هست که برای استریل محصولات پزشکی و جراحی به کار میرود که ارزان و مقرون به صرفه می باشد ولی به دلیل سمی بودن آن باید حتما میزان EO تست شود ومیزان باقیمانده اتیلن اکساید اندازه گیری شود و از استریل بودن و ایمن بودن آن بسته بندی با اتیلن اکساید مطمئن شد

شرکت نیکوفارمد تست باقیمانده اتیلن اکساید به روش بسیار دقیق با کمک دستگاه کروماتوگرافی گازی GC انجام میدهد.

به ان صورت که ابتدا آماده سازی نمونه انجام میگیرد و اصطلاحا عصاره گیری گفته می شود که باید 24 ساعت در دمان آون37 درجه سانتی گراد قرار دهیم.

سپس از در یخچال گذاشته تا خنک شود.بعد از آن نمونه اصلی برداشته داخل آونgc نیم ساعت گذاشته سپس نمونه آماده تزریق می باشد.

از هر نمونه آماده شده  سه بار نمونه برمیداریم داخل ویال مخصوص ریخته و با سوزن gc نمونه را به دستگاه تزریق کرده  و با کمک استاندارد اتیلن اکساید پیک را شناسایی و میزان آن را یادداشت و گزارش میدهیم.

اندازه گیری فلزات سنگین جیوه؛ جیوه یکی از سمی ترین فلزات سنگین در محیط است که می تواند به سلامت انسان آسیب جدی وارد کند. بنابراین، شناسایی جیوه در منابع آبی مانند رودخانه ها، دریاچه ها و خلیج ها بسیار حیاتی است. بسیاری از روش‌های سنتی برای تشخیص یون‌های جیوه (II) (Hg2+) استفاده می‌شوند، اما آنها از وابستگی به ابزارهای گران قیمت و پیچیده رنج می‌برند و به فرآیند عملیاتی زمان‌بر نیاز دارند. در اینجا، یک دستگاه آزمایشگاهی سریع، کم هزینه و دقیق برای نظارت بر Hg2+ در سطح ppb در محل معرفی شده است.Hg2+ را بر اساس خاصیت تشدید پلاسمون سطحی نانوذرات طلا شناسایی می کند. این دستگاه شامل اتصالات نوری-مکانیکی سبک وزن است که به صورت بی سیم به تلفن هوشمند متصل می شود. این روش تشخیص حساس Hg2+ را در آب با حد تشخیص 3 نانومولار (≈0.8 ppb) نشان می‌دهد. حد تشخیص سنسور پیشنهادی بسیار کمتر از حداکثر سطح مجاز مهار Hg2+ برای آب آشامیدنی (6 ppb) توسط سازمان بهداشت جهانی است.

مهم است که بدانیم چندین متغیر وجود دارد که می تواند بر خطر سمیت ناشی از فلزات سنگین تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، برهمکنش فلزات سمی با فلزات ضروری زمانی مهم است که فلزات مکانیسم هموستاتیک یکسانی را که برای سرب، کلسیم و آهن اتفاق می‌افتد، به اشتراک بگذارند یا بر آن تأثیر بگذارند. فلزات سمی می توانند بر نقش فلزات ضروری به عنوان کوفاکتور برای آنزیم ها یا سایر فرآیندهای متابولیک تأثیر بگذارند (به عنوان مثال سرب در آزادسازی انتقال دهنده های عصبی وابسته به کلسیم تداخل می کند). علاوه بر این، تشکیل کمپلکس های فلزی-پروتئینی برای سم زدایی و محافظت در برابر سمیت مهم است.

تعیین فلزات سنگین بدون جیوه با آنالیز ردیابی ولتامتری

ولتامتری سلب از حسگرهای الکتروشیمیایی برای تعیین یون های فلزات سنگین در انواع مختلف نمونه استفاده می کند. برای رعایت مقررات قانونی و حذف استفاده از جیوه فلزی، حسگرهای بدون جیوه را توسعه داده است. این حسگرهای بدون جیوه می‌توانند سطوح کمی از کادمیوم، سرب، روی، آرسنیک، کروم و سایر فلزات سنگین را در ماتریس‌های مختلف آب از خوراک دیگ بخار گرفته تا نوشیدنی و نمونه‌های آب دریا اندازه‌گیری کنند. یک کاغذ سفید رایگان جزئیات این راه حل را همراه با چندین مثال کاربردی ارائه می دهد.

تجزیه و تحلیل فلزات سنگین

فلزات سنگین در کاربردهای صنعتی، از جمله ساخت باتری، آلیاژ و فولاد، محور هستند. جیوه با خواص فیزیکی منحصر به فرد خود، یک فلز سنگین چالش برانگیز برای تجزیه و تحلیل است. اول اینکه جیوه دارای فشار بخار نسبتاً بالایی در مقایسه با سایر فلزات سنگین است. دوم، جیوه به اشکال مختلفی از جمله جیوه آلی (Org-Hg)، جیوه معدنی (Hg2+) و جیوه عنصری (Hg0) وجود دارد و هر شکل بسته به فاز نمونه رفتار متفاوتی دارد. گنجاندن جیوه در تجزیه و تحلیل معمول فلزات سنگین یک شرکت برای ارزیابی تاثیر آن بر محیط زیست و سلامت انسان بسیار مهم است.

بسیاری از آزمایشگاه ها به دلیل سمی بودن جیوه و چالش های دستیابی به نتایج دقیق و دقیق از آنالیز جیوه خودداری می کنند. با این حال، این مسئله به راحتی با یک آنالایزر جیوه مناسب قابل حل است.

تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی فلزات سنگین

نیازهای شما: برای اطمینان از اینکه محصولات شما با مقررات مربوط به فلزات سنگین مطابقت دارند برخی از فلزات سنگین در صنعت ضروری هستند (سرب، کروم...) با این حال، برخی دیگر به ویژه سمی هستند (جیوه، تیتانیوم...) و بنابراین استفاده از آنها در بخش هایی مانند صنایع غذایی، آرایشی و بهداشتی و داروسازی بسیار تنظیم شده است. با توجه به این موضوع، شرکت های صنعتی موظف به بازرسی و تجزیه و تحلیل محتویات فلزات سنگین محصولات نهایی و مواد اولیه خود هستند.

راهنمای سریع تست

جیوه به مقدار کم در سراسر محیط  اطراف ما وجود دارد. با هوایی که تنفس می کنیم استنشاق می شود ، از طریق پوست جذب می شود و با غذا وارد بدن می شود.

جیوه همینطور در بعضی از پوشش های آینه ها، داروها و مواد شیمیایی کشاورزی کاربرد دارد. لامپ های فلورسنت فشرده کم مصرف (CFL) مقدار کمی جیوه در خود دارند. جیوه همچنین برای ساخت تجهیزات الکتریکی، سیم و وسایل سوئیچینگ استفاده می شود.

قرار گرفتن در معرض مقادیر بیش از حد جیوه می تواند سمی باشد. هنگامی که علائم و نشانه های مسمومیت با جیوه را دارید یا در معرض آن قرار گرفته اید، لازم است آزمایش جیوه انجام دهید.

 بیشتربدانید: پلیت‌ ۹ سانت پلاستیکی- پلیت‌ تماسی - عملکرد اندوتوکسین

سه عاملی که هنگام انتخاب یک آنالایزر جیوه باید در نظر گرفت

1. انواع نمونه ها و تکنیک های اندازه گیری جیوه

انتخاب یک آنالایزر جیوه مناسب به نیازهای خاص آزمایشگاه شما بستگی دارد و از نمونه مورد نظر شما شروع می شود.

برای اکثر انواع نمونه های جامد یا نیمه مایع، روش تجزیه حرارتی مستقیم که به عنوان آنالایزر مستقیم احتراق یا جیوه مستقیم نیز شناخته می شود، مناسب و کارآمد است. NIC بیش از 40 سال تجربه در تجزیه و تحلیل مستقیم جیوه با سریMA ما دارد.

روش توصیه شده برای نمونه های مایع یا آبی، کاهش تبخیر است که معمولاً به نام تولید بخار یا هیدرید-بخار سرد نیز شناخته می شود. در NIC، سری RA ما از تبخیر کاهش‌دهنده تصفیه مستقیم گسسته (DDP) برای تجزیه و تحلیل جیوه در نمونه مایع یا آبی با حداقل اثر حافظه جیوه استفاده می‌کند، که در هنگام استفاده از تکنیک‌های مرسوم می‌تواند شدید و دشوار باشد.  اگر یک آزمایشگاه ترکیبی از نمونه های جامد و مایع داشته باشد، NIC پیکربندی بهتری را ارائه می دهد که در آن هر دو تکنیک در یک پلت فرم واحد در دسترس هستند. توزیع کنندگان مجرب ما نیز می توانند راه حل عملی برای آزمایشگاه شما پیشنهاد دهند. پس از تعیین نمونه هایی که نیاز به تجزیه و تحلیل دارند، می توان محدوده آنالیزور جیوه ای مناسب را بر اساس عوامل دیگری مانند روش انطباق و حد تشخیص مورد نیاز محدود کرد.

2. اهداف اجرایی یا تحقیقاتی

برای اهداف اجرایی، یک آزمایشگاه باید از یک روش رسمی یا قانونی خاص پیروی کند. روش تنظیمی توسط سازمان های بین المللی، موسسات آزمایش رسمی ملی یا مشابه و موسسات تحقیقاتی هنگام انجام تجزیه و تحلیل کمی و کیفی اجزاء در شیمی تجزیه مشخص می شود. به طور معمول، یک آزمایشگاه روش رسمی را با توجه به نیازهای مقامات محلی انتخاب می کند.

برای اهداف تحقیقاتی، نیروهای محرک برای تصمیم گیری، روش نمونه گیری ترجیحی، حساسیت مورد نیاز و قابلیت حمل برای اندازه گیری در محل در حین انتخاب ابزار جیوه مناسب با توجه به اولویت و هدف محقق است.

3. انتخاب آشکارساز

دو نوع آشکارساز معمولاً در آنالیز جیوه استفاده می شود: طیف سنجی جذب اتمی بخار سرد (CVAAS) و طیف سنجی فلورسانس اتمی بخار سرد (CVAFS).

CVAAS برای کاربردهای سطح ردیابی استفاده می شود و نیازی به استفاده از گاز آرگون ندارد.CVAAS معمولاً در بسیاری از آزمایشگاه‌ها استفاده می‌شود، زیرا مدیریت و نگهداری آن بسیار ساده‌تر ازCVAFS است.

CVAFS به برنامه‌های کاربردی در سطح فوق‌العاده تا قسمت‌های فرعی در تریلیون (sub-ppt) اختصاص دارد. روش فلورسانس اتمی تقریباً ده برابر حساس‌تر از روش جذب اتمی است و این امکان را فراهم می‌کند که نمونه‌های با غلظت بسیار پایین یا مقدار کمی از نمونه را کمی‌سازی کنیم.

علاوه بر این، CVAFS نسبت بهCVAAS نسبت به اجزای تداخل کمتر مستعد است. بنابراین، برای اندازه‌گیری جیوه در هیدروکربن‌های مایع (UOP 938-20) و اندازه‌گیری جیوه در آب (USEPA 1631e) نیز اعمال می‌شود.

روش انتخاب شده توسط آزمایشگاه ها انتخاب آشکارساز مورد استفاده را مشخص می کند. در NIC، ما هر دو CVAAS وCVAFS را برای پاسخگویی به طیف وسیعی از نیازهای آنالیز جیوه ارائه می کنیم.

اهمیت تجزیه و تحلیل فلزات سنگین برای جیوه

جیوه یک فلز سنگین بدنام است که به شدت بر محیط زیست و نژاد بشر تأثیر می گذارد. آسیب همیشه دائمی است، اگر نه کشنده. سطوح پایین جیوه اجتناب ناپذیر است و به طور طبیعی در محیط رخ می دهد.

با این حال، انتشارات انسانی شروع به ترک ردپایی در اکوسیستم می کند و به آرامی به زنجیره های غذایی مانند ماهی هایی با سطوح جیوه بالا می رود و منجر به تجمع زیستی، بزرگنمایی زیستی و تبدیل زیستی در موجودات زنده و انسان می شود. بنابراین، تجزیه و تحلیل فلزات سنگین دیگر یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت برای ارزیابی تأثیر جیوه بر محیط زیست و انسان است.

در NIC، مشتریان می‌توانند آنالایزرهای مناسب جیوه را با کاربرد و روش یا با مشورت با توزیع‌کننده مجاز محلی خود برای مشاوره فنی جستجو کنند. صرف نظر از صنعت یا روش تجزیه و تحلیل فلزات سنگین، شرکت ها باید مسئولیت زیست محیطی خود را بر عهده بگیرند.

  بیشتربدانید: تست اندوتوکسین چیست - میکروبیولوژی - حیوانات آزمایشگاهی - سلولی و مولکولی

مسمومیت با جیوه سه علامت آشکار دارد:

اختلال در بیان

بی نظمی در عملکرد عضلانی

میدان های بصری محدود

مسمومیت با جیوه از طریق قرار گرفتن مزمن در معرض اشکال فلزی و معدنی جیوه معمولاً علائم زیر را ایجاد می کند:

عصبی بودن

خستگی ذهنی

لرزش

تحریک غشای مخاطی

مسمومیت غیر آلی جیوه در درجه اول با علائم زیر همراه است:

اثرات جانبی

گاستروانتریت

نفریت لوله ای

مسمومیت مزمن غیر آلی جیوه یک بیماری شغلی کارخانه های ذوب، معدنچیان جیوه، طلاکارها و کارگران کارخانه است.

استنشاق بخارات جیوه ممکن است منجر به موارد زیر شود:

پنومونیت

سرفه

تب

سایر علائم ریوی

مطمئن ترین راه برای اندازه گیری قرار گرفتن در معرض جیوه معدنی، اندازه گیری سطح جیوه ادرار است، با این حال همبستگی بین سطح ادرار و علائم ضعیف است. شایع ترین منبع غیرصنعتی مسمومیت با جیوه، مصرف ماهی های آلوده به متیل جیوه است. مسمومیت با جیوه ارگانیک به بهترین وجه در خون تشخیص داده می شود، زیرا این شکل از جیوه عمدتا در گلبول های قرمز خون قرار دارد.

ترکیبات آلی عمدتاً بر سیستم عصبی مرکزی (CNS) تأثیر می‌گذارند و اثرات آن ممکن است شدید و غیرقابل برگشت باشد.

تشخیص مسمومیت با فلزات سنگین دشوار است زیرا علائم و نشانه‌ها ممکن است وجود نداشته باشند یا در صورت وجود، شبیه به تعدادی از بیماری‌های دیگر باشند. در نتیجه، تشخیص مسمومیت فلزی مستلزم نشان دادن هر سه عامل زیر است:

منبع قرار گرفتن در معرض فلز باید مشهود باشد، بیمار باید علائم و نشانه های معمول فلز را نشان دهد، وغلظت غیرعادی فلز باید در منبع مناسب شناسایی شود.

در نهایت، آزمایشگاه نقش اساسی در تشخیص دارد، بنابراین تهیه نمونه مناسب و استفاده از روشی دقیق برای اندازه‌گیری فلز و ارائه گونه‌زایی برای تشخیص صحیح حائز اهمیت است.

آزمون تعیین بار میکروبی

تست بار زیستی یا بار میکروبی ، اصطلاحی است که برای توصیف حضور و اندازه‌ گیری سطح میکروارگانیسم‌ های زنده روی یک سطح یا در یک دستگاه خاص قبل از استریل ‌سازی استفاده می ‌شود.

عفونت های ناشی از غذا در تغذیه انسان عموماً در اثر مصرف غذاهای حیوانی ایجاد می شود. با این حال، میوه ها و سبزیجات تازه نیز ابزار مهمی در انتقال عفونت های غذایی هستند. به جز همه این موارد ، آلودگی های میکروبیولوژیکی در استفاده کردن از وسایل پزشکی و همینطور محصولات دارویی ، بیولوژیکی و آرایشی اتفاق می افتد.

آزمایش های بار بیولوژیکی یا آزمایش های شمارش میکروبی روی دستگاه ‌ها و بسته‌ بندی‌ های پزشکی غیراستریل و همینطور بر روی انواع محصولات دارویی مانند مواد اولیه و فرم‌ های نهایی برای تشخیص بار میکروبی روی محصولات انجام می‌شود. این نتیجه های آزمایش حاوی تعداد کل میکروبی هوازی و تعداد کل مخمر و کپک می باشد. بدین ترتیب سطوح قابل قبولی بر اساس شرایط مندرج در مقررات قانونی و استانداردهای مربوطه فراهم می شود. آزمایش‌های بار میکروبی برای اثبات اینکه فرآیند تولید در طول ارائه محصول به مصرف‌کنندگان تحت کنترل است، مهم هستند.

شرکت های داروسازی و تجهیزات پزشکی ایمنی محصول را مطابق با این رویه ها تضمین می کنند و بار بیولوژیکی در محصولات مورد استفاده برای انسان و حیوانات را نظارت می کنند. روش USP 61 یک آزمایش شمارش است که میکروارگانیسم های موجود در محصولات یا مواد خام غیر استریل را اندازه گیری می کند و بار بیولوژیکی نامیده می شود. با این آزمایش، تعداد کل میکروبی هوازی و تعداد کل مخمر و کپک تعیین می شود. اگر روشUSP 62 آزمایشی برای تعیین وجود یا عدم وجود ارگانیسم های خاص در یک محصول باشد.نیکوفارمد همچنین خدمات تست بار میکروبی را در محدوده خدمات آزمایشگاهی آزمایش پزشکی ارائه می دهد.

   برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت خدمات با ما تماس بگیرید.

کارشناسان نیکو فارمد از تکنیک‌های بسیار حساس و جدیدترین روش‌های تحلیلی برای ارائه طیف وسیعی از آزمایش‌های میکروبیولوژیکی برای برآورده کردن مشخصات مشتری و الزامات نظارتی استفاده می‌کنند.

برای حفاظت از محیط زیست و سلامت انسان، اثرات سمی بالقوه میکروب ها و آلاینده ها در محیط باید به طور مداوم پایش شود. آزمایشگاه‌های زیست‌محیطی ما به‌طور معمول آزمایش‌های میکروبیولوژیکی تخصصی را برای مشتریان در صنایع بسیار تحت نظارت، از جمله نفت و گاز، خمیر و کاغذ، معادن، پتروشیمی‌ها و منابع آب شهری انجام می‌دهند تا اطمینان حاصل کنند که پروتکل‌ها طبق دستورالعمل‌های نظارتی رعایت می‌شوند.

آزمایش شمارش میکروبی که آزمایش بار بیولوژیکی یا آزمایش بار میکروبی نیز نامیده می شود، برای نظارت بر مواد خام، نمونه های فرآیندی و محتوای میکروبیولوژیکی در صنایع دارویی، بیولوژیکی، آرایشی و بهداشتی، محصولات غذایی و تجهیزات پزشکی انجام می شود. . سازمان غذا و دارو  از شرکت ها انتظار دارد که بار بیولوژیکی روی محصولات مورد استفاده برای انسان و حیوانات را کنترل کنند. آزمایش بار بیولوژیکی بسته به ماهیت ماده مورد آزمایش می تواند به روش های مختلفی انجام شود.

لیستی از روش های استخراج در زیر ارائه شده است. روش استخراج روشی برای حذف میکروارگانیسم ها از محصول مورد آزمایش است.

  ⦁ غوطه وری

  ⦁ شستشو یا آبکشی

  ⦁ نمونه برداری سطحی

  ⦁ رقیق سازی

در آزمایش های بار میکروبی در ابتدا باید تأیید شود تا از این مسئله مطمعن شوند که انجام این روش در تعیین کردن بار میکروبی مواد در محصولات آزمایشی اثر گذار ، دقیق و همین طور قابل تکرار است. مناسب ترین روش باید به عنوان بخشی از توسعه روش شناسایی شود. راستی‌آزمایی با روشی انجام می‌شود که بهترین بازیابی ارگانیسم‌ها را بدون هیچ بازداری نشان می‌دهد. اعتبار سنجی به ازای USP / EP برای محصولات دارویی یا بیوتکنولوژی وAAMI برای دستگاه های پزشکی انجام می شود.

روش‌های تعیین اعداد کل میکروبی

پس از آماده شدن نمونه، چندین روش برای تعیین تعداد کل سلول ها در دسترس است. بسیاری از این روش ها همچنین امکان شمارش گروه های باکتریایی مهم مانند کلیفرم ها را فراهم می کند.1. استاندارد (SPC) متداول ترین روش برای تعیین تعداد واحدهای تشکیل دهنده کلنی (CFU). انکوباسیون ۴۸ ساعت هوازی

بار میکروبی

۱-مواد اولیه مورد استفاده در فرآیند تولید

۲-از طریق نیروی کار یا محیط مونتاژ یا تولید معرفی شد.

۳-در طی فرآیندهای تمیز کردن و بسته بندی محصول نهایی و غیره

دلیل انجام تست بار میکروبی  ، متفاوت بوده و به زمینه و کاربرد نهایی محصول تست شده بستگی دارد. اندازه‌گیری‌های کمی یا کیفی به تعیین اینکه آیا انواع و تعداد میکروارگانیسم‌های موجود در برابر معیارهای پذیرش از پیش تعریف‌شده رضایت‌بخش هستند یا خیر، کمک می‌کنند.

مقالات بیشتر:

تست زیست سازگاری

تست سمیت سلولی

آزمون سمیت ژنی

آزمون تب زایی

آزمون خون سازگاری

آزمایش کنترل بار زیستی

آزمایش بار زیستی برای شمارش تعداد میکروارگانیسم ها به عنوان واحدهای تشکیل دهنده کلنی،( CFU) در یک محصول یا ماده ابتدا غیراستریل طراحی شده است. آزمایش کنترل بار زیستی با استفاده از محیط های کشت مختلف که منجر به تکثیر باکتری ها و قارچ ها می شود انجام می شود.

تعداد کل هوازی زنده:TAMC،TYMC

TAMC: تعداد کل میکروبی هوازی، این تخمینی از میکروارگانیسم‌های مزوفیل هوازی زنده است که می‌تواند از یک محیط با هدف کلی مشتق شود .

TYMC: تعداد کل کپک ها و مخمرها، این تخمینی از قارچ های مزوفیل هوازی (مخمر مانند، رشته ای و دو شکل) است. در این آزمایش از یک محیط کشت عمومی استفاده می شود .

رویه و مراحل

تخمین بار زیستی پزشکی به طور کلی شامل چهار مرحله مجزا است:

نمونه ای از محصول مورد آزمایش بر اساس مشخصات فیزیکی محصول تهیه می شود.

جداسازی میکروارگانیسم ها از نمونه ها که معمولاً با فیلتراسیون و سپس کشت انجام می شود.

مشخصات بار میکروبی نتایج ثبت می شود و گزارشی با جزئیات نتایج آزمایش تهیه می شود.

فیلتراسیون غشایی

این روش انتخابی است و باید در نمونه های حاوی مواد ضد میکروبی اعمال شود. با این روش، نمونه از یک فیلتر غشایی با اندازه منافذ 0.45 میکرومتر یا کمتر عبور داده می شود. غشاء به عنوان یک مانع عمل می کند و میکروارگانیسم های بزرگتر از اندازه منافذ غشا را جذب می کند. معمولاً آزمایش دو مایع آزمایشی 10 میلی لیتری را اندازه گیری می کند و هر نمونه را از یک فیلتر جداگانه عبور می دهد. در صورت بالا بودن غلظت باکتری، رقیق کردن مایع آزمایش از پیش تیمار شده مهم است، به طوری که 10 تا 100 کلنی در هر فیلتر رشد کنند. غشاء به محیط کشت منتقل می شود و برای شناسایی باکتری ها در دمای 30-35 درجه سانتی گراد و برای تشخیص قارچ ها در دمای 20-25 درجه سانتی گراد 5 روز در انکوباتور  قرار می گیرد. در پایان دوره ، تعداد کلنی ها شمارش می شود.

1. روشPour Plate

محیط کشت استریل شده به ظرف پتری حاوی نمونه مورد آزمایش اضافه می شود و اجازه می دهد تا جامد شود.

1 میلی لیتر از مایع آزمایش یا رقت آن را از هر ظرف پتری به صورت آسپتیک گرفته، به هر ظرف 15 تا 20 میلی لیتر از محیط آگار استریل شده که قبلا ذوب شده و در دمای زیر 45 درجه سانتیگراد نگهداری شده است، اضافه کنید و مخلوط کنید (45 درجه سانتیگراد درست بالاتر از نقطه انجماد است تا به حداقل رساندن مرگ سلولی ناشی از گرما). برای تشخیص باکتری ها از محیط آگار هضم شده با کازئین سویا و برای تشخیص قارچ ها از محیط گلوکز آگار Sabouraud استفاده کنید. پس از جامد شدن آگار، حداقل به مدت 5 روز در دمای 30-35 درجه سانتیگراد برای تشخیص در دمای 20-25 درجه سانتیگراد برای شناسایی انکوبه کنید.

2. روش کشت

0.05-0.2 میلی لیتر از مایع مورد آزمایش را روی سطح جامد و خشک شده محیط آگار قرار داده و به طور یکنواخت پخش کنید.

(MPN) یک روش کمی است که برای تعیین غلظت تقریبی باکتری در یک نمونه استفاده می شود.

این روش شامل گرفتن محلول یا نمونه اصلی و تقسیم آن به ترتیب بزرگی (اغلب 10× یا 2×) در کشت براث و ارزیابی وجود یا عدم وجود میکروارگانیسم ها در چندین زیربخش است. ضعف اصلی روش های MPN نیاز به تعداد زیادی تکرار در رقت مناسب برای کاهش فواصل اطمینان است.MPN فقط برای بررسی باکتری ها موثر است، زیرا نتایج قابل اعتمادی برای شمارش قارچ ها ارائه نمی دهد.

برای تعیین دقت و حساسیت روش‌های آزمایشی مورد استفاده برای آزمایش حد میکروبی، نمونه‌های 10 گرمی یا 10 میلی‌لیتری از مواد آزمایشی مورد بررسی قرار می‌گیرند. باید مراقب بود که روش آزمایش، باکتری را به نمونه وارد نکند یا باکتری های موجود در نمونه آزمایش را از بین نبرد.

توجه: زمانی که روش دیگری در دسترس نباشد برای شمارش باکتری ها در نظر گرفته شده است. اما استفاده از آن برای مواد اولیه با آلودگی میکروبی کم توصیه می شود.

بار میکروبی |پایش میکروبی | تست میکروبی|آزمون تعیین بار میکروبی|پلیت های آماده میکروبی

آزمون میکروبی مواد غذایی

بهداشت چیست؟

این کلمه به معنای علم بهداشت است. بهداشت ، به معنای دور بودن از هر گونه آلودگی  می باشد. امروزه تمام شیوه های حفاظت از سلامت بهداشت نامیده می شوند.

برای دریافت خدمات و کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید

تعاریف مربوط به بهداشت

تعاریف مختلفی در رابطه با بهداشت استفاده می شود. این اصطلاحات در زیر ذکر شده است.

نظافت:حذف انواع کثیفی است که اثر مکانیکی یا شیمیایی بر روی سطح می گذارد و ظاهر زیبایی را از بین می برد.

ضد عفونی: تمام فرآیندی که در آن آب گرم یا سرد و مواد شوینده یا مواد شیمیایی برای از بین بردن میکروارگانیسم های بیماری زا و سایر میکروارگانیسم هایی که بسیار مقاوم نیستند و برای ایجاد بهداشت محیط زیست استفاده می شود ، استفاده می شود.

استریلیزاسیون:عبارت است از پاکسازی هر ماده یا شیء از تمامی اشکال زنده و فعال میکروارگانیسم ها. (از بین بردن اشکال رویشی و هاگ)

ضد عفونی کننده: مواد ضدعفونی کننده مواد شیمیایی هستند که برای از بین بردن میکروارگانیسم های بیماری زا استفاده می شوند. با این حال، انتظار نمی رود که آنها اسپورهای باکتری و همه ویروس ها را از بین ببرند. استفاده از مواد شیمیایی به بافت زنده برای متوقف کردن یا از بین بردن تولید مثل میکروارگانیسم های بیماری زا است. مواد شیمیایی که برای ضد عفونی کننده استفاده می شوند، ضد عفونی کننده نامیده می شوند.

بهداشت:به طور کلی، کاهش تعداد میکروارگانیسم ها به سطح ایمن به عنوان بهداشت تعریف می شود. از نظر علمی، مرگ 99.9 درصد میکروارگانیسم ها در 30 ثانیه بیان می شود.

صابون ساده: به مواد شوینده ای اطلاق می شود که حاوی مواد ضد میکروبی نباشد یا فقط به اندازه ای باشد که محافظ باشد. از آن برای حذف فیزیکی کثیفی و میکروارگانیسم های همراه استفاده می شود.

بهداشت دست:یک تعریف کلی است که شامل اعمالی مانند شستن دست، شستن با مواد ضدعفونی کننده و مالش با مواد ضدعفونی کننده است.

بهداشت مواد غذایی: به کلیه اقدامات احتیاطی اطلاق می شود که برای اطمینان از سالم بودن مواد غذایی باید انجام شود.

بهداشت شخصی

بهداشت شخصی شامل اقدامات خود مراقبتی است که توسط فرد برای حفظ سلامتی خود انجام می شود. هدف از بهداشت فردی تمیز نگه داشتن بدن و لباس است.

بهداشت شخصی؛ این موارد شامل مواردی از قبیل تمیز کردن دست و بدن ، انتخاب لباس های مناسب (پیش بند ، دستکش ، ماسک ، کلاه و غیره) است که هنگام کار ، تمیز بودن لباس و سلامت عمومی پرسنل پوشیده می شود.

شستن دست‌ها

تمیزی دست ها در بهداشت شخصی ما بسیار مهم است. از آنجایی که دست ها اندامی هستند که در زندگی روزمره ما انواع ارتباطات را با محیط ما فراهم می کنند، در طول روز دائما کثیف هستند و بنابراین حاوی باکتری های زیادی هستند. تمیز کردن دست اولین مرحله بهداشت فردی است. در حالی که شستن دست ها برای سلامتی خود در زندگی روزمره مهم است، برای سلامتی دیگران در محیط کار نیز مهم می شود. 

فرد تحت تأثیر دائمی همه آلاینده های محیطی خارجی است. او بسیاری از آلاینده های موجود در محیط خارجی را با دستان خود لمس می کند. در حالی که با کفش‌هایش راه می‌رود، پا به برخی وسایل آلوده می‌گذارد. گرد و غبار روی بدن و موهایش می نشیند. تا حدودی، پوست انسان یک سد محافظ در برابر آلاینده های خارجی ایجاد می کند. با این حال، ترک ها و زخم های پوستی می توانند به راحتی باعث ورود برخی از عوامل بیماری به بدن شوند.

تکنیک شستشوی دست

قبل از شستن دست، جواهرات و لوازم جانبی مانند جواهرات را جدا کرده و دست ها را زیر آب جاری خیس می کنند.

مچ دست ، کف دست ، پشت دست و بین انگشتان ، و لبه ها و نوک ناخن ها با صابون جمع می شوند و حداقل 20 ثانیه به شدت مالیده می شوند.

دست ها به طور کامل زیر آب شسته می شوند.

دست ها با دستمال کاغذی خشک می شوند و از مچ شروع می شوند.

شیر آب با همان دستمال کاغذی بسته می شود.

•  مقالات پیشنهادی: 
• ضد عفونی کننده های دست
• ضد عفونی کننده شیمیایی
• کالاهای نساجی
• بررسی خواص ضد میکروبی

بهداشت مواد غذایی

اگرچه مجموع خواص فیزیکی ، شیمیایی ، بیولوژیکی و حسی غذاها کیفیت را تشکیل می دهد ، اما تضمین سلامت بیشترین ویژگی با کیفیت است. اطمینان از تولید مواد غذایی در شرایط بهداشتی و مصرف بدون ایجاد اختلال در زنجیره بهداشت ، معیار مهمی در تغذیه سالم است. در زنجیره فرآیند از تولید مواد غذایی تا رسیدن به مصرف کننده ، میکروارگانیسم های منتقل شده از منابع مختلف می توانند به سرعت در شرایط مناسب ضرب شوند و باعث وخیم شدن کیفیت حسی مواد غذایی ، تلفات اقتصادی و ظهور بیماری های ناشی از غذا می شوند.

عفونت های ناشی از غذا یکی از مهم ترین مشکلات بهداشت عمومی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است. سازمان غذا و کشاورزی و WHO ، خاطرنشان می کنند که بیماری های ناشی از مواد غذایی ناشی از مصرف مواد غذایی آلوده شایع ترین مشکل سلامتی در جهان است.

تغذیه مناسب و متعادل برای حفظ زندگی و حفظ سلامت ضروری است. برای رفع این نیاز با مواد مغذی، مصرف غذای ایمن ضروری است. ولی غذا ، که ماده اصلی زندگی ما است ، می تواند مضر باشد و به دلیل شرایط بهداشتی ناکافی از خرید تا مصرف ، خطر پنهان برای سلامتی ما ایجاد کند.

مواد غذایی برای اطمینان از ایمنی مواد غذایی و جلوگیری از بیماری های ناشی از غذا؛

در هنگام خرید،

نگهداری،

آماده سازی، پخت و پز و

سرویس باید قوانین بهداشتی رعایت شود.

•  مقالات پیشنهادی: 
• طیف سنجی جذب اتمی (AAS)
• باقیمانده اتیلن اکساید
• بررسی پروفایل اسید های چرب

بار میکروبی هوا

در طول تولید مواد غذایی، بار میکروبی هوا عامل مهمی برای ایمنی مواد غذایی است. میکروارگانیسم های موجود در هوا می توانند به راحتی مواد غذایی را آلوده کرده و باعث ایجاد عوامل بیماری زا در غذا شوند. در این مقاله در مورد خطرات بار میکروبی موجود در هوا در تولید مواد غذایی با ذکر مثال می نویسیم.

میکروارگانیسم های موجود در هوا می توانند مواد غذایی را در طول پردازش، بسته بندی و نگهداری مواد غذایی آلوده کنند. این میکروارگانیسم ها می توانند باعث بیماری های مختلفی مانند سالمونلا، لیستریا، اشریشیا کلی (E.coli)، استافیلوکوکوس اورئوس و سایر باکتری های بیماری زا شوند. بنابراین، بار میکروبی موجود در هوا خطر جدی در تولید مواد غذایی دارد.

به عنوان مثال، هنگام تولید غذاهای خشک مانند محصولات پخته شده، میکروارگانیسم های موجود در هوا می توانند طی فرآیندهایی مانند مخلوط کردن آرد، ورز دادن و بسته بندی مواد غذایی را آلوده کنند. این می تواند باعث تکثیر باکتری های بیماری زا مانند سالمونلا در غذا شود و در نتیجه محصولی تولید شود که سلامت مصرف کننده را تهدید می کند.

مثال دیگر خطرات در تولید لبنیات است. تاسیسات فرآوری شیر اغلب در فضای باز قرار دارند و بنابراین میکروارگانیسم های موجود در هوا می توانند به راحتی محصولات لبنی را آلوده کنند. به عنوان مثال، لیستریا مونوسیتوژنز یک باکتری است که اغلب در محصولات لبنی غیر پاستوریزه یافت می شود و می تواند به راحتی با افزایش بار میکروبی موجود در هوا در تاسیسات فرآوری لبنیات منتقل شود.

بار میکروبی موجود در هوا نیز خطر جدی در تاسیسات فرآوری محصولات گوشتی دارد. مراکز فرآوری گوشت اغلب در فضای باز قرار دارند و بنابراین میکروارگانیسم های موجود در هوا می توانند به راحتی محصولات گوشتی را آلوده کنند. این می تواند منجر به گسترش باکتری های بیماری زا به ویژه سالمونلا و E.coli و آلودگی متقابل محصولات شود.

برای کاهش خطرات بار میکروبی موجود در هوا در تولید مواد غذایی، اجرای اقدامات بهداشتی دقیق در تاسیسات تولیدی حائز اهمیت است. تأسیسات تولیدی باید مرتباً تمیز و ضدعفونی شوند. علاوه بر این، استفاده از سیستم های تصفیه هوای مناسب در تاسیسات تولیدی نیز به کاهش میکروارگانیسم های موجود در هوا کمک می کند.

آزمون باقیمانده گاز اتیلن اکساید؛دستگاه های پزشکی استریل شده با گاز اتیلن اکساید باید آزمایش شوند تا اطمینان حاصل شود که هرگونه استریل کننده باقیمانده یا فرآورده های جانبی کمتر از حد مجاز است که ممکن است خطر سم شناسی برای مصرف کنندگان نهایی داشته باشد. عوامل زیادی می‌ توانند بر سطوح باقیمانده‌های اکساید اتیلن پس از استریل‌سازی تأثیر بگذارند، مانند نوع بسته‌بندی، مواد اجزا، پارامترهای چرخه استریل‌سازی و چگالی بار، بنابراین پیش‌بینی اینکه چه زمانی یک محصول برای عرضه به عموم بی‌خطر است، می‌تواند دشوار باشد. در نتیجه، توسط نهادهای نظارتی الزامی است که تا زمانی که آزمایش انجام نشود و مقدار این باقیمانده ها تأیید نشود، نمی توان دستگاه های پزشکی را آزاد کرد. ارائه نکردن مدرکی مبنی بر تکمیل چنین آزمایش‌هایی می‌تواند راه‌اندازی دستگاه پزشکی شما را به تاخیر بیاندازد و مشکلات زنجیره تامین را برای سازنده ایجاد کند.

شبکه آزمایشگاه‌های تست دستگاه پزشکی آزمایش باقی‌مانده اکساید اتیلن را ارائه می‌دهد تا یک منبع را برای همه آزمایش‌های باقیمانده و استریل ضروری در یک دستگاه پزشکی به مشتریان ارائه دهد. تیم ما تجربه گسترده ای در آزمایش باقیمانده های اکساید اتیلن و کار با مشتریان برای پیمایش الزامات تست ISO دارد. شرکت شما ارتباط مستقیمی با آزمایشگاه ما خواهد داشت تا تضمین کند دستگاه پزشکی شما مطابق با استانداردهای مناسب تست شده است.

   برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت خدمات با ما تماس بگیرید.

آزمایش باقیمانده اکساید اتیلن

آزمایش باقیمانده اکساید اتیلن هنگام استفاده از اکساید اتیلن برای استریل کردن وسایل پزشکی ضروری است تا اطمینان حاصل شود که سطوح اتیلن اکساید EO، اتیلن کلروهیدرین  ECH  و اتیلن گلیکول EGکنترل شده و در محدوده برای جلوگیری از هر گونه خطری برای دستگاه پزشکی است.

این الزامی است که در سند استاندارد بین المللی ISO بیان شده است برای جلوگیری از اثرات مضر مانند تحریک، جهش زایی، سرطان زایی، آسیب اندام ها و عوارض جانبی تولید مثل، آزمایش باقی مانده هایEO ضروری است.

هنگامی که اکساید اتیلن به عنوان یک عامل استریلیزاسیون انتخاب می شود، باید اقدامات لازم برای به حداقل رساندن مواجهه با باقیمانده های EO انجام شود.ISO الزامات ارزیابی و آزمایش بیولوژیکی را برای هر دستگاه پزشکی طراحی شده به صورت جداگانه تعیین می کند. رعایت الزاماتISO ضروری است چرا که محدودیت‌های باقیمانده فرآیند استریلیزاسیونEO را تعیین می‌کند.

همراه با ارزیابی بیولوژیکی، آزمایش باقیمانده اکساید اتیلن این توجیه را ارائه می دهد که یک دستگاه پزشکی استریل شده با استفاده از اکسید اتیلن برای استفاده انسان ایمن است.

ISO محدودیت‌های باقی‌مانده اتیلن اکساید و اتیلن کلروهیرین را در دستگاه‌های پزشکی استریل شده با EO و روش ‌هایی برای اندازه ‌گیری باقیماندهEO و باقی‌ماندهECH تعیین می ‌کند.

درمان اکساید اتیلن یکی از رایج ترین روش ها برای استریل کردن وسایل پزشکی است. توسعه اعتبار و اجرای روش‌هایی برای کنترل معمول فرآیندهای استریل‌سازی اکسید اتیلن و آزمایش باقی ‌مانده‌های EO حاصل در محصولات بسیار مهم است.

باقیمانده های اتیلن اکساید EO در دستگاه های پزشکی

سازگاری و کارایی گسترده اتیلن اکساید  ETOآن را به عنوان یک عامل ضدعفونی کننده برای وسایل پزشکی انتخابی رایج کرده است. با این حال می تواند بر روی دستگاه های در حال پردازش باقی مانده باقی بماند. باقیمانده ها می توانند برای کاربر نهایی یا بیمار مضر باشند، بنابراین مهم است که همه دستگاه ها محدودیت های تعیین شده استاندارد را رعایت کنند.

شرکت هایی که از اتیلن اکساید به عنوان استریل کننده استفاده می کنند، موظفند نشان دهند که اتیلن اکساید و تجزیه کننده های رایج آن اتیلن کلروهیدرین از محصول و بسته بندی حذف شده اند.

نشان دادن انطباق با تجزیه و تحلیل باقیمانده اکساید اتیلنETO.

تجزیه و تحلیل باقیمانده اکساید اتیلن برای شناسایی و واجد شرایط بودن اتیلن اکساید ، اتیلن کلروهیدرین و اتیلن گلیکول توسط کروماتوگرافی گازی استفاده می شود. این تکنیک به تولیدکنندگان کمک می کند تا با تعیین انطباق با محدودیت های باقیمانده پذیرفته شده، ایمنی محصولات استریل شده توسط اکساید اتیلن را نشان دهند.

علاوه بر خدماتی که ما برای سرنگ‌های از پیش پر شده ارائه می‌کنیم، که شامل تأیید و شناسایی دستگاه همراه با ارزیابی‌های قابل استخراج و قابل شستشو است، از تحقیق و توسعه و آزمایش معمول آزادسازی شما برای اکسید اتیلن باقی ‌مانده پشتیبانی می کنیم.

برنامه های تست سفارشی

برای اطمینان از مناسب بودن روش‌ها برای محصول شما، توسعه روش و اعتبارسنجی روش را پیشنهاد می‌کنیم. این آزمایش مهم در آزمایشگاه های شیمی ما انجام می شود و می تواند تحت اصول انجام شود.

ما با شما برای تعیین تعداد مناسب نمونه در هر اندازه دسته و مشاوره در مورد بسته بندی مناسب برای حمل و نقل نمونه ها همکاری خواهیم کرد. برای سهولت گزارش دهی شما و مطابقت با رویه های کیفی شما، کارکنان فنی ما با شما همکاری خواهند کرد تا هر گونه الزامات گزارش دهی خاص را پشتیبانی کنند تا اسناد ما بدون زحمت در ساختار گزارش دهی شما قرار گیرد.

آزمایش بر اساس دستورالعمل هایISO  به چند دلیل ضروری است:

ایمنی کاربر: اطمینان از عاری بودن دستگاه های پزشکی از سطوح مضر باقی مانده اکساید اتیلن برای ایمنی بیماران، متخصصان مراقبت های بهداشتی و سایر کاربران بسیار مهم است.

انطباق با مقررات: بسیاری از نهادهای نظارتی به عنوان بخشی از فرآیند تأیید نظارتی برای دستگاه‌های پزشکی نیاز به رعایت استانداردهای ISO دارند. انطباق با این استانداردها نشان می دهد که دستگاه تحت آزمایشات کامل برای ارزیابی زیست سازگاری آن قرار گرفته است.

کاهش خطر: آزمایش برای باقیمانده‌های اکساید اتیلن به شناسایی و کاهش خطرات احتمالی مرتبط با استفاده از دستگاه پزشکی کمک می‌کند و به فرآیند کلی مدیریت ریسک کمک می‌کند.

مشارکت: پیروی از دستورالعمل‌های ISO به تضمین کیفیت دستگاه‌ های پزشکی با اطمینان از مطابقت با استاندارد های ایمنی تعیین‌شده کمک می ‌کند.

 ISOچارچوبی برای ارزیابی ایمنی بیولوژیکی دستگاه های پزشکی استریل شده با اکساید اتیلن ارائه می دهد. پایبندی به دستورالعمل های این استاندارد برای اطمینان از ایمنی، انطباق با مقررات و کیفیت دستگاه های پزشکی در صنعت مراقبت های بهداشتی بسیار مهم است.

چه محصولاتی به آزمایش باقیمانده اکساید اتیلن نیاز دارند؟

هر اقلام استریل شده با استفاده از اکساید اتیلن که در تماس فیزیکی با بیمار قرار می گیرد، نیاز به آزمایش باقیمانده دارد. اگر دستگاه یا محصول شما در تماس فیزیکی با بیمار نیست، نیازی به انجام تست باقیمانده نیست.

تعیین اتیلن اکسید در تجهیزات پزشکی

وسایل پزشکی حرارت پذیر معمولاً با قرار گرفتن در معرض اکساید اتیلن استریل می شوند. هر گونه اکساید اتیلن اضافی در مرحله هوادهی حذف می شود. پس از آن، محصولات باید از نظر باقیمانده اکساید اتیلن آزمایش شوند. در نتیجه کنترل کیفی قابل اعتماد دستگاه های پزشکی یک الزام برای تولید مطابق با استانداردهای بین المللی و همچنین بازاریابی موفق محصولات شما است. آزمایش برای باقی مانده های استریلیزاسیون در محصولات پزشکی در استاندارد ISO تنظیم شده است.

چرا تست باقیمانده اکساید اتیلن مهم است؟

آزمایش باقیمانده اکساید اتیلن  EOبرای دستگاه های پزشکی مورد نیاز است زیرا EO یک روش استریلیزاسیون رایج است، اما می تواند بقایایی را روی دستگاه باقی بگذارد که می تواند برای بیماران مضر باشد.EO یک سرطان زا و جهش زا شناخته شده است و قرار گرفتن در معرض باقی مانده هایEO در دستگاه های پزشکی می تواند باعث تحریک پوست و واکنش های آلرژیک شود. بنابراین، آزمایش برایEO باقیمانده برای اطمینان از ایمن بودن دستگاه های پزشکی برای استفاده بیمار و استریل شدن مناسب ضروری است.

ISO دستورالعمل‌ها و روش‌هایی را برای اندازه‌گیری مقدارEO باقی‌مانده در یک دستگاه پزشکی ارائه می‌کند و محدودیت‌ های مجاز برای باقی مانده ‌هایEO را بر اساس کاربرد مورد نظر و مسیر مصرف دستگاه مشخص می‌کند. با انجام تست باقیماندهEO مطابق باISO ، سازندگان می توانند اطمینان حاصل کنند که دستگاه های آنها الزامات زیست سازگاری و ایمنی بیمار را برآورده می کنند.

دسته بندی تجهیزات پزشکی بر اساسISO

الف) دستگاه هایی با نوردهی محدود دستگاه هایی هستند که ظرف 24 ساعت استفاده می شوند. این دستگاه ها دارای حد مجاز کمتری از باقی مانده های EO هستند و برای استفاده کوتاه مدت در نظر گرفته شده اند. به عنوان مثال می توان به دستگاه های یکبار مصرف مانند دستکش های جراحی و پانسمان ها اشاره کرد.

ب) دستگاه های مواجهه طولانی مدت، تجهیزات پزشکی هستند که بین 24 ساعت تا 30 روز با بیماران در تماس هستند. این دستگاه ها دارای حد مجاز کمی بالاتر از باقی مانده های EO هستند و برای استفاده میان مدت در نظر گرفته شده اند. به عنوان مثال می توان به کاتترها و پانسمان های زخم اشاره کرد.

ج) دستگاه های تماس دائمی به دستگاه هایی گفته می شود که بیش از 30 روز بر روی بیماران قرار می گیرند. این دستگاه ها دارای بالاترین حد مجاز باقیمانده EO هستند و برای استفاده طولانی مدت در نظر گرفته شده اند. به عنوان مثال می توان به دستگاه های قابل کاشت مانند ضربان ساز و مفاصل مصنوعی اشاره کرد.\

پایش چمبر اتیلن اکساید |باقیمانده اتیلن اکساید |باقیمانده ی اتیلن اکساید|روش شناسایی باقیمانده اتیلن اکساید